Sporotrikoz möhkəm, ağrısız düyünlər şəklində özünü göstərir. Yerli və ya geniş yayılmış halda ola bilər. Xəstəlik göbələklə ilkin təmasdan sonra bir həftədən bir neçə aya qədər davam edir. İmmuniteti zəif olan insanlarda ciddi fəsadlar yarana bilər.

Sporotrikoz, Sporotriks şhenckii növ kompleksinin göbələkləri tərəfindən törədilir. S. şenckii təbii olaraq torpaqda, otda, mamırlarda və bitkilərdə olduğu üçün adətən fermerlərə, bağbanlara və kənd təsərrüfatı işçilərinə təsir göstərir.

Əsas simptomları:

Dəri sporotrikozu

Simptomlara nüfuz yerində, limfa düyünləri və damarları boyunca dəridə düyünlü yaralar və ya qabarmalar daxildir. Yara kiçik və ağrısız başlayır və çəhrayıdan bənövşəyi rəngə qədər dəyişir. Müalicə olunmazsa, yara böyüyür, çibana bənzəyir və xroniki xora əmələ gəlir.

Adətən sporotrikoz dəri yaraları barmaq, əl və qol nahələrində yayılır.

Ağciyər sporotrikozu

Xəstəliyin bu nadir formasına S.şenckii sporların nəfəs alma zamanı ağciyərə daxil olması səbəb olur. Ağciyər sporotrikozunun simptomlarına öskürək, ağciyərlərdə düyünlər və boşluqlar, fibroz və genişlənmiş limfa düyünləri daxildir. Sporotrikozun bu forması olan xəstələr vərəm və pnevmoniyanın inkişafına meyllidirlər.

Yayılan sporotrikoz

İnfeksiya orqanizmdə ilkin ocaqdan yayıldıqda, xəstəlik yayılan sporotrikoz adlanan nadir və kritik bir formaya çevrilir. İnfeksiya oynaqlara və sümüklərə (osteoartikulyar sporotrikoz), həmçinin mərkəzi sinir sisteminə və beyinə (sporotrikoz meningit) yayıla bilər.

Yayılan sporotrikozun simptomlarına çəki itkisi, anoreksiya və sümüklərin zədələnməsi daxildir.

Dəridəki kiçik kəsiklərdən daxil olur və infeksiyaya səbəb olur. Ağciyərlərə təsir edən sporotrikoz zamanı göbələk sporları tənəffüs yolu ilə daxil olur. Sporotrikoza xəstə pişiklərlə təmasda yoluxmaq mümkündür və bu, baytarlar üçün peşə riskidir.

Sporotrikoz yavaş irəliləyən və tez-tez yüngül simptomlarla müşayiət olunan xroniki bir xəstəlikdir. Diaqnoz qoymaq çətindir, çünki bir çox digər xəstəliklər oxşar simptomlara malikdir.

Sporotrikozlu xəstələrdə S. şenckii göbələyinə qarşı antikorlar olur, lakin həssaslıq və spesifiklik dəyişkənliyinə görə bu xəstəlik üçün etibarlı diaqnoz olmaya bilər. Təsdiqedici diaqnoz dəridən, bəlğəmdən, sinovial mayedən və onurğa beyni mayesindən göbələklərin analizini götürüb əkmək olaraq qalır. Drenaj keçidlərindən və xoralardan yaxma götürülməlidir.

Diferensial diaqnoz

Diferensial diaqnostikaya aşağıdakılar daxildir: leyşmanioz, nokardioz, Mycobacterium marinum, pişik cızması xəstəliyi, cüzam, sifilis, sarkoidoz və vərəm.

Sporotrikozun müalicəsi infeksiyanın yerindən və dərəcəsindən asılıdır. Dərinin üstünə yerli antifunqal (göbələk əleyhinə) preparatlar tətbiq oluna bilər. Dərin ağciyər infeksiyası əməliyyat tələb edə bilər. İstifadə olunan dərmanlara itrakonazol, flukonazol, posakonazol və amfoterisin B daxildir. Əksər insanlar müalicə ilə sağalır. Zəif immun sistemi və ya geniş yayılmış xəstəlik olarsa nəticə yaxşı olmaya bilər.

Sporotrikozun müalicəsi xəstəliyin şiddətindən və yerindən asılıdır. Bu vəziyyət üçün müalicə variantları aşağıdakılardır:

• Oral — kalium yodid

Kalium yodid dəri sporotrikozunun müalicəsi kimi geniş istifadə olunan göbələk əleyhinə dərmandır. Geniş istifadəsinə baxmayaraq, bu dərmanın əleyhinə və ya leyhinə heç bir yüksək keyfiyyətli sübut yoxdur. Sporotrikozun müalicəsində kalium yodidin effektivliyini və təhlükəsizliyini qiymətləndirmək üçün əlavə tədqiqatlara ehtiyac var.

• Itrakonazol (Sporanox) və flukonazol

Bunlar antifunqal dərmanlardır. İtrakonazol hazırda seçilən dərmandır və flukonazoldan qat-qat effektivdir. Flukonazol itrakonazol qəbul edə bilməyən xəstələrə verilməlidir.

• Amfoterisin B

Bu antifunqal preparat venadaxili istifadə olunur. Ancaq bir çox xəstə qızdırma, ürəkbulanma və qusma kimi potensial yan təsirləri səbəbindən Amfoterisin B-yə dözə bilmir.

Amfoterisin B hamiləlik zamanı ağır infeksiyalar üçün istifadə edilə bilər. Yayılmış və ya ağır xəstəliyi olan uşaqların müalicəsində əvvəlcə amfoterisin B deoksiksolat, sonra itrakonazol istifadə oluna bilər.

Sporotrikoz meningit zamanı xəstəyə amfoterisin B və 5-fluorositozin/flusitozin preparatları verilə bilər.

• Terbinafin

Dəri sporotrikozunu müalicə etmək üçün 12–24 həftə ərzində gündə 500–1000 mq terbinafin istifadə edilir.

• Yeni triazollar

Bir sıra tədqiqatlar göstərmişdir ki, posakonazol amfoterisin B və itrakonazol kimi in vitro fəaliyyətə malikdir; buna görə də alternativ terapiya kimi vəd göstərir. Bununla belə, vorikonazola qarşı həssaslıq dəyişir. Hazırda sporotrikozun müalicəsi üçün posakonazol və ya vorikonazolu tövsiyə etmək üçün kifayət qədər sübut yoxdur.

• Cərrahiyyə

Ağciyərlərdə və sümük infeksiyası zamanı cərrahi müdaxilə lazım ola bilər.

• İstilik terapiyası

İstilik daha isti toxuma temperaturu yaradır ki, bu da immunitet sistemi infeksiya ilə mübarizə apararkən göbələklərin böyüməsinə maneə törədə bilər. Bu məqsədlə istifadə edilən "cib qızdırıcısı" bir neçə saat ərzində dəri səthində 44–45 dərəcə sabit temperatur saxlamaqla yanaşı, məhdudiyyətsiz hərəkət azadlığına imkan vermək üstünlüyünə malikdir. Müalicə müddəti yaranın növündən, yerindən, dərinliyindən və ölçüsündən asılıdır. Ümumiyyətlə, gündə 1–2 saat və ya yuxu zamanı 5–6 həftə ərzində yerli tətbiq kifayətdir.

Sporotrikoz hallarının əksəriyyəti göbələk sporları olan bitki örtüyü ilə işləyərkən dəridə kəsik və ya yara olduqda baş verir. Bu xəstəliyin qarşısının alınmasına torpaq, ot, qızılgül kolları ilə işləyərkən uzun qol paltar və əlcəklər geyinmək daxildir.

Sporotrikoz riski erkək küçə pişiklərində daha çoxdur. Müvafiq olaraq, pişikləri qapalı yerdə saxlamaqla və ya onları sterilizasiya etməklə riski azaltmaq olar. Yoluxmuş heyvanların təcrid edilməsi də profilaktik tədbir ola bilər. Xəstəliyə yoluxmuş pişiklərdən insanlara yayılma riski müvafiq biotəhlükəsizlik tədbirləri ilə, o cümlədən sporotrikoz şübhəsi olan pişiklə işləyərkən qoruyucu vasitələrdən istifadə etməklə və pişiklə işlədikdən sonra əlləri, qolları və paltarları yumaqla azalda bilər.

Ev və vəhşi məməlilərə sporotrikoz diaqnozu qoyula bilər. Baytarlıqda ən çox pişiklərdə və atlarda müşahidə olunur. Pişiklərdə dəri sporotrikozunun xüsusilə ağır forması olur.

Sporotrikoz heyvanlardan insanlara keçə bilər (zoonoz). Xüsusilə, yoluxmuş pişiklər dərisinin yaralarından böyük miqdarda sporotrikoz orqanizmləri tökərək infeksiyanı onlarla təmasda olan insanlara ötürə bilər. Pişiklər ən çox sporotrikozu yayan heyvan mənbəyi olsa da, infeksiyanın insanlara itlərdən, siçovullardan, dələlərdən də keçdiyi məlumdur.