"Kitabi-Əsgəriyyə" — Azərbaycanlı alim və maarifçi Abbasqulu ağa Bakıxanovun 1837-ci ildə yazdığı hekayə. Bu Bakıxanovun Riyazül-Qüdsdən sonra ikinci nəsr əsəridir. Hekayə cəmiyyətin təqib etdiyi əsgər və kiçik rütbəli ruhani qızın qarşılıqlı məhəbbəti haqda bəhs edir. "Kitabi-Əsgəriyyə" hekayəsində Bakıxanov sevgi azadlığı haqqında yazırdı və xurafata qarşı çıxırdı.
| Kitabi-Əsgəriyyə | |
|---|---|
| Janr | Hekayə |
| Müəllif | Abbasqulu ağa Bakıxanov |
| Orijinal dili | Azərbaycan dili |
| Yazılma ili | 1837 |
| Nəşr ili | 1861 |
Hekayə ilk dəfə un 1861-ci ildə Peterburqda çap olunan "Qəvaidi-Zöviyyə ("Zövi qaydaları") adlı türk dili dərsliyində ixtisarla və bəzi hissələri sadələşdirilərək verilmişdir. Hekayənin Quba şəhərindəki Ərdəbillilər məscidindən tapılıb. AMEA-nın Nizami adına Ədəbiyyat və Dil İnstitutunun Əlyazmalar fondunda saxlanılan nüsxəsinin mükəmməl tənqidi mətni ilk dəfə Həmid Araslının transfonoliterasiyası ilə 1946-cı ildə İnstitutun əsərlərinin birinci cildində nəşr olunmuşdur.
İstinadlar
- ↑ Könül Nəhmətova. 2016-04-06 at the Wayback Machine. Bakı, “Elm və təhsil”, 2013 — səh 3 — 116 səh.
- 2016-10-05 at the Wayback Machine // Краткая литературная энциклопедия. — Советская энциклопедия, 1962. — Т. I. — С. 411. (rusca)
- Könül Nəhmətova. 2016-04-06 at the Wayback Machine. Bakı, “Elm və təhsil”, 2013 — səh 4 — 116 səh.
- Könül Nəhmətova. 2016-04-06 at the Wayback Machine. Bakı, “Elm və təhsil”, 2013 — səh 10 — 116 səh.