Antologiyanın tərtib olunduğu dövr Yaponiyada və klanları arasında baş verən müharibə dövrünə təsadüf edir. Şunzey əsəri tərtib edərkən Kiotoda yaşayırdı. Müharibə dövrü olduğu üçün antologiyanın tərtibatında çətinliklər və gecikmələr yaşanmış, nəticə də, əsər 5 il ərzində tamamlanmışdır.

Son mətn keçmiş imperator Qo-Şirakavaya 1188-ci ildə təqdim olunmuş və Şunzeyin öz dəsti-xətti ilə yazılmış 20 əlyazmadan ibarət olmuşdur.

Şunzey antologiyanı tərtib edərkən son 200 ilin ən yaxşı poeziya işlərini daxil etməyə çalışmış, həm son, həm də qədim şeirləri seçmişdir. Qədim ənənələrlə yenidən əlaqə qurmaq üçün ilk dörd imperial antologiyanın 20 kitablıq formatına qayıtmışdır.

"Senzayşu"nun quruluşu ""nun quruluşunu xatırladır. İlk 10 kitab təbiət şeirlərinə, son 10 kitab isə sevgi şeirlərinə həsr olunmuşdur. Əsas yenilik son iki kitabın dini şeirlərdən ibarət olması idi. Belə ki, Şunzeyin dinə böyük marağı var idi.

Antologiyada 383 şəxsin şeiri öz əksini tapmışdır. Bu şəxslərə zadəganlar, saray əyanları, rəsmilər, saray xanımları, keşişlər, rahibələr, hətta kurtizankalar daxildir. Şunzey qocalar və gənclər, kişilər və qadınlar, mühafizəkarlar və yenilikçilər arasında tarazlıq yaratmağa çalımışdır.

Antologiyanın əsas şairləri bunlardır: (52 şeir), Şunzey (36 şeir; çoxu Qo-Şirakavanın əmri ilə əlavə olunmuşdur), (26 şeir), keçmiş imperator (23 şeir), Şune (22 şeir), (21 şeir).

• (ingiliscə). VII cild (Sake–Temm). Tokio: Kodansha. 1983. səh. 68. ISBN 0-87011-627-4. İstifadə tarixi: 16 yanvar 2023.