A l a z a n – Albaniya ilə İberiya arasında sərhəd çaylarından birinin adı. Türkcə al qədim türkcə al – geniş sahə, böyük düzən, açıqlıq və özən (üzən) – çay, vadi sözlərindəndir. Dağlıq Altaydakı Alazan çayının adı ilə müqayisə olunur.

K ü r – Albaniyanın içərisindən axan çayın adı. İlk tədqiqatlarda Qafqazmənşəli ad sayılmışdır.. Qafqaz albanlarının dilindəki "su anbarı" sözünə qarşılıq olduğu, yaxud II Kirin adı ilə adlandırıldığı düşünülür. Türkcə kür – bol (sulu), qüvvətli, sürətli, sarsılmaz, məğrur mənasına gəlir.

K e r a v n – Albaniyanın şimal-şərqdə Qafqaz dağlarında dağ adı. Yunanca "Κεραύνια ὄρη" — "ildırımın parçaladığı zirvələr" mənasına gəlir. Dağıstanın Dərbənd bölgəsində indiki Qaranay oroniminin yunanca yazılışıdır. Türkcə qara və nay, nüy – meşə sözlərindən ibarətdir. 859-cu ildə ərəblərin Xəzər ölkəsindən Şəmkirə köçürdükləri ailələr özləri ilə bu adı da gətirmişlər. Şəmkir rayonunda Qaranuy toponimi var.

T a l q e – İndiki Pirallahı adasını er. əv. I əsr müəllifi Pomponi Mela Talqe, II əsr müəllifi Ptolemey Talka kimi yazmışlar. Türkcə tilqə sözündəndir (Midiyada Tilaşuri). I əsr müəllifi Pliniy bu adanı Zazata kimi yazmışdır. Türkcə saz – bataqlıq, yeraltı suların üzə çıxdığı sahə, gilli yer (Azərbaycan dilində saz qamışlıq) və ada (bəzi türk dillərində, məsələn, özbəkcə ata) dörd tərəfi su ilə əhatələnmiş quru yer, ərazi sözlərindəndir.

T o s a r e n – Ptolemeyə görə, Kür sahili bölgələrdən birinin adı. Türkcə tus – düz və aran – isti yer, düzən yer, qışlaq yer sözlərindəndir. Türkiyədə Arpaçay boyunda da bir çuxur bölgə Aran (digər adı Diqor-Qarabağ) adlanır. Orta əsr ispan tarixçisi (1441–1522) isə onu Ermənistan ərazisi kimi göstərir.

B a l a s a k a n – İlk dəfə III əsrdən adı çəkilir. Türkcə pala – düzən, çöl sözü və sak etnonimindən olduğu güman olunur. I Şapurun adı çəkilir.

A r t s a k – Albaniyanın dağlıq bölgəsinin bir hissəsinin adı; Yuxarı Qarabağ. Türkcə art dağlıq ərazi, yüksəklik sözü və sak etnonimindən olduğu güman olunur. Şahin Mkrtçyana görə isə Albaniyanın ilk hökmdarı Aranın adından gəlir və "Ar(an)ın bağı" mənasındadır.

A r k u q e t – Sisakanda bir çayın adı. Arquçay hidroniminin ermənicə yazılışıdır. Türkcə arqu – yarğanlarla parçalanmış Древнетюркский словарь, М., 1969 , səh 54 sözündəndir. Həkəri çayının yarğanlardan axan yuxarı hissəsinin adıdır.

B a l k – Sisakanda yaşayış məntəqəsi adı. Türkcə balk – şəhər, möhkəmləndirilmiş yer sözündəndir. Qədim ermənicə Balk kimi yazılmış bu toponimin çox qədim tarixi var: hələ er. əv. VIII əsrə aid Urartu mənbəində sonrakı Zəngəzur mahalına Urartu çarının hərbi səfəri ilə əlaqədar yazıda Velikuxi toponimi çəkilir. Bu toponimdəki uxi sözü urartu dilində şəkilçi olduğuna görə Velik kimi yazılmış toponim ermənicə yazılışda Balkdır. Keçən əsrə qədər Azərbaycanın Zəngəzur mahalında (indi Ermənistana aid hissəsində) Belek adlı kənd vardı.

Q o ş – Arsakda kənd adı. Türkcə koş – müvəqqəti köç yeri, köçəbə, düşərgə sözündəndir.

D a s x o r a n – Albaniyada yaşayış məntəqəsi idi. Türkcə das – daş və oran, oren, uran – yer, heyvan üçün hasarlanmış yer, yaxud Altay dillərində oron – köçəbə, düşərgə, oba sözlərindən ibarətdir.

D u r – Arsakda kənd adı. Türkcə tur düşərgə sözündəndir.

K a v a – Albaniyanın qərbində mahal adı. IX əsr gürcü mənbəində Kavazin. Türkcə kava (kaya) – qaya və san, sın – dağ beli sözlərindəndir. İndiki Göyəzən dağının adında qalmışdır.

K o s t – Arsakda kənd adı. Tam adı Koston. adların sonluqlarının ixtisara salınması səciyyəvi hal idi. Türkcə kos – köç və tön – uzunvarı təpə sözlərindəndir.

T a ş t o n – Sisakanda kənd adı. Türkcə taş – qaya, və tön – uzunvarı təpə sözlərindəndir. Ermənistanda Mehri rayonunda indiki Taştun kəndinin adında qalmışdır.

U r d u – Arsakda məntəqə adı. Türkcə ordu – xan yurdu, xan düşərgəsi sözündəndir.

Q l a ç – Arsaxda məntəqə adı. Ehtimal ki, türkcə kılıç – dağ qılıncı sözündəndir.

A l a s o p – Arsakda məntəqə adı. Türkcə ala, yazı və ona (oba) sözlərindəndir.

Q a q ç ö l ü – indiki Qarayazının bir hissəsi. Türkcə qaq – köçərilərin qış düşərgəsi sözündəndir. Kürdəmir rayonunda Kaq-Hacılı, Lerik rayonunda Qaqoy, Yuxarı Qarabağda Kaqartsi toponimlərindəki qaq, kaq sözü ilə eynidir.

T a n d z i k – Arsakda məntəqə adı. Tan (mənası məlum deyil) və türkcə – çik (azərbaycanca-cik) şəkilçisindəndir. Kiçik-Tan mənasındadır. İndiki Bulutan (əslində Ulu-Tan) toponiminin antonimidir. Qeyd edilməlidir ki, 1728-ci ilə aid bir mənbədə orada Müsliman-Tan adlı kənd də qeyd olunmuşdur.

T a p a t – Arsakda məntəqə adı. Türkcə tap – təpə sözündəndir. Tap, , Qala-Tap və b. toponimlərdəki tap sözü ilə eynidir.

Exçerxo (Exçerxor, Exçerxis) – dağ da adı. Bu oronimin əvvəlində türkcə aq sözünün durması şübhəsizdir. Sonrakı komponent güman ki, türkcə çeraq – mineral bulaq (müqayisə üçün, Ərdəbil yaxınlığında Çarıq-Su adlı yer vardır) sözünün təhrifidir.

Albaniyanın bir neçə toponimi XII əsr Alban tarixçisi Mxitar Qoşun əsərində çəkilir.

A d a x e r a y – Arsakda məntəqə adı. Türkcə ata (Azərbaycanda Ataqut, Ataxan və b. kənd adlarında olduğu kimi) və qərəqə – köçərilərin qış evi, gecə alaçıqlar qurulan yer sözlərindəndir.

K a y k o y – Ç o r – Arsakda məntəqə adı. Türkcə kaq (y səsi ermənicə yazılışda əlavə olunmadır) – maldarların qış düşərgəsi, oy- ev, dam car – dərə sözlərindəndir.

T v a r a s a t a p – IX əsrə aid gürcü mənbəində Tvarasatap toponimi qeyd olunur. Türkcə tabur – arabalardan möhkəmləndirilmiş düşərgə və təpə sözlərindəndir. XIX əsrdə Borçalı qəzasındakı Tovrətəpə, ya da Qazax rayonundakı Töyrətəpə toponimləri ilə lokalizə oluna bilər.

T m b a t – Türkcə tam – qala, qala divari və qədim yaşayış məntəqə adlarının bəziləri üçün səciyyəvi bat, bab sözlərindəndir.

Ç u l a (indiki Culfanın qədim adı). Türkcə yul (cul) – yol, keçid sözlərindəndir.

X r a m – Türk – monqol dillərində xərəm – qala sözündəndir. Yuxarı Qarabağda indiki Xramort (Xərəm – Yurt toponiminin ermənicə təhrifidir) toponimi ilə müqayisə edilir.

(XIII əsr) Sisakanın mahallarının adlarını çəkir çəkir: Tsquqk (həm də Vayosdzor), Qeqarkuni, Sotk, Aqahec (yaxud Xojaraberd), Haband, Baqk (yaxud Atqen), Kovvsakan, Arevik (yaxud Taşton və Meğri), Dzork (yaxud Baqaberd qalası və Kapan), Erindjak və Qoxtan, Cahuk. Sisakanın ərazisi Azərbaycanın Qubadlı–Zəngilan zonasını, indiki Ermənistanın Meğri, Basarkeçər, Qacaran rayonlarını və Naxçıvanın Ordubad–Əlincə bölgəsini əhatə edirdi. Qədim ermənicə verilmiş bu adların türkcə əsl formaları belədir: Tusluk, Quqar, Satak, Ala-İç (sonra Qacar), Abant, Balk (sonra Atqen), Kusakan, Arəvik həm də (Taşton), Əlincə, Kolt və Culfa.

Həmin adların Vayosdzordan (azərbaycanca ) qeyri heç biri ermənicə deyil. Bu mənbədə Dzork kimi yazılmış toponimin ermənicə dzor – dərə sözü ilə izah edilməsinə cəhd gğstərilmişdir, lakin prof. Q. Qeybullayev qeyd edir ki, ermənicə "dzor" sözünün bu toponimlə heç bir əlaqəsi yoxdur, bunu həmin ada əlavə olunmuş k səsi də göstərir, çünki həmin səs qədim erməni dilində bir qayda olaraq tayfa adlarına əlavə olunurdu və cəm bildirirdi. Əslində həmin mahal adı Çor (Çur) kimidir və türk mənşəli çor (şor) tayfasının adını əks etdirir. Bunu Moisey Xorenasinin əsərində Şorapor kimi qeyd olunması da təsdiq edir.

IX–XII əsrlərdə yaşamış ərəb coğrafiyaçılarının əsərlərində Arranda bir sıra yeni toponimlərin adı çəkilir.

B a r m a k – məşhur Xıdırzində pirinin yerləşdiyi Beşbarmaq qayasının adı.. Türkcə parmak – daş təpə sözündəndir.

S a n a r – Kürlə Arazın birləşdiyi yer. Türkcə sənqər – burun (qurunun suya girmiş burun şəkilli hissəsi) sözündəndir. Suqovuşanda yaranmış burun şəkilli quru ərazinin adıdır.

H ə n d a n. – Qarabağda dağ adı. Müəllifin əsərinin üzünü köçürmüş katiblərin səhvi üzündən Xan – Otaq adının təhrifidir. Ermənicə təhrif forması Xanadzak (Xan – kəndi) kəndinin adıdır.

Ə r – R u b – Qarabağda bir mahalın adı. Harov toponiminin (Füzuli rayonunda Horovlu kəndi) ərəbcə təhrifidir.

B e y l a q a n (əsl adı Biləqan). Mil düzündə xarabalıqları Örənqala adı ilə qalmaqda olan qədim şəhərin adıdır. Türkcə pila – düzən, açıq yer sözü və qan şəkilçisindəndir. Toponimin bu etimologiyası Biləqanın Mil düzündə yerləşməsi ilə təsdiq olunur.

K o t u r ç a t – Türkcə kotur – keçəl, seyrək bitkili yer və çat – iki dağ tirəsinin birləşdiyi yer, qayalıq yüksəklik, yarğanlı və dərəli dağ yamacı, dağ qolu sözlərindəndir.

K r a p a ş t i – Türkcə qara, baş (zirvə) sözlərindən və tı (lı) şəkilçisindəndir. Qarabaşlı sözünün təhrifidir.

Ç a p a r – Türkcə poçt atının saxlandığı yer mənasındadır.

• Q. Qeybullayev – Azərbaycan toponimləri (II cilddə), II nəşri, Bakı, 2007
• Q. Qeybullayev – "Azərbaycan türklərinin təşəkkülü tarixindən" Azərbaycan Dövlət Nəşriyyatı, Bakı, 1994

• Qafqaz Albaniyası
• Azərbaycan
• Azərbaycan türklərinin etnogenezi