Qüdrət Müzəffər oğlu Həsənquliyev (29 yanvar 1965, Əbrəqunis, Culfa rayonu) — siyasətçi, Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin II, III, IV, V,VI və VII çağırış deputatı. Milli Məclisin Hüquq Siyasəti və Dövlət Quruculuğu Komitəsinin sədr müavini, Ədalət, Hüquq, Demokratiya Partiyasının keçmiş adı ilə Bütöv Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının qurucusu və hazırkı sədri, 2003-cü, 2008-ci, 2013-cü, 2018-ci və 2024-cü illərdə Azərbaycan Respublikası prezidenti seçkilərində prezidentliyə namizəd, Azərbaycan Respublikası Mərkəzi Seçki Komissiyasının üzvü (2000–2003).
Qüdrət Həsənquliyev | |
---|---|
Vəzifədədir | |
5 mart 2003-cü ildən | |
Seçki dairəsi |
2003 — 86 saylı İsmayıllı 2005 — 97 saylı Goranboy-Ağdam-Tərtər 2010, 2015 — 7 Ordubad-Culfa 2020 — 36 saylı Xətai dördüncü |
Əvvəlki |
Mirmövsüm Abbasov (86 saylı) Vəzifə təsis edildi. (97 saylı) Əkrəm Əylisli (7 saylı) Səməd Seyidov (36 saylı) |
Sonrakı |
Vəzifə ləğv edildi. (86 saylı) Gülçöhrə Məmmədova (97 saylı) Cəbi Quliyev (7 saylı) |
Vəzifədədir | |
4 aprel 2004-cü ildən | |
Əvvəlki | Vəzifə təsis edildi. |
18 iyun 2000 – 21 fevral 2003 | |
Təmsil etdiyi | Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum adı | Qüdrət Müzəffər oğlu Həsənquliyev |
Doğum tarixi | 29 yanvar 1965 (59 yaş) |
Doğum yeri | |
Partiya |
|
Təhsili | |
Fəaliyyəti | siyasətçi |
|
|
Təltifləri | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Həyatı
Qüdrət Həsənquliyev 29 yanvar 1965-ci ildə Naxçıvan Muxtar Respublikasının Culfa rayonunda Əbrəqunus kəndində anadan olub. 1992-ci ildə Bakı Dövlət Universiteti Hüquq fakültəsini fərqlənmə diplomu ilə bitirib. Bakı şəhər Nəsimi rayon prokurorluğunda müstəntiq, Azərbaycan Respublikası Dövlət Katibinin köməkçisi, Asiya Universitetinin baş müəllimi vəzifələrində çalışıb.
Evlidir, 2 övladı vardır.
Siyasi fəaliyyəti
Erkən fəaliyyəti
4 iyun Gəncə qiyamının ardınca Azərbaycan Xalq Cəbhəsi sədri, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Əbülfəz Elçibəypaytaxtı tərk edərək doğulduğu Kələki kəndinə getmişdir. Çevrilişin lideri Surət Hüseynov Naxçıvan Muxtar Respublikasının Ali Məclisinin sədri Heydər Əliyev ilə ittifaq yaratmışdır. Heydər Əliyev 15 iyun 1993-cü ildə Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin sədri seçilmişdir. 21 iyun 1993-cü ildə Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Əbülfəz Elçibəyə müraciət edərək onu öz işinə geri çağırmışdır. 24 iyun 1993-cü ildə isə Əbülfəz Elçibəy fəaliyyətini icra edə bilmədiyi üçün prezidentin səlahiyyətləri müvəqqəti olaraq Heydər Əliyevə ötürülmüşdür. Heydər Əliyev 30 iyul 1993-cü ildə qiyamçı Surət Hüseynovu Azərbaycan Respublikasının Baş naziri vəzifəsinə təyin etmişdir. Heydər Əliyev daha sonra növbədənkənar prezident seçkiləri təyin etmişdir. 3 oktyabr 1993-cü ildə keçirilən prezident seçkilərində 3 namizəd arasından Heydər Əliyev 98,6% səs toplayaraq Azərbaycan Respublikasının Prezidenti seçilmişdir.
Baş verən bu hadisələr Azərbaycan Xalq Cəbhəsi daxilində də gərginliklərə və qruplaşmalara səbəb olmuşdur. Belə ki, təşkilat daxilində bazasından gələn qrup birgə fəaliyyət göstərməyə başlamışdır. Kütləvi informasiya vasitələrində "yurdçular" olaraq tanınan bu qrup daha sonralar "islahatçılar" olaraq adlandırılmağa başlandı. Bu qrupun təmsilçiləri o dövrdə parlament jurnalisti olan, daha sonra isə AXC sədrinin birinci müavini olan Əli Kərimli, AXC Ali Məclisinin sədri Qulamhüseyn Əlibəyli, AXC-nin sədr müavinləri Asim Mollazadə və Cəmil Həsənli, Rəyasət Heyəti üzvü Qüdrət Həsənquliyev kimi şəxslər idi. Digər bir qrup olan "klassiklər"də isə AXC-nin sədr müavini Mirmahmud Mirəlioğlu, daha sonralar yaradılan AXCP Gənclər Komitəsinin ilk sədri Oqtay Güləliyev, baş nazirin sabiq müavini Kamil Vəli Nərimanoğlu, sabiq nazir , müğənni Flora Kərimova, hüquq müdafiəçisi Novella Cəfəroğlu kimi şəxslər təmsil olunmuşdur.
Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin səlahiyyət müddəti tamamlandıqdan sonra həm yeni və ilk dəfə hazırlanmış Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasının qəbulu ilə bağlı referendum, həm də Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisinin təsis edilərək bu quruma millət vəkillərinin seçilməsi üçün parlament seçkiləri keçirilməsi qərarlaşdırıldı. 125 deputatdan 100-nün majoritar, 25-nin isə ümumrespublika üzrə vahid proporsional sistemlə seçildiyi 1995-ci parlament seçkilərində rəsmi şəkildə siyasi partiyaların iştirakına icazə verilsə də, ictimai təşkilatların iştirakı qanunda yerini tapmadı. Bu səbəbdəb "yurdçular" Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin partiyalaşması üçün fəaliyyətə keçdilər. Nəticədə 25 may 1995-ci ildə qurultay çağırıldı. Azərbaycan Xalq Cəbhəsi bu qurultayda partiyalaşaraq Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasına çevrildi. 1 sentyabr 1995-ci ildə Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası Ədliyyə Nazirliyi tərəfindən dövlət qeydiyyatına alındı. Bundan sonra isə Əli Kərimlinin liderlik etdiyi "islahatçılar" və Mirmahmud Mirəlioğlununliderlik etdiyi "klassiklər" arasında mübarizə daha da şiddətlənməyə başlamışdır. Belə ki, həmin il keçirilən seçkilərdə proporsional siyahıda 1-ci sıraya sədrin birinci müavini, "islahatçı"ların lideri Əli Kərimli, 2-ci sıraya sədrin təşkilatı məsələlər üzrə müavini, "klassiklər"in lideri Mirmahmud Mirəlioğlu, 3-cü sıraya isə Ali Məclis sədri, "islahatçı" Qulamhüseyn Əlibəylinin adı yazılmışdır. Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası seçkilərdə proporsional siyahılar üzrə 346 192 (9.6%) səs toplayaraq siyahısından ilk 3 nəfərin deputat seçilməsinə nail olmuşdur.
Əbülfəz Elçibəy 1997-ci ildə Kələkidən Bakıya qayıtmış və siyasi fəaliyyətinə davam etmişdir. Elçibəyin qayıdışından sonra partiya daxilində çəkişmələr şiddətlənmişdir. Belə ki, "klassiklər" "islahatçılar"ın lideri, sədrin birinci müavini Əli Kərimliyi Elçibəyin fəaliyyətini məhdudlaşdırmaqla və səlahiyyətlərindən sui-istifadə etməklə günahlandırırdı. Partiya daxilində uzun müddət çəkişmələr, problemlər və münaqişələr davam etdi. 2000-ci il parlament seçkiləri ərəfəsində proporsional siyahının tərtibi səbəbi ilə bu problemlər pik həddə çatmışdır. O ərəfədə Əbülfəz Elçibəyə prostat xərçəngidiaqnozu qoyulmuş və o, 2000-ci ilin avqustunda müalicə almaq üçün Ankara şəhərinə getmişdir. 19 iyun 2000-ci ildə "klassiklər" partiyanın bir sıra rayon təşkilatlarının iştirakı ilə müşavirə çağırdı. Bu isə artıq problemlərin həllinin mümkün olmadığını göstərirdi. "İslahatçılar" qanadının mənsubu olsa da, Qüdrət Həsənquliyev bu müşavirədə iştirak etmiş və üzvləri parçalanmağa mane olmağa səsləmişdir. Əbülfəz Elçibəy 22 iyul 2000-ci ildə Ankarada öldü. Bundan sonra partiya de-fakto iki qanada parçalanmışdır.
Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası 2000-ci il parlament seçkilərindən əvvəl yenidən təşkil olunan Mərkəzi Seçki Komissiyasına Qüdrət Həsənquliyev və Adil Minbaşını namizəd göstərmiş və onlar 18 iyul 2000-ci ildə Mərkəzi Seçki Komissiyasının üzvü seçilmişdirlər.
28–29 oktyabr 2000-ci ildə "klassiklər" qanadı qurultay çağırmış və partiyanın II (IV) Qurultayında Mirmahmud Mirəlioğlu Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının sədri seçilmişdir. O dövrdə başda Müsavat Partiyası olmaqla bir çox təşkilar bu qanadı rəsmi partiya olaraq tanımışdır. 2000-ci il parlament seçkilərində partiyanın proporsional siyahısı "islahatçılar" tərəfindən tərtib olunub təsdiqlənmişdir. Həmçinin, "klassiklər" də liderləri Mirmahmud Mirəlioğlu başda olmaqla AXCP adından majoritar sistemdə seçkilərə qatılmışdır. Seçki nəticələrinə əsasən partiyadan proporsional seçki sistemi üzər 4, majoritar sistem üzrə isə 2 deputat seçilmişdir. Onlaesan 5-i "islahatçı", 1-i, yəni Mirmahmud Mirəlioğlu isə "klassiklər"dən olmuşdur. 7 yanvar 2001-ci ildə keçirilən təkrar parlament seçkilərində daha 1 "islahatçı" partiya üzvünün — Əliməmməd Nuriyevin majoritar sistem üzrə deputat seçilməsi ilə Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasıparlamentdə 7 deputatla Yeni Azərbaycan Partiyasının ardınca ən çox deputata sahib olan partiya olmuşdur.
Əli Kərimli 2001-ci ilədək Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası sədrinin vəzifələrini icra etmiş, 2001-ci ildə isə partiyanın II (IV) Qurultayını keçirərək partiya sədr seçilmişdir. Azərbaycan Milli İstiqlal Partiyası və bir sıra digər təşkilatlar isə bu qanadı rəsmi partiya olaraq tanıdı.
Qüdrət Həsənquliyev "islahatçılar" qanadından olsa da 2001-ci ildə hər iki qanadı birləşdirmək üçün fəaliyyətə keçirmişdir. Bu cəhd Azərbaycan Demokrat Partiyası və Müsavat Partiyası tərəfindən "hakimiyyətin planı" olaraq qiymətləndirilmiş və məqsədinin "müxalifəti parçalamaq" olduğu qeyd olunmuşdur. Başlanğıcda bu cəhd "islahatçılar"ın dəstəyini alsa da, daha sonra sədr Əli Kərimli "bu işdə qaranlıq məqamların" olduğunu söyləyərək geri çəkilmişdir. Daha sonra "klassiklər"lə aktiv əlaqələr yaradan Qüdrət Həsənquliyev onları razı sala bilmişdir, lakin Mirmahmud Mirəlioğlubu cəhdə etiraz etmişdir.
Birləşmənin gerçəkləşməsi üçün qurultay qərarı alındı və bu məqsədlə Birləşdirici Qurultaya Hazırlıq üzrə Təşkilat Komitəsi yaradıldı. Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının bəzi rayon təşkilarları bu komitəyə qoşulduğunu elan etdi. 19 avqust 2002-ci ildə Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasının Birləşdirici Qurultayı keçirilmişdir. Qurultayda partiyanın yeni Nizamnamə və Məramnaməsi qəbul edilmişdir. Qurultaya Hazırlıq üzrə Təşkilat Komitəsinin həmsədri Qüdrət Həsənquliyev alternativ əsaslarla və gizli səsvermə yolu ilə birləşmiş partiyanın sədri seçilmişdir. Qurultaydan sonra müvafiq sənədlər Azərbaycan Respublikasının Ədliyyə Nazirliyinə təqdim olunmuş və birləşmiş Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyasını AXCP-nin yeganə hüquqi varisi olaraq tanınmışdır. Daha sonra ABŞ Dövlət Departamentinin və beynəlxalq təşkilatların etirazı ilə partiyanın dövlət qeydiyyatı ləğv olunmuşdur.
Qüdrət Həsənquliyev 2003-cü əlavə parlament seçkilərində 69 saylı İsmayıllı seçki dairəsindən Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası üzvü olaraq deputatlığa namizəd olmuşdur. Qanuna əsasən Mərkəzi Seçki Komissiyası üzvləri heç bir siyasi partiyaya üzv ola bilməz və deputatlığa namizəd ola bilməz. Lakin komissiya üzvü Qüdrət Həsənquliyev deputatlığa namizəd olmaq istədiyi üçün Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Heydər Əliyevin 21 fevral 2003-cü il tarixli 1170 nömrəli sərəncamı ilə Azərbaycan Respublikası Mərkəzi Seçki Komissiyasının üzvü vəzifəsindən azad edilmişdir. Seçki nəticələrinə əsasən 69 saylı İsmayıllı seçki dairəsi üzrə Qüdrət Müzəffər oğlu Həsənquliyev səslərin 70,73%-ni toplayaraq deputat seçilmişdir.
Bütöv Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası
Dövlət qeydiyyatı ilə bağlı yaranmış problemin həlli məqsədilə 2004-cü il aprelin 3-də partiyanın təsis konfransı çağırıldı və təsis konfransında Əbülfəz Elçibəyin mənəvi mirası olan, eləcə də partiyanın Məramnaməsində yer alan Bütöv Azərbaycançılıq məfkurəsi partiyanın adında yer aldı. Beləliklə Azərbaycan Milli Azadlıq Hərəkatının və Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin ideoloji xəttinin davamçısı olan partiya fəaliyyətini Bütöv Azərbaycan Xalq Cəbhəsi adı ilə davam etdirməyə başladı. Qurultayda partiyanın sədri Qüdrət Həsənquliyev seçilmişdir.
7 iyun 2008, 2 iyun 2013, aprel 2018 və 22 oktyabr 2022-ci illərdə keçirilən BAXCP qurultaylarında Qüdrət Həsənquliyev yenidən partiya sədri seçilmişdir.
Deputat fəaliyyəti
Qüdrət Həsənquliyev 2003-cü il Azərbaycan Parlamentinə təkrar seçkilərdə 86 saylı İsmayıllı seçki dairəsindən, 2005-ci ildə 97 saylı Goranboy-Ağdam-Tərtər seçki dairəsindən, 2010-cu il və 2015-ci il seçkilərində 7 saylı Ordubad-Culfa seçki dairəsindən və 2020-ci il seçkilərində isə 36 saylı Xətai dördüncü seçki dairəsindən millət vəkili seçilmişdir.
Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisinin III çağırışında Hüquq siyasəti və dövlət quruculuğu məsələləri Daimi Komissiyasının üzvü, IV çağırışında Hüquq siyasəti və dövlət quruculuğu Komitəsinin üzvü, V çağırışında Hüquq siyasəti və dövlət quruculuğu Komitəsinin və Hesablayıcı Komissiyanın üzvü,VI çağırışında isə Hüquq siyasəti və dövlət quruculuğu Komitəsinin sədr müavini olmuşdur.
2024-cü il oktyabrın 8-də Azərbaycan - Malta parlamentlərarası əlaqələr üzrə işçi qrupunun rəhbəri seçilib.
Prezidentliyə namizəd
2003, 2008, 2013 və 2018-ci illərdə keçirilən Azərbaycan Respublikası Prezident seçkilərində iştirak etmişdir.
İdeologiyası
Qüdrət Həsənquliyev Azərbaycanın yeni adının "Şimali Azərbaycan" olmasını dəstəkləyir. Onun 2024-cü ildə Azərbaycanda prezident seçkiləri zamanı verdiyi vədlər arasında Azərbaycanın inzibati bölgüsünün 15 regiona endirilməsi, 31 nəfərlik region məclislərinin təsis edilməsi, məhkəmələrdə andlı iclasçılar institutu tətbiq edilməsi, ədliyyə naziri və Baş prokuror vəzifələri birləşdirilərək vahid Dövlət İstintaq Komitəsinin yaradılması, məcburi hərbi xidmətin 6 aya endirilməsi və ya peşəkar orduya keçid, pensiya yaşının azaldılması, uşaq pulunun verilməsi, həmçinin təhlükəsizlik sahəsində Türkiyə, Rusiya, Pakistan və İsrail ilə yaxından əməkdaşlıq aparılaraq türk dövlətləri ilə yaxınlaşma siyasəti davam etdirilməsi var idi.
Mükafatları
Parlament Jurnalistləri Birliyi tərəfindən 2004-cü ildə təqdim olunan "İlin Ən fəal millət vəkili" nominasiyası üzrə "Mütərəqqi ideyalar müəllifi" mükafatı ilə təltif olunub.
2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010,2011,2012,2013,2014,2015,2016,2017-ci illərdə Parlament Jurnalistləri Birliyi tərəfindən müxtəlif mətbuat orqanlarının nümayəndələri arasında keçirilən sorğuda ilin ən fəal beş millət vəkilndən biri seçilib.
Qeydlər
- 2024-cü ilədək Bütöv Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası
Mənbə
- 2011-08-23 at the Wayback Machine
- 2018-02-26 at the Wayback Machine
İstinadlar
- . e-qanun.az (ingilis). 2023-03-10 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-24.
- . e-qanun.az (ingilis). 2023-12-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-24.
- . e-qanun.az (ingilis). 2022-11-19 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-24.
- ↑ , The New York Times
- ↑
- . e-qanun.az (ingilis). 2022-11-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-24.
- . Sesqazeti.az (az.). 2016-07-21. 2023-12-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-24.
- ↑ modern.az. . modern.az (az.). 2023-12-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-24.
- . www.msk.gov.az. 2023-07-22 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-25.
- . Mərkəzi Seçki Komissiyası. 2004-12-21 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-05-29.
- Şahin Cəfərli. . Bakı Araşdırma Mərkəzi. 2021-07-12 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-05-31.
- musavat.com. 2023-12-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-25.
- ↑ . BBC News Azərbaycanca (az.). 2018-08-22. 2023-11-21 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-25.
- . səh. 229
- . E-qanun.az. 2022-03-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-05-31.
- . publika.az (az.). 2014-07-15. 2021-09-17 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-25.
- (PDF). 2021-08-01 tarixində (PDF). İstifadə tarixi: 2022-05-30.
- . 2011-07-26 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-05-30.
- demokrat.az. . demokrat.az (ingilis). 2023-12-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-25.
- modern.az. . modern.az (az.). 2023-12-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-24.
- . 2019-03-30 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-08-03.
- . 2022-08-03 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-08-03.
- . 2022-10-23 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-10-23.
- ( (az.)). 14.12.2005. 2020-08-21 tarixində . İstifadə tarixi: 20.08.2020.
- . www.e-qanun.az ( (az.)). 30.11.2010. 2021-08-30 tarixində . İstifadə tarixi: 18.08.2020.
- . www.e-qanun.az ( (ing.)). 24.11.2015. 2015-11-28 tarixində . İstifadə tarixi: 18.08.2020.
- ( (az.)). 10.03.2020. 20.08.2020 tarixində . İstifadə tarixi: 20.08.2020.
- . Apa.az (az.). 2024-10-08 tarixində . İstifadə tarixi: 2024-10-22.
- . Axar.Az. 20 dek 2023. 2023-12-21 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-12-25.
Ədəbiyyat
- Schmemann, Serge. (ingilis). The New York Times. 1 iyul1993. 2021-12-18 tarixində . İstifadə tarixi: 2021-08-31.
- J. Libaridian, Gerard. (fransız). Éditions Karthala. 2008. 2022-03-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2021-08-31.
- . Library of Congress (ingilis). 2011-10-11 tarixində . İstifadə tarixi: 2021-08-31.
- . Encyclopædia Britannica (ingilis). 2015. 2015-08-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-08-31.