Ernst Heynkel
Ernst Heynkel (24 yanvar 1888[2][3][…], Remsxalden[d], Ştutqart[d] – 30 yanvar 1958[4][2][…], Ştutqart[4]) — alman təyyarə konstruktoru, istehsalçısı, nasist Almaniyasında Wehrwirtschaftsführer və nasist partiyasının üzvü. Onun Heinkel Flugzeugwerke şirkəti dünyanın ilk turbojetli təyyarəsi olan Heinkel He 178 və ilk raket təyyarəsi olan Heinkel He 176 — nı istehsal etmişdir.
Ernst Heynkel | |
---|---|
alm. Ernst Heinkel | |
Doğum tarixi | 24 yanvar 1888[2][3][…] |
Doğum yeri |
|
Vəfat tarixi | 30 yanvar 1958[4][2][…] (70 yaşında) |
Vəfat yeri |
|
Elm sahələri | aerokosmik mühəndislik, aviasiya[1], silah sənayesi[d][1], maşınqayırma[1] |
Təhsili | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Heynkel bu gün Remshaldenin bir hissəsi olan Grunbachda anadan olub. Gənc ikən tökmə zavodunda maşinist şagirdi olur. Heynkel Ştutqart Texniki Akademiyasında oxudu[5], burada Zeppelinlərə olan məftunluq sayəsində əvvəlcə aviasiya ilə maraqlandı və 1909-cu ildə Frankfurt-Mayndə keçirilən beynəlxalq hava şousunda iştirak etdi. O, uçuşun nəqliyyatın gələcəyi olduğuna qərar verdi və gələn il Henri Farmanın bir sıra planları əsasında ilk təyyarəsini yaratdı. Heinkel 1911-ci ildə qəzaya uğradı və ağır yaralandı.[6]
1921-ci ildə Heynkel bu yaxınlarda yenidən qurulmuş Caspar-Werke-nin baş dizayneri təyin edildi, lakin dizaynın mülkiyyət hüququ ilə bağlı mübahisədən sonra tezliklə ayrıldı. 1922-ci ildə Warnemünde -də Heinkel-Flugzeugwerke şirkətini qurdu. Versal Müqaviləsi ilə Alman təyyarələrinin istehsalına qoyulan məhdudiyyətlərə görə, Heinkel müqavilələr üçün xaricə baxdı, bəzi hidrotəyyarə dizaynları İsveçdə lisenziyalaşdırılıb və Yaponiya İmperator Donanması üçün katapultla buraxılan dəniz təyyarələri üzərində işləyirdi. O, poçt təyyarələrinin buraxılması üçün Bremen okean laynerində oxşar katapult quraşdırıb.
1921–1924-cü illər arasında Yaponiya hökuməti Heinkelin şirkətinə bir neçə sifariş verdi və müttəfiq komissiyalar tərəfindən obyektin yoxlanılması barədə şirkətə əvvəlcədən məlumat verərək Almaniyada hərbi təyyarələrin inşasını qadağan edən Versal müqaviləsini pozmağa kömək etdi.[7] Yaponiya təftiş komissiyasının tərkibində idi.[8] Heinkel təyyarəsini zavodunun arxasındakı təpələrdə gizlətdi və yoxlamalar zamanı heç vaxt aşkar edilmədi.[8] Heynkel öz xatirələrində qeyd edib ki, 1920-ci illərdə onun şirkətinin Yaponiya ilə əlaqələri onilliklər boyu əməkdaşlığa səbəb olub.[7]
Adolf Hitler hakimiyyətə gəldikdən sonra Heinkel firmasının dizaynları İkinci Dünya Müharibəsinə qədər olan illərdə Luftwaffe-nin artan gücünün mühüm bir hissəsini təşkil etdi. Buraya Heinkel He 59, Heinkel He 115 və Heinkel He 111 daxildir. O, yenidən silahlanmaya sadiqliyinə görə Almaniya hökuməti tərəfindən Wehrwirtschaftführer (~ müdafiə sənayesi lideri) təyin edildi.
Heynkel yüksək sürətli uçuşa həvəsli idi və təyyarələrin hərəkətinin alternativ formalarını araşdırmağa həvəsli idi. O, təyyarələr üçün raket hərəkətini araşdıran Verner fon Brauna təyyarə bağışladı, həmçinin Hans von Ohainin turbojet mühərrikləri üzrə tədqiqatına sponsorluq etdi və bu, yalnız turbojet gücü ilə uçan ilk təyyarə olan Heinkel He 178 -in 27 avqust 1939-cu ildə uçuşuna səbəb oldu.
Heynkel 1933-cü ildə yəhudi dizaynerləri və işçilərini işdən çıxarmağa məcbur edilərək Hitler rejiminin tənqidçisi idi; lakin o, nasist partiyasının üzvü idi[8] və 1938-ci ildə Almaniya hökumətinin ən nadir mükafatlarından biri olan İncəsənət və Elm üzrə Almaniya Milli Mükafatına layiq görüldü.[9] Heinkel Flugzeugwerke 1941-ci ildən başlayaraq məcburi yəhudi əməyindən istifadə etdi[10]
1942-ci ildə hökumət Heynkelin əsərlərini "milliləşdirdi". Praktikada bu, Heynkelin fabriklərindəki nəzarət payını Hermann Görinqə satana qədər saxlanması demək idi. Heynkel Vyanaya köçdü və Vyananın Schwechat ətrafında yeni dizayn bürosuna və korporativ ofislərinə başladı, Zwölfaxing və Floridsdorfda öz firması, orijinal Rostock-"Marienehe" zavodu (indiki Rostock-Schmarl məhəlləsi) üçün Heinkel-Sud kompleksi olaraq istehsal müəssisələri qurdu. Heinkel-Nord obyektinə çevrilir. Məhz Heinkel-Sud ofislərində Dr. Heinkel Heinkel He 274 dördmühərrikli yüksək hündürlükdə ağır bombardmançı dizaynı üzərində işləmişdir — onun firmasının uğursuz Heinkel He 177 ağır bombardmançı təyyarəsini əvəz etmək üçün təyyarə dizaynları üçün təkliflər üçlüyündən biri kimi — tikilməmiş Amerika bombardmanı dizaynı da daxil olmaqla — müharibənin sonuna qədər firmanın <i id="mweQ">Spatz</i> tək yerlik reaktiv qırıcısının istehsalı başa çatdı.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 Heinkel, Ernst // Çex Milli Hakimiyyət Məlumat bazası.
- ↑ 1 2 3 4 Ernst Heinrich Heinkel // Brockhauz Ensiklopediyası (alm.).
- ↑ 1 2 Ernst Heinkel // Gran Enciclopèdia Catalana (kat.). Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ 1 2 3 4 Хейнкель Эрнст // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред. А. М. Прохорова 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ "Who's who in Nazi Germany", Robert S. Wistrich. Routledge, 2001. ISBN 0-415-26038-8, ISBN 978-0-415-26038-1. Retrieved March 16, 2010.
- ↑ Boyne, Walter J., redaktorAir Warfare: an International Encyclopedia. ABC-CLIO. 2002. ISBN 978-1-57607-345-2. July 10, 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: March 16, 2010.
- ↑ 1 2 "Japanese-German relations, 1895–1945", Christian W. Spang, Rolf-Harald Wippich. Routledge, 2006. ISBN 0-415-34248-1, ISBN 978-0-415-34248-3. Retrieved March 16, 2010.
- ↑ 1 2 3 "Hans von Ohain: elegance in flight", Margaret Conner. AIAA, 2001. ISBN 1-56347-520-0, ISBN 978-1-56347-520-7. Retrieved March 16, 2010.
- ↑ "The automobile age", James J. Flink. MIT Press, 1990. ISBN 0-262-56055-0, ISBN 978-0-262-56055-9. Retrieved March 16, 2010.
- ↑ "Oskar Schindler: the untold account of his life", David Crowe. Westview Press, 2004. ISBN 0-8133-3375-X, 9780813333755. Retrieved March 16, 2010.