İspaniya mirası uğrunda müharibəyə girərkən İngiltərə digər məqsədləri ilə yanaşı İspaniyanın Aralıq dənizi sahillərindəki limanları da əldə etmək istəyirdi. Portuqaliya ilə bağlanan müqavilə ingilislər üçün Lissabon və Porto limanlarını açdı, lakin Portuqaliya (rəsmi olaraq bitərəf qalsa da) yeni müharibədə silahlı qarşıdurma zamanı əsas döyüşlərin baş verdiyi Aralıq dənizindəki dəniz bazalarını itirən Böyük Britaniya ilə döyüşən Fransaya dəstək verdi.

1702-ci il mayın 30-da admiral Corc Rukun və Darmştat şahzadəsi Georq Hessenin komandanlığı altında 13.800 nəfərlik heyət ilə 30 ingilis və 20 holland döyüş gəmisi Torbey limanından yola çıxdı. İspaniya sahillərinə gedən eskadranın məqsədi cənubda ingilis donanması üçün həbri baza limanı təmin etmək idi. Həmçinin ona Brest və Toulonda yerləşən Fransanın Atlantik okeanı və Aralıq dənizi eskadralarının hərəkətinə mane olmaq üçün Kadis limanını ələ keçirmək əmri verildi.

Kadisin tutulması əməliyyatı 1702-ci il 23 avqust - 25 sentyabr aralığında davam etdi. İngilislər ləng və tərəddüdlə hərəkət edirdilər. Böyük çətinliklə sentyabr ayının ortalarına qədər onlar Kadisin bayır qalalarına - Santa Katarina və Santa Mariyaya desant çıxararaq tutmağı bacardılar. İngilislərin yerli əhalini qorumaq vədlərinə və kral seçilməsində ispanlara kömək etmək kimi söz vermələrinə baxmayaraq, Darştat şahzadəsinin qoşunu Kadis yaxınlığında qarət və rekvizitlərlə məşğul olmağa başladı. Sonda admiral Ruk qoşunları yenidən gəmilərə doldurmağa və mühasirəni dayandırmağa qərar verdi. Müttəfiqlərin donanması 14 milyon peso dəyərində külçə ilə yüklənmiş İspaniya "gümüş donanmasını" yandırmağı bacardığı Viqoya doğru getdi. İngilislər zəngin qənimət ələ keçirməyi bacardılar, ancaq ispanlar hücumdan əvvəl qiymətli daş-qaşların çox hissəsini boşaltmağa müvəffəq olmuşdular. Buna baxmayaraq, admiral parlament tərəfindən sərt şəkildə tənqid olundu, çünki donanma qışı keçirmək üçün İngiltərəyə dönmək məcburiyyətində qaldı.

1703-cü il kampaniyasında admiral Şovellin komandanlığı altında Aralıq dənizinə 35 ingilis və 12 holland gəmisindən ibarət bir donanma göndərildi. Donanma yalnız iyul ayının ortalarında yola çıxdı, vəzifəsi əsasən zəngin ticarət donanmasının (230 ticarət gəmisinə qədər) təhlükəsiz şəkildə Smirnaya və geri qayıtmasını təmin etməkdən ibarət idi. Bundan əlavə, admirala bir sıra ikinci dərəcəli tapşırıqlar verilmişdi, məsələn: Avstriyaya Adriatik dənizi boyunca tədarüklər çatdırmaq; Venesiya və Toskananı ciddi şəkildə bitərəfliyini qorumağa məcbur etmək; Mavritaniya ölkələrini Fransaya qarşı mübarizə aparmağa qaldırmaq; əlverişli şəraitdə Tulon, Kadis və digər limanlara hücum etmək. Noyabrın 16-da tapşırığı bitirdikdən sonra müttəfiqlərin eskadrilyası İngiltərəyə, Vayt adasına mallarını gətirən gəmiləri gətirdi. Lakin Donsdakı şiddətli və uzun sürən fırtına əsnasında heyəti 1500 nəfər olmaqla 9 döyüş gəmisi və 4 kiçik gəmini itirdi. Demək olar ki, qalan bütün digər gəmilər də ciddi şəkildə zərər gördülər. İngilislərin dəniz qüvvələri hollandların iştirakı olmadan, Rukun komandanlığı altında bir sıra tapşırıqları yerinə yetirdilər. Onlar fransız gəmilərini Fransa limanlarından çıxmağa qoymurdular. Fransız donanmasını limanlarda tutmaq üçün Fransa sahillərini daim təzyiq altında saxlayırdılar və düşmənin ticarətini məhv edirdilər. Ciddi heç bir əhəmiyyətli tapşırıq yerinə yetirilmədi. Ruk sakitcə limanda gəmisində lövbərdə idi və heç bir ciddi tədbirlər görmürdü. Yalnız qovulacağı ilə təhdid edildikdən sonra müəyyən bir məqsəd olmadan açıq dənizə çıxdı.

Bu arada İspaniya kralı taxtına iddiaçı olan Avstriya herqersoqu Karl (III Karl) müttəfiq qoşunların Lissabona desant çıxarması şərti ilə Fransaya qarşı ittifaqa qoşulan Portuqaliyanın köməyi ilə hakimiyyətə sahib çıxmalı idi. Eyni zamanda, İngiltərə Portuqaliya ilə Metuen müqaviləsi adlanan əhəmiyyətli bir ticarət sazişi imzaladı və hər iki tərəfin istehsal etdikləri malların idxalını qarşılıqlı olaraq təşviq etməyi vəd etdi. Bunun sayəsində Portuqaliyadakı bütün ticarət tədricən ingilislərin əlinə keçdi və Portuqaliyanın özü əsrlər boyu Britaniya maraqları sahəsinə daxil oldu.

1703-cü ilin oktyabrında Hollandiyada Corc Rukun eskadrilyası, Lisabona aparmaq üçün herqersoqu Karlı göyərtəsinə aldı. Hadisələrin bu cür inkişafını görən Savoyya, 1703-cü ilin sonunda Avstriya varisinin tərəfinə keçməyi qərara aldı və İngiltərənin müttəfiqi oldu.

1704-cü il fevralın 12-də Avstriya herqersoqu Karl Rokun gəmisində Lissabona gəldi, burada fevralın 15-də Avstriya imperatorunun oğlu Portuqaliya Kralı və ailəsi tərəfindən təntənəli şəkildə qəbul edildi. Bir az sonra admiral Şovellin gəmiləri Pireney yarımadasının sahillərində peyda oldu. İngiltərə-Holland eskadronunun sayı 78 döyüş gəmisinə çatmışdı. Onlarda 9 min nəfər döyüş heyəti daxil idi. Üstəlik eskadra 68 dəniz nəqliyyatı vasitəsini müşayiət edirdi. Qoşunların əsas hissəsini Portuqaliya sahillərinə çıxarmaq üçün nəzərdə tutulmuşdu. Müttəfiqlər nəhayət, Pireney yarımadasında ilk limanlara sahib oldular, lakin tezliklə ingilislər vəziyyətin bütün etibarsızlığını və təhlükəsini başa düşdülər. Onlar öz müstəqil bazalarına ehtiyac duyurdular.

Lissabona daxil olduqdan sonra Ruk, may ayının əvvəlində 33 döyüş gəmisi ilə Portuqaliyanın paytaxtını tərk etdi (Hessen-Darmşdat şahzadəsi Georqun tabeliyində olan alman muzdlular ilə) və üç həftə sonra Barselonaya gəldi. Anjulu Filippin köməyi ilə Kataloniya canişini olan Fransisko de Velasko müttəfiq eskadronunu top atışlarıyla qarşıladı. Sahilə uğursuz desant çıxarmaq cəhdindən sonra Ruk Tulona getdi, burada Tuluza qrafının yaxınlaşması xəbərini aldı; Ruk dərhal onu qarşılamağa getdi. Tezliklə yenidən Savoyanın qətiyyətsizliyi səbəbiylə müharibənin ağırlıq mərkəzinin yenidən İspaniyaya köçürülməsi lazım olduğu barədə gizli məktub aldı. Bu səbəbdən ona Portuqaliya və İspaniya krallarının sərəncamında olmaq əmri də verildi.

Rukun kəşfiyyatçıları iki gün sonra fransızların yerini aşkar etdilər, ancaq fırtına onların qarşılaşmasını mümkünsüz etdi və Tuluza qrafı döyüşsüz Tulona girməyi bacardı. Bununla da Fransız eskadronları birləşdi.

Ruk Lissabona geri döndü. Eyni zamanda admirallığın lordları iki il əvvəl ingilislərin tuta bilmədikləri Kadis limanını mütləq ələ keçirmək qərarı verdilər.

1704-cü il iyun ayının sonunda Ruk Portuqaliyanın cənubunda Laqosda Şauvel ilə birləşdi. Atıq onun sərəncamında 60 gəmi var idi. Burada aldığı məktubda hər iki kralın sərəncamında olma əmri təsdiqləndi. Beləliklə o, Lissabona tərəf yönəldi. Orada Ruk təlimat istədi və sərəncamına quru qoşunları veriləcəyi təqdirdə, Aralıq dənizinə gedən yolda Kadisi tutmağa hazır olduğunu bildirdi. Eyni zamanda, su təchizatı doldurmaq üçün Malaqaya getdi və sonra Cəbəllüttariq boğazında manevr etməyə başladı. Cavab iyulun sonunda gəldi; Rukla razılaşırdılar, ancaq ona qoşun verə bilmədilər.

İyulun 27-də müttəfiqlərin bundan sonra nə edəcəklərinə qərar vermək üçün flaqman Royal Katerina gəmisində hərbi şura keçirildi. Ruk, Şovell və şahzadə Georq 1800 nəfərlik qüvvənin Kadisi almaq üçün yetərli olmadığı barədə yekdil razılığa gəldilər. Çünki ispanlar son cəhddən sonra şəhərin müdafiəsini kifayət qədər möhkəmləndirmişdilər. Eyni zamanda, donanmanın sərbəst hərəkət imkanı Kraliça Annanın əmri ilə məhdudlaşdırılmışdı. Kraliça yalnız III Karlın və Portuqaliya Kralının icazəsi ilə hərəkət etməyi əmr etmişdi. Bununla bərabər kraliça Anna donanmadan qəti addımlar gözləyirdi. Belə bir vəziyyətdə, eskadronun flaqmanlarından biri - vitse-admiral Con Lik - Cəbəllüttariqin ələ keçirilməsini təklif etdi.

Likin ideyasını vitse-admiral Corc Binq böyük həvəslə dəstəklədi. Bu fikr Rok və şahzadənin də xoşuna gəldi. Ammka onlar güclü müdafiə divarlarına malik Cəbəllüttariqin alınmaz olduğunu yaxşı bilirdilər. Lakin kəşfiyyat məlumatlarına görə, orada demək olar ki, qoşun yox idi və təhcizatla bağlı ciddi problemlər yaranmışdı. Qida çatışmazlığı mövcu idi. Qəfil bir hücum halında müvəffəqiyyət təmin edilə bilərdi. Lakin birbaşa hücumun uğursuz olması halında müttəfiqlər şəhəri ac buraxmağa çalışmağa cəhd edəcəkdilər. Bundan əlavə, fransızların əsas qüvvələrinin yaxınlaşması halında donanmanın zəifləməsi riski yox idi.

O zaman Cəbəllüttariq qalasının şərq və cənub tərəfləri Cəbəllüttariq qayasına, qərbdən dənizə baxan nizamsız bir dördbucaq halında müdafiə tikilisi idi. Qalanın şimalında isə hələ də silahların yerləşdirilmədiyi qumlu təpəciklərlə əhatə olunmuş del Kastillo bastionu yerləşirdi. Əlavə olaraq, Cəbəllüttariqə girişi məhdudlaşdıran iki sədd Alxesiras buxtasına uzanırdı. Qalanın ən həssas nöqtəsi del Kastillo bastionu idi. Şəhərin bürcləri və qalası kifayət qədər möhkəmləndirilmiş, perimetri boyunca 150 top yerləşdirmək üçün yerlər yaradılmışdır. Bununla belə, Cəbəllüttariq qubernatoru Don Dieqo de Salinesin sərəncamında yalnız 147 əsgər və zəif silahlanmış 250 könüllü var idi. Cəbəllüttariqdən quruya qədər dənizə baxan 100 top qalaya yerləşdirmişdi, qayalar şəklində təbii maneələr və qalxma şəklində süni olanlar istisna olmaqla, hamısı praktiki olaraq müdafiəsiz idi, qalxmağın özü böyük problem yaradırdı. Barıt və qurğuşun ehtiyatı yaxşı idi, lakin top nüvələrinin tədarükü demək olar görülməmişdi. Yemək, xüsusən də su ilə təhcizat fəlakətli vəziyyətdə idi. Gücləndirməyə göndərilən 50 əsgərdən təxminən yarısı dərhal fərarilik etdi, qalanları isə böyük çətinliklər yaşadı.

1704-cü il avqustun 1-də 45 ingilis və 10 holland gəmisindən ibarət müttəfiq donanması Cəbəllüttariq qalalarına yaxınlaşdı. Gəmilərdən suya qayıqlar endirildi və təbil səsləri altında qubernator Don Salinesə iki məktub verildi: Avstriya şahzadəsinin yeni İspaniya kralı III Karl kimi tanındığı Portuqaliya Kralından bir məktub və Hessen-Darmştad şahzadəsinin müraciəti. Məktublarda müttəfiqlərin buraya yaxşı niyyətlə gəldikləri və III Karla sədaqət ifadə edənlərdən heç kimə zərər vermədən azad şəkldə qaladan çıxacaqları yazılırdı. Lakin İspaniya qubernatoru müqavimət göstərməyə qərar verdi və qüvvələrini aşağıdakı şəkildə paylaşdırdı:

• Dieqo de Avila Paçkonun komandanlığı ilə 150 ​​nəfər (bunların yarısı könüllü) şəhərin giriş hissəsini bağlayan Del Kastillo bastionunu əhatə edən Puerta del Terra qalasında yerləşdirildi;
• Xose de Medinanın 120 könüllüsü Cənubi istehkamındakı Fort Muelle Viejoda yerləşdirildi;
• Fransisko Tobias de Fuentes komandanlığında 50 könüllü, şimal istehkamlarının yanında yerləşən Muelle Nuevo qalasını qorumaq üçün ayrıldı;
• 70 əsgər və 6 topçu del Kastillo bastionunda mövqe tutdu.

İspaniya qubernatoru top nüvələrinin olmaması səbəbindən əks-batareya döyüşü keçirməyi planlaşdırmırdı. Eyni zamanda, qurudan qəfil hücumu dəf etmək ehtimalı böyük olmasına baxmayaraq, quru istiqamətində müdafiə üçün az sayda silah olduğu üçün bu təsirli ola bilmədi.

Avqustun 2-də güclü cənub-qərb küləyi başladı və Rukun eskadronu şəhərə yaxınlaşa bilmədi. Amma verilən təkliflərə cavab gözlədiklərini göstərmək üçün gəmilərdən bir neçə atəş açıldı. Axşam küləyin istiqaməti dəyişdi və vitse-admiral Binq və hollandiyalı Van der Dussenin komandanlığı ilə 20 gəmi köhnə (Muele Viejo) və yeni (Muele Nuevo) dəniz istehkamlarında mövqe tutdu. Bu, razılığa gəlmək üçün son cəhd idi. Cavab gözləmədən Ruk, qalaya bir neçə yaylım atəşi açmağı əmr etdi və ispan topçuları dərhal buna cavab verdi.

Bazar günü avqustun 3-ü səhər 5:00-da, Binq gəmiləri altı saat boyunca Cəbəllüttariqin bombardmanına başladı. Şəhərə döğru 14 mindən çox top mərmisi atıldı. İstehkamlara bir az ziyan dəysə də, müdafiə sistemi heç bir ziyan görmədi. Mərmilərin əksəriyyəti yaşayış binalarına düşdü, təxminən əlli könüllü və yüz əlli şəhər sakini öldürüldü. Nəticədə qaladan qadın, qoca və uşaq kütləvi köçü başladı. Onlar şəhər yaxınlığındakı monastırlarda - "Nuestra Senyora de Europa", "San Xuan və Remedios"da sığınacaq tapdılar. Şimal istehkamının ətəyində Ruk kapitan Veytakerin rəhbərliyi altında 1800 dəniz piyadasından ibarət bir dəstə sahilə çıxardı. Muele Nuevo qülləsi yalnız 50 könüllü tərəfindən mühafizə olunduğundan, ispanlar mina partladaraq geri çəkilməyə qərar verdilər.

Hücum edənlərin üzərinə düşən qala və qayanın dağıntıları müttəfiqlərə böyük itki verdi - 42 nəfər öldü, 60 nəfər yaralandı.</ref> A momentary panic ensued, for the survivors suspected an enemy-laid trap had caused the disaster. There was a rush for the boats, but at this critical moment Captain Whitaker arrived with reinforcements. Buna baxmayaraq, Veytaker qalanı və yaxınlıqdakı "Nuestra Senora de Europa" monastırını aldı. İtkilərə qəzəblənən dənizçilər kilsədə gizlənən qadınlara hücum etdilər və bəziləri təcavüzə uğradı, bəziləri döyüldü.

Cəbəllüttariq təslim olmurdu, Hesse-Darmştad şahzadəsi hələ də Del Kastillo bastionun ətəyində vargəl edirdi. Fort Muele Nuevonun ələ keçirilməsi isə həlledici deyildi, çünki əsas qala hələ də müqavimət göstərirdi. Ancaq günorta saatlarında müttəfiqlərdən yeni bir məktub gəldi. Məktubda təslim olmamaq halında Cəbəllüttariq sakinlərini tamamilə məhv etmək və buna ilk olarq "Nuestra Senora de Europa" monastırına əllərinə keçənlərdən başlamaq hədələri var idi. Qala müdafiəçilərinin "Nuestra Senora de Europa" monastırında ailələri, anaları, arvadları, bacıları və qızları olduğundan qarnizon müttəfiqlərin şərtləri ilə razılaşmağı qəbul və Salines şərəfli bir təslim aktını imzaladı.

Açılan bayraqlar və təbil sədaları altında ispanlar Cəbəllüttariqi tərk etdilər. Monastırda əsr düşən qadınlar da sərbəst buraxıldı. Onlarda qala müdafiəçiləri ilə birlikdə şəhəri tərk etdilər.

1704-cü il avqustun 4-ü Cəbəllüttariq alındı və bu dünya tarixinə İngiltərənin Aralıq dənizinə bir "pəncərə" açılması günü kimi düşdü. Döyüşlər zamanı hücum edənlər və müdafiəçilər təxminən eyni itkilərə məruz qaldılar - İspaniya tərəfdən 60 nəfər öldürüldü və 200 nəfər yaralandı. Müttəfiq itkiləri 280 nəfəri keçmədi; onlarda əsasən ispanların barıt anbarının partlatması nəticəsində həlak olmuşdu.

Hücum zamanı mülki əhaliyə zərər verməmək əmri verilmişdi. Bununla müttəfiqlər əhalini öz tərəfinə çəkmək məqsədi güdürdü. Lakin əsgərlər əmrə tabe olmadılar. Zabitlər vəziyyətə nəzarəti qorumağa çalışdılar, ancaq (iki il əvvəl Kadizə edilən basqında olduğu kimi) nizam-intizam pozuldu və hər şey nəzarətdən çıxdı. Onlar şəhər yaxınlığındakı monastırlarda - da sığınacaq tapdılar. Çox sayda təcavüz hadisəsi baş verdi, bütün katolik kilsələri ("Nuestra Senyora de Europa", "San Xuan və Remedios") təhqir edildi və ya hərbi anbarlara çevrildi. "Nuestra Senyora de Europa" kilsəsində müqəddəs heykəllər kimi dini simvollara zərər verildi və məhv edildi. Qəzəbli ispanlar işğalçılara qarşı şiddətli müqavimət göstərdilər. İngilis və holland əsgər və dənizçilərə hücumlar edildi və öldürüldü, cəsədləri quyulara və çuxurlara atıldı. Qayda qanun bərpa edildikdən sonra, mülkiyyət və dini hüquqlar vəd edən təslim müqaviləsinə baxmayaraq əhalinin əksəriyyəti V Filppə sədaqət göstərərək avqustun 7-də qarnizonla birlikdə getdi. Əks-hücum zamanı qərarsızlıq və şəhərin ələ keçirilməsi zamanı zorakılıq daxil olmaqla həddən çox vəhşilik Habsburqlar üçün fəlakətli nəticələrə səbəb oldu. Sonrakı mühasirələrdə Habsburqlar yeni qüvvələr çıxara bilmədi və Alxesiras və San Roke şəhərləri ətrafında məskunlaşmış qaçqınlar onlara qoşşulmadı. İttifaq qüvvələrinin Cəbəllüttariq dəki davranışı İspaniyada 'azğınlara' qarşı hiddət doğurdu və İmperator əndəlüslülərin dəstəyini qazanmaq şansını birdəfəlik itirdi. Şahzadə döyüşlərə şəxsən rəhbərlik etdiyi zaman nizam intizama nəzarət edə bilməməsi onun az sayda ispan və ya katalan tərəfdarını itirməsinə səbəb oldu. Rukun evində tapılan bir məktubda ispanların İttifaqa qarşı qəzəbinin səbəbinin tutduqları əsirlərlə vəhşicəsinə davranmasını göstərmişdir.

İspaniya 1727-ci ildə və ən başlıcası 1779-cu ildə Fransa ilə ittifaqa girərək Amerika qitəsindəki koloniyaların istiqlal müharibəsi zamanı Cəbəllüttariqi geri almağa çalışdı.

Cəbəllüttariqin ələ keçirilməsi Lissabonda və Aralıq dənizindəki bütün ticarət mərkəzləri tərəfindən böyük bir uğur kimi qəbul edildi. Ələ keçirilməsindən bir ay sonra dövlət katibi Ser Çarliz Hedqes bunu ticarətimizi təmin etmək və düşmənə mane olmaq üçün bizim üçün çox əhəmiyyətli olması ilə izah etmişdi. Cəbəllüttariq limanında qurulan ingilis donanması Bərbər sahilindəki dəniz quldurlarının İngiltərə ticarət gəmilərinə hücumu dayandırdı və onlar Kraliça Anna ilə müttəfiq oldular. Bununla belə, Cəbəllüttariqin liman olaraq dərhal istifadəsi mümkün olmadı, çünki kiçik olduğundan ora bir dəfəyə yalnız bir neçə gəmi daxil ola bilərdi. İngilis nazirlər burada hərbi donnanma saxlamağı düşünmürdü. Con Metuen burada bir ingilis qarnizonunu saxlamağı tövsiyə etdi. Qarnizonun heyətinə buranı tutmağa kömək edən dəniz piyadaları və nizami qoşunların bir neçə bölümü daxil idi. Bu səbəbdən Cəbəllüttariq III Karlın adından ingilis əsgərləri tərəfindən və İngiltərə büdcəsi tərəfindən qorunurdu. Bir il sonra İspaniya taxtına Habsburq namizədi Kraliça Annaya “Ma ville de Gibraltar” haqqında yazdı. Əgər o, Madriddə taxta çıxmaq cəhdində müvəffəq olsaydı, onda İngiltərənin Cəbəllüttariqi əlində saxlaması çətinliyi siyasi baxımdan çox böyük olardı.

Cəbəllüttariqin ələ keçirilməsindən sonra ittifaq donanması su ehtiyatı götürmək üçün Tetuana qayıtdı. Lissabondan yeni əmrlər gəlmədən əvvəl Ruk Tuluza qrafının komandanlığı altında Fransız donanmasının Cəbəllüttariqə hücum üçün göndərildiyi barədə məlumat aldı. Dəniz piyadalarının yarısını Cəbəllüttariqin mühafizəsinə buraxan Ser Corc Ruk fransızları qarşılamaq üçün birləşmiş İngiltərə-Holland donanması ilə yola çıxdı. Avqust ayının 24-də hər iki donanma Malaqa yaxınlığında üz-üzə gəldi. Döyüş hər iki tərəf üçün böyük itkilərlə nəticələndi. Həm müttəfiqlərin, həm də ingilislərin donanması öz bazalarına tərəf çəkildilər. Admiral Ruk Cəbəllüttariqdə kiçik qarnizon qoyaraq, Lissabona doğru çəkildi. Fransızlar isə Tulona doğru getdilər. 1711-ci ildə İngiltərə və Fransa hökumətləri, 1713-cü ildə Utrext müqaviləsi ilə Cəbəllüttariqin ingilislərə çatmasına gətirib çıxaran müharibəni sona çatdırmaq üçün gizli danışıqlara başladılar.

• İspaniya mirası uğrunda müharibə
• Feliks əməliyyatı

• Bromley, J. S. (ed.) (1971). The New Cambridge Modern History VI: The Rise of Great Britain and Russia 1688–1725. Cambridge University Press. ISBN 0-521-07524-6
• Francis, David (1975). The First Peninsular War: 1702–1713. Ernest Benn Limited. ISBN 0-510-00205-6
• Kamen, Henry (2001). Philip V of Spain: The King who Reigned Twice. Yale University Press. ISBN 0-300-08718-7
• Jackson, William G. F. The Rock of the Gibraltarians. Cranbury, NJ: Associated University Presses. 1986. ISBN 0-8386-3237-8.
• Le Fevre, Peter & Harding, Richard (eds.) (2000). Precursors of Nelson: British Admirals of the Eighteenth Century. Chatham Publishing. ISBN 1-86176-062-0
• Lynn, John A (1999). The Wars of Louis XIV: 1667–1714. Longman. ISBN 0-582-05629-2
• Roger, N.A.M. (2006). The Command of the Ocean: A Naval History of Britain 1649–1815. Penguin ISBN 0-14-102690-1
• Stanhope, Philip (1836). History of the War of the Succession in Spain. London
• Trevelyan, G. M. (1948). England Under Queen Anne: Blenheim. Longmans, Green & Co.
• Созаев Эдуард, Махов Сергей. // Морская Война, №2. Москва: Гранд-Флит. 2008.
• Штенцель Альфред. (В 2-х т 5000 nüs.). Москва: Изографус, ЭКСМО-Пресс. 2002 [A.Stenzel - H.Kirchoff, Seekriegsgeschichte in ihren wichtingsten Abschnitten mit Berucksichtigung der Seetaktik, sv. I-VI, Hannover, 1907.-1911].