Bırranqa dağları ərazisinə hətta belə ayaq basmırdılar. Onlar bu yer haqqında deyirdilər: «Burada zalım ruhların çarlığı, daş və buz başqa hecnə yoxdur. Burada ölüm vardır». Nqanaslara görə «bırranqa» «çayların axdığı və iri daşları dolanaraq keçdiyi, mamır və şibyə ilə örtülmüş dağlardır». Bu ad ilk dəfə Aleksandr Middenforf tərəfindən xəritəyə salınmışdır.

1736-ci ildə Vasili Pronçişev Taymır yarımadası sahillərini üzərkən şərq hissədə Bırranqa dağlarını aşkarlayır. 1739-cu ildə qışlamaq məqsədi ilə Taymırın şərq sahillərinə yan almışdı. O və onun komandası yarımadanı araşdırmağa cəhd göstərir. Bosman Medvedevin komandası Pyasin çayı vadisini araşdırır. Geodeziyaçı Nikifor Çekin it xizəklərində 1740-cı ilin aprelində Taymır gölünə çatır. Buradan isə Bırranqa dağlarını Taymır çayının vadisi ilə keçir. O, özünün gündəliyində ilk dəfə dağların mərkəzi hissəsi haqqında məlumat vermişdir. 1741-ci ilin aprel-may ayları isə Xritov Larsen Taymır çayı ilə Bırranqa dağlarını keçmişdir. Laptev isə bu hissə haqqında rəsmi məlumatı verir...

1843-ci ildə Bırranqa dağlarını Aleksandr Middendorf tətqiq etmişdir. Xritov Laptevin yazılarına əməl edərək tarixdə ilk dəfə Bırranqa dağlarının xəritəsini tərtib etmişdir. İlk dəfə o dağları bırranqa adı ilə xəritəyə daxil edir. Təbii ki, nqanasların verdiyi adı eyni ilə tətbiq etmişdir. 1915-ci ildə Bırranqanın cənub-qərbini Nikifor Beqiçev tətqiq etmişdir. XX əsrin ortalarına qədər Bırranqa dağları olduqca zəif araşdırılır. 1950-ci ildə təsadüf nəticəsində 900 metr yüksəklikdə dağ buzlağı aşkarlanır. Buna qədər düşünülürdü ki, burada buzlaq yoxdur. 1967-ci ildə dağların əlçatmaz bölbələri tətqiq edilmişdir.

Bırranqa dağları Ural dağları ilə eyni dövrdə meydana gəlmişdir. Bırranqanın ərazisi üç yerə bölünür:qərbi, mərkəzi və şərqi. Qərb hissə Yenisey körfəzi ilə Pyasin çayı arasında yerləşir. Hündürlüyü 250-320 metr arasında dəyişir. Mərkəzi hissə Pyasindən Taymır çayı qədər uzanır və 400-600 metr arasında dəyişir. Taymırdan şərqdəki ərazilər isə şərq hissə adlamır. Burada hündürlük 600-1125 metr təşkil edir. Şərq hissədə müasir buzlaqlar yerləşir. Onların ümumi sahəsi 30 km² təşkil edir. Onlar 600-900 metr yüksəkliklərdən başlayır.

Uzun zaman düşünülürdü ki, silsilənin ən hündür zirvəsi 1146 metr olan Lednikovaya dağı hesab edilird. Sonradan bu zirvənin hündürlüyü 1119 olması məlum olur. Dağların ən hündür zirvəsi 1125 metr olan Lednikovayadan 100 km şərqdə yerləşən dağdır. Dağlar çoxlu sayda cərgələr əmələ gətirir. Dəniz sahili əraxilərdə sıldırımlar yaxınlığında Laqunlar meydana gəlmişdir.

Qağlar giı, alevrolit, çınqıl, dolerit, əhəng daşı və azda olsa mərmərə rast gəlinir. Burada daimi qrut buzların qalınlığı cənubda 200 metr, şərq hissəsə isə 300-400 metr arasında dəyişir. Bəzi hissələrində qalınlıq 1000 metrə qədər çatır. Qrunt buzlaqlarda temperatur −10 ; −15 °C arasında dəyişir. Temperaturun birdən enişi daşlarda çatlar meydana gətirir. 1960-cı illərə qədər dağ ərazisində sıx çay şəbəkəsinin olması ehtimal edilirdi. Ancaq araşfırmalar bunun əksini göstərmişdir. Cənub hissələrdə çoxlu sayda göl vardır. Ən iri gölü Taymır gölüdür. Digər gölləri: , , .

İqlimi sərtdir. Olduqca kəskin kontinentaldır. Sərt qışa və qısa yaya malikdirdir. Dolqanlar dağları «Ölülər ölkəsi» adlandırırlar. Yanvarda orta temperatur −35 °C, iyulda isə +3-5 °C təşkil edir. Yaz iyunda başlayır. Sentyabrda qış başlayır. Şərqində temperatur qərbinə nisbətdə daha soyuqdur. İl ərzində 100–400 mm arası yağıntı düşür. Yağıntının yarısı qardır. Ən çox yağıntı yaya təsadüf edir. Adədən sentyabrdan noyabra qədər və iyunda daha çox yağıntı düşür. Fevral-apreldə ən az yağıntı düən dövrdür.

Qar örtüyü ilk qarın yağmasından tutmuş mayın sonları və iyunun əvvələrinə qədər qalər. Bu müddət 270 gündür. Qar qatının qalınlığı 70-90 sm arasında dəyişir. Halbuki bəzi hissələrdə bu qalınlıq küləyin təsiri ilə 2 metrə çatır. İlin 80 günü 17 m/s təşkil edir. Qışda küləyin orta sürəti 7 m/s-dir.

Cənub ətəklərində tundra, şimal ətəklərində 500—700 metr yüksəklikdə arktik tundra və daha yüksəkliklərdə isə arktik səhralar və buzlaqlar yayılmışdır. hövzəsində dünyada şimal qütbünə yaxın ən kol bitkilərindən təşkil olunan cəngəllikdir. Koluqlar əsasən söyüd və qızılağac ibarətdir. Qayalıqlarda (500–700 m) nadir hallarda şibyələrə rast gəlinir.

Ən çox yayılan kiçik canlılar arasında lemminqlər üstünlük təşkil edir. Birada onların iki növünə rast gəlinir: və . Onlar bölgədə yırtıcıların əsas qidasını təşkil edir. Burada belə görünür. Qayalıqlar yaxınlığında rast gəlmək olar.

Ən geniş yayılmış yırtıcı tülküdür. Ən irisi isə canavardır. Onlar gizli həyat sürdüyündən sayları dəqiq bilinmir. nadir hallarda rast gəlinir.

Çütdırnaqlılardan burada şimal maralı və Müşk öküzü yayılmıdır. Şimal maralları aprel-may ayları Bırranq dağlarına, avqust-sentyabr ayları isə geriyə miqrasiya edir. Onların sayı on minlərlə ölçülür. Müşk öküzləri isə 1974-cü ildə ki bölgəyə gətirilmişdir. Harırda Şərq hissədə sayları daha çoxdur. 2000-ci ildə sayları 2000 baş olmuşdur. Sayları ildən-ilə artır. Əsasən hövzəsində cəmləşmişlər. Dağlarda ördəklər, qazlar, , qağayılar, qırmızıdöş qaz, və ağ kəkliklərə rast gəlmək olur. Adi şimal sərçəsi Bırranqa dağlarında yuva quran yeganə quşdur (400 m).

Ərazisinin bir qismində Böyük Arktik qoruğu və yerləşir.

Zəif öyrənilməsi və faydalı qazıntıların çıxarılmasının çətinliyi səbəbindən buradan heç bir yeraltı sərvət çıxarılmır. Potensialı isə olduqca zəngindir. Qiymətli metallardan ən əsası qızıldır. Burada üstəlik sink, gümüş, Qurğuşun ehtiyatları vardır. Böyük ehtimal ki, burada uran belə mövcuddur.

Yanacaq tipli faydalı qazıntılar arasında zəngin daş kömür və ehtiyatları vardır.

Regionda yaşayış məntəqəsi yoxdur. Öndalıq və vadi ərazilərində maralçılıq inkişaf etmişdir. Burada dağ turizmi təşkil mövcuddur. İnsanlar Taymır gölünün sahilidə yerləşən qütb stansiyası mövcuddur. Dağların ərazisinə ancaq Norilsk, Dikson və Xatanqadan helikopterlə gəlmək mümkündür.

• ^{[ölü keçid]}
• 2005-02-22 at the Wayback Machine
• 2005-02-22 at the Wayback Machine
• 2012-01-11 at the Wayback Machine