Bolqarıstan diasporu

Bolqarıstan diasporu ― Bolqarıstandan kənarda yaşayan etnik bolqarların da daxil olduğu bolqar millətinin bir hissəsi.

Bolqarıstandan kənarda yaşayan bolqarların sayı 1989-cu ildən, Mərkəzi və Şərqi Avropada kommunist rejimlərinin süqutundan sonra kəskin şəkildə artıb. Bir milyondan çox bolqar ölkəni tərk etdi və bu, ölkənin əhalisinin əhəmiyyətli dərəcədə azalmasına səbəb oldu. Bir çox əcnəbi ABŞ-nin Yaşıl Kart lotereya sistemindən yararlanıb. Həmçinin, bir çox bolqarlar ixtisaslı işçiləri cəlb etmək üçün proqram çərçivəsində Kanadaya mühacirət ediblər. Digərləri Avropa Birliyinə getdilər. Yunanıstan və İspaniya kimi ölkələrdə bir çox bolqarlar, xüsusən də ölkə 2007-ci ildə Avropa Birliyinə üzv olduqdan sonra Bolqarıstanı öz yaşayış yeri olaraq saxlayaraq, yalnız fasilələrlə işləyir və yaşayır.

Əsasən 1990-cı illərdən bəri bolqarlar iş və təhsillə bağlı səbəblərə görə Aİ üzv dövlətlərinə və Şimali Amerika ölkələrinə mühacirət edirlər. Əksər mühacirlərin başqa ölkələrdə yaşamaq icazəsi var. Mühacirlərin təhsil səviyyəsi və peşələri müxtəlifdir: onlar fəhlə (adətən mənzil-kommunal təsərrüfatında və ərazilərin təmizlənməsində işləyənlər), həmçinin santexnik, inşaatçı, bağban, fəhlə, qulluqçu ola bilər. Həmçinin, adətən maşınqayırma, informatika, kimya və tibb üzrə ixtisaslaşan xeyli sayda mütəxəssis və ali təhsil məzunları var.

Avropa Birliyinin qərb hissəsində bolqar diasporunun ən böyük icmaları İspaniya, Almaniya, Böyük Britaniya, Fransa və İtaliyadadır.

Bolqarların adətən mühacirət etdikləri digər ölkələr Avstraliya, Yeni Zelandiya, Cənubi Amerika əyalətləri (xüsusilə Argentina və Braziliya), Cənubi Afrika və həmçinin Birləşmiş Ərəb Əmirlikləridir.

Ölkə	Bolqarıstan vətəndaşlarının sayı	Etnik bolqarların sayı
Türkiyə	500,000 (2011)[1]	həm.bax Türkiyədə bolqarlar
Yunanıstan	300,000 (2011)	həm.bax Yunanıstanda slavyanlar
ABŞ	300,000 (in 2011)	95,588[2]
İspaniya	250,000 (2011)	150,878 (2011)[3]
Almaniya	226,926 (2016)[4]
Böyük Britaniya	100,000 (2011)	35,000 (2009)[5]
İtaliya	100,000 (2011)
Kanada	70,000 (2011)	30,485 [6]
Şimali Makedoniya	50,000 (2011)
Kipr	35,000 (2011)
Rusiya	32,265 (2011)
Fransa	30,000 (2011)	34,000 (2011)
Moldova	20,000 (2011)
CAR	20,000 (2011)
Avstriya	18,481 (2014)
Belçika	18,000 (2011)
Avstraliya	15,000 (2011)
Portuqaliya	15,000 (2011)
Serbiya	15,000 (2011)	18,543 (2011) [7]
Polşa	14,000 (2011)
Niderland	12,340 (2011)
İsrail	7,500 (2011)
İsveçrə	4,500 (2011)
Danimarka	4,200 (2011)
İsveç	4,000 (2011)
BƏƏ	3,500 (2011)
Çexiya	3,206 (2011)
İrlandiya	3,000 (2011)
Yeni Zelandiya	3,000
Macarıstan	2,800 (2011)
Argentina	2,500 (2011)
Rumıniya	2,000 (2011)
Norveç	1,800 (2011)
Slovakiya	1,800 (2011)
Sloveniya	1,500 (2011)
Suriya	1,200 (2011)
Livan	1,000
İordaniya	1,000 (2011)
Fələstin Dövləti	1,000 (2011)
Finlandiya	1,000 (2011)
Uruqvay	1,000 (2005)[8][9]; 2,000 (1998)[10]
Latviya	921 (2011)[11]
Lüksemburq	800 (2011)
Küveyt	700 (2011)
Qətər	600 (в 2014)[12]
Meksika	500 (2011)
Ukrayna	420 (2011)
Yaponiya	350 (2011)
Mərakeş	312 (2011)
Xorvatiya	300 (2011)
Braziliya	277 (2011)
Çin Respublikası	256 (2011)
Misir	250 (2011)
Nigeriya	250 (2011)
İndoneziya	235 (2011)
Əlcəzair	200 (2011)
Tunis	200 (2011)
Çili	200 (2011)
Hindistan	104 (2011)
Belarus	100 (2011)
Kosovo	100 (2011)
Cənubi Koreya	100 (2011)
Kuba	65 (2011)
Yəmən	60 (2011)
Azərbaycan	50 (2011)
Vyetnam	50 (2011)
Bosniya və Herseqovina	44 (2011)
Ermənistan	30 (2011)
Albaniya	26 (2011)
Gürcüstan	25 (2011)
Monteneqro	25 (2011)
İran	20 (2011)
Qazaxıstan	20 (2011)
Efiopiya	16 (2011)
Pakistan	11 (2011)
Özbəkistan	8 (2011)	2,166 (1989-ci ildə)[13]
Monqolustan	6 (2011)
Əfqanıstan	2 (2011)
Nikaraqua	50
Ümumi	2,009,718 - 2,012,218 ( Bolqarıstan: 7,364,570 (2011)[14] )

1. ↑ "Брой на българските граждани в чужбина (2011 г.) | www". 20 aprel 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 fevral 2022.
2. ↑ "Explore Census Data". 6 oktyabr 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 fevral 2022.
3. ↑ "National Institute of Statistics of Spain - 2011 Census" (PDF). ine.es. 4 aprel 2013 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 23 may 2011.
4. ↑ "Ausländische Bevölkerung. Ergebnisse des Ausländerzentralregisters" (alman). Statistisches Bundesamt. 2016. 15 noyabr 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 oktyabr 2016.
5. ↑ "Estimated population resident in the United Kingdom, by foreign country of birth (Table 1.3)". Office for National Statistics. sentyabr 2009. 22 yanvar 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 iyul 2010.
6. ↑ Statistics Canada. "2011 National Household Survey: Data tables". 24 dekabr 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 fevral 2014. (#redundant_parameters)
7. ↑ "Serbian 2011 census". 9 may 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 fevral 2022.
8. ↑ "Archived copy". 5 mart 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 avqust 2015.
9. ↑ "Внук на нашенски емигрант ни представя в Уругвай". monitor.bg. 4 sentyabr 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 mart 2017.
10. ↑ "Държавата се е "самоотстранила" от българския национален въпрос". vestnikataka.com. 22 mart 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 fevral 2022.
11. ↑  (latış.) Latvijas iedzīvotāju sadalījums pēc nacionālā sastāva un valstiskās piederības Arxivləşdirilib 2018-01-18 at the Wayback Machine
12. ↑ "Qatar´s population by nationality - bq magazine". Archived from the original on 21 dekabr 2014. İstifadə tarixi: 4 fevral 2022.
13. ↑ "Archived copy". 6 yanvar 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 dekabr 2015.
14. ↑ "Национален статистически институт - Преброяване 2011". 12 yanvar 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 fevral 2022.