Soyot-tuka dili (özləri Soyot-Tuğka, Soyıt-Dukha, Soyıt-Tuha da adlandırırlar) — türk dillərindən biri, tuva, tofalar və yaxındır. İki dialektə bğlünür: Buryatiyadakı soyot (soyıt) (demək olar ki, yox olub soyotlar) və Monqolustanın olan (тyъha). Digər versiyaya görə Monqolustanda iki dialekt var — tsatan və uyğur-uryaxay dialektləri.
| Soyot-tuka dili | |
|---|---|
| Ölkə | |
| Təsnifatı | |
| Dil kodları | |
| ELCat | |
| Glottolog | soyo1234 |
Soyot əlifbası (soyot-buryat-rus lüğətinə görə, 2003-cü il.):
| А а | Б б | В в | Г г | Ғ ғ | Д д | Е е | Ё ё |
| Ж ж | З з | И и | I i | Й й | К к | Қ қ | Һ һ |
| Л л | М м | Н н | Ң ң | О о | Ө ө | П п | Р р |
| С с | Т т | У у | Ү ү | Ф ф | Х х | Ц ц | Ч ч |
| Ӌ ӌ | Ш ш | Щ щ | Ъ ъ | Ы ы | Ь ь | Э э | Ә ә |
| Ю ю | Я я |
Həmçinin bax
Ədəbiyyat
- Рассадин В. И. Словарь сойотско-русский. — СПб.: Дрофа, 2006. — 208 с.
- Рассадин В. И. Сойотско-бурятско-русский словарь. — Улан-Удэ, 2003.
- Рассадин В. И. О сойотах и их языке// Мир Центральной Азии: Языки. Фольклор. Литература: Материалы Международной научной конференции. Т. IV. Ч. 1. — Улан-Удэ: БНЦ СО РАН, 2002. — С. 100–105.
- Рассадин В. И. Сойоты и сойотский язык// Одон. — 2001. — № 10–11. — С.20–21.
- Рассадин В. И. Лексика материальной культуры окинских сойотов// Проблемы бурятской диалектологии. — 1996. — С. 58–99.
- Рассадин В. И. Животноводческая лексика в языке окинских бурят и сойотов// Проблемы бурятской диалектологии. — Улан-Удэ: БНЦ СО РАН, 1996. — С. 45–57.
- ↑ .