Şah Məhəmməd Xudabəndənin hakimiyyət dövründə Səfəvi imperiyası dərin daxili çalxantılar keçirməkdə idi. Şahın zəifliyinin də mühüm rol oynadığı bu qarışıqlıq dönəmində imperiya şərq və qərbdəki qonşularından hücumlara məruz qalmışdı. 1578-ci ildə Osmanlı imperiyasının Səfəvi imperiyasına müharibə elan etməsindən istifadə edən Şeybani dövləti də Səfəvilərə şərqdən hücum etdilər. Osmanlı-Şeybani ittifaqı Səfəvi imperiyasına iki cəbhədə müharibə aparmağa vadar edirdi. Qərbdə osmanlı imperiyasına qarşı məğlubiyyətdən sonra Şeybanilər sülaləsini əvəz edən Həştərxanilər sülaləsi Xorasana hücum edərək oranı ələ keçirdilər. Xorasan çox mühüm strateji mövqeyə sahib olmaqla birlikdə, ticarət yollarının üzərində yerləşirdi.

Şah Məhəmməd Xudabəndənin yerinə 1587-ci ildə gənc oğlu Şah Abbas çıxdı. O, öz qarşısına bütün itirlən torpaqları geri qaytarmaq vəzifəsini qoymuşdu. Osmanlı imperiyası ilə xoşagəlməz sülh imzalayan Şah Abbas bundan sonra aktiv ordu başda olmaqla islahatlara başladı və dövlətinin mərkəziləşdirilməsinə çalışdı.Səfəvi imperiyasının ən təhlükəli düşməninin onun qərb sərhədində olması faktına baxmayaraq, Şah Abbas onlarla hələ mübarizə aparmağın çox çətin olacağının fərqində idi. Buna görə də, o, ilk mərhələdə şərqdəki düşmənin hədəsini ortadan qaldırmağın daha məqsədəuyğun olacağı qərarına gəldi. 1597-ci ildə Şah Abbas özbəklər üzərinə yürüşə başladı. Xorasanın əsas şəhərlərinin bir çoxu ələ keçirildi. Məşhəd rahatlıqla Səfəvi ordusuna tabe etdirildi. Lakin özbək komandanı Din Məhəmməd sağ qurtularaq Herata qaçmağı bacardı. 9 avqust 1598-ci ildə Səfəvi ordusu Herata yaxınlaşdı.

Heratın qala divarlarının möhkəmlənliyini görən Şah Abbas qalanın mühasirəsinin çox uzun müddət davam edə biləcəyinin fərqində idi. Buna görə də, saxta geri çəkilmə taktikası işlədərək özbək qoşununu qaladan çıxmağa vadar edə bildi. Qaladan çıxan özbək qoşunu Səfəvi ordusu tərəfindən mühasirəyə alındı və darmadağın edildi. Döyüşdə özbək komandanı Din Məhəmməd yaralandı və geri çəkilmə yolunda öz döyüşçüləri tərəfindən qətlə yetirildi.

Bu yürüşün uğurla nəticələnməsi ilə Səfəvi imperiyası sadəcə Xorasanı geri qaytarmadı, həm də şərqdəki əsas rəqibinə elə bir zərbə vurdu ki, şərq sərhədlərinin təhlükəsizliyini təmin edə bildi. Belə ki, özbək ordusuna 1598-ci il döyüşü ilə elə bir ağır zərbə vurulmuşdu ki, onlar bundan sonra uzun müddət qüvvələrini bərpa edib, Səfəvi imperiyası ilə açıq mübarizəyə girə bilmədilər. Şah Abbas yalnız çox əhəmiyyət verdiyi şərq sərhədlərinin təhlükəsizliyini təmin etdikdən sonra Osmanlı imperiyası ilə müharibə məsələsinə kökləndi və 1603-cü ildə bu müharibəyə başladı. Bu müharibə nəticəsində Osmanlı ordusu üzərində böyük zəfərlər qazanıldı.

• Özbəklərin Xorasana yürüşü (1578)
• Səfəvi-Şeybani müharibəsi

• Oqtay Əfəndiyev. . Bakı: Şərq-Qərb. 2007. 407. ISBN 978-9952-34-101-0.
• Ofra Bengio, Meir Litvak. . New York: Palgrave Macmillan. 2014. ISBN 9780230120921.