İtaliyanın əlinə keçdikdən sonra adalardakı yunanlar Yunanıstan ilə birləşməyi tələb etsələr də, türklər Osmanlıya qatılmağı, bu da olmasa, İtaliyanın suverenliyində qalmaq istəyirlər. Bu istiqamətdə 1919-ci ildə "Rodos və İstanköy Müdafa-i Hüquq-i İslamiyyə" Cəmiyyətini qururlar.

1923-cü ildə Dodekanes adaları İtaliyanın nəzarətində olduğu üçün adalardakı türklər və yunanlar Türkiyə ilə Yunanıstanla arasındakı əhali mübadiləsinə məruz qalmamışdılar. Amma yenə də Türkiyəyə köçmək istəyənlər Atatürkün əmri ilə əvvəl Fəthiyəyə, sonra isə Marmarisin Turqutköy, Dəlikliyol bölgəsinə yerləşdirilmişlər.

1522-ci ildə, Osmanlı fəthi sonrası saymaya görə Narince (Narence) 'də 17 məhəllə-505 xana, Pili'de 8 məhəllə-404 xana və Kefaroz'da 4 məhəllə-216 xana Rum vardır. Adanın Türkleştirilmesi üçün 79 könüllü Türk xanası, Narinceye yerləşdirilir. Zaman içində məskən siyasəti çərçivəsində müxtəlif başqa qruplarda namizədə yerləşdirilir. Məsələn, 1892-ci ildə şərqdən Hemond Aşireti bir qismi İstanköye olmaq üzrə Ege adalarına yerləşdirilir. Bir başqa əhəmiyyətli məskən hadisəsi isə Giritli muhacirlerdir. İstanköy və Rodosa cəmi 1.430 Girit mühacir iskân etdirilmişdir. Eyni zaman ada kimi Osmanlı səlahiyyətlilər və ailələri üçün sürgün yeri idi.