• Sadələşdirilmiş qrammatika və struktur – Kreol dilləri, onları meydana gətirən dillərin bəzilərinin qrammatik strukturlarını mühafizə edir, lakin sadələşdirilmiş qrammatika və daha az morfoloji qaydalarla xarakterizə olunur. Məsələn, mürəkkəb fel şəkilləri və isim hallarından qaçılır.
• Fonetik və leksik qarışım – Kreol dilləri adətən onları yaradan əsas dillərdən söz və səslər alır, buna görə də müxtəlif dillərin fonetik xüsusiyyətlərini özündə cəmləşdirə bilər. Məsələn, lüğət əksər hallarda dominant olan (müstəmləkə dövründə çox vaxt Avropa) dildən alınır, qrammatik xüsusiyyətlər isə daha çox yerli dillərdən götürülə bilər.
• Sabitlik və ana dili olması – Kreol dilləri sadəcə ünsiyyət üçün yaradılmış sadə dillərdən fərqlənir, çünki sabit qrammatik qaydalarla ana dili olaraq danışılır. Bu xüsusiyyət onları pidgin dillərdən ayırır.

• Haiti kreolu – Fransızca ilə Afrikanın qərb sahillərindən gələn kölələrin dillərinin qarışmasından yaranıb. Bu dil, Haitidə əsas ünsiyyət dilidir.
• Tok Pisin – Papua Yeni Qvineyada danışılan kreol dilidir və ingiliscə ilə yerli dillərin qarışmasından meydana gəlib.
• Yamayka kreolu – İngilis və Qərbi Afrika dillərinin qarışmasından yaranmışdır və Yamaykada geniş yayılmışdır.
• Seyşel kreolu – Fransız dilinin yerli Afrika dilləri ilə qarışması nəticəsində Seyşel adalarında formalaşıb.

Kreol dilləri həm dilçilik, həm də tarix baxımından böyük əhəmiyyətə malikdir. Onlar fərqli mədəniyyətlərin qarşılıqlı təsirini, dilin sadələşdirilmiş sistemlərdən kompleks dillərə necə çevrildiyini öyrənmək üçün dəyərli məlumatlar təqdim edir. Kreol dilləri, həmçinin müstəmləkə dövrlərinin dil, mədəniyyət və sosial strukturlar üzərindəki təsirlərini başa düşmək baxımından mühümdür.