1940-cı ildə Latviya, Litva və Estoniya SSRİ tərəfindən işğal olunub. Bunnan təxminən eyni zaman meşə qardaşları adı altında partizanların silahlı müqaviməti başlayıb.

1986-cı ildən başlayaraq, Latviyalılar konkret məqsədlərin ətrafında təşkil olmağa başlayıblar. Latviyadaki bu hadisələr həmçinin Üçüncü oyuanış (lat. Trešā Atmoda) kimi, Baltikyanı üç respublikasında ümumiyyətlə bir yerdə baş verilən bu cərəyan isə Nəğməli inqilab kimi tanınır.

Kütləvi etirazlar baş verirdi və 1990-cı ilin martın 18-də müstəqillik tərəfdarları olan Latviya Xalq Cəbhəsi, Yaşıl Partiya və Latviya Milli Müstəqillik Hərəkəti Latviya SSR Ali Sovetinə seçkilərini udub, sovetpərəst Bərabər Hüquqlar bloku isə müxalifət qalıb.

1991-ci ilin yanvarın 2-də OMON Latviyanın milli çap evi olan Preses Nams (lat. Çap Evi) binasını zəbt edib, bunu sənədləşdirməyə cəhd edən cinayət polisinin əməkdaşlarına hücum etdilər. Ali Şurasının keçirdiyi iclasında bəyan olunub ki, qirov alınmış Preses Nams idarəçisi fiziki və şifahi zorakilığa məruz qaldığına baxmıyaraq, sonra buraxılıb. Ali Şura zəbti Latviya Kommunist Partiyasının törətdiyi qanuna zidd olan hərəkət kimi rəsmən tanıyıb.

Xalq Cəbhəsi Kommunist Partiyasının binasının qarşısında etiraz təşkil edib. Hissəsi iflic olan Preses Nams Sovetpərəst materialları çap etməyə davam edirdi. Yanvarın 4-də OMON Riqanın Vetsmilqravis mikrorayonudaki telefon əlaqəni zəbt edir. İddialarına görə, bunun səbəbi OMON-un işlətdiyi telefon əlaqəsinin kəsilməsi idi. Bundan sonra, OMON Daxili İşlər Nazirliyini zəbt edib, amma bu dəfə telefon əlaqələrini kəsilmədi, çünki onların beynəlxalq telefon əlaqəsini zəbtinin qorxusu var idi.

Yanvarın 16-da Ali Şura parlament üzvləri lazım olarsa yetərsəs (kvorum) saxlamağa məqsədi ilə şura binasında qalırdılar. Saat 16:45-də Vetsmilqravis körpüsündə baş verən daha bir hücümun nəticəsində Latviya Nəqliyyat Nazirliyi üçün işləyən sürücü Roberts Murnieks hərbi döyüş avtomatik silah ilə başının arxasın güllələnib. Saat 18:50-də o, gətirildiyi 1 nömrəli Riqa hospitalında yarasından həlak olaraq, barrikadalar zamanının ilk qurbanı olmuş.

Yanvarın 19-da Roberts Murnieksin yas mərasimi siyasi aksiyaya çevirib. O gecə beş könüllü müdafiəçi OMON tərəfindən saxlayıb, döyüldü.

Yanvarın 20-də təxminən 100000 adam Moskvada Baltikyanı ölkələrlə həmrəliyini göstərmək üçün yığışıb, Vilnüsdaki hadisələrə görə Sovet rəsmilərdən istefa verməyə tələb edirdilər. Həmin gün Barrikadalar ən ölümcül olub. OMON ilə naməlum qruplar Latviya Daxili İşlər Nazirliyinə hücum ediblər. İntensiv güllələmənin nəticəsində şəhərin mərkəzində 8 adam yaralanıb, 5 isə həyatını itirib. Onların 4-ü Bastion təpəsində, o cümlədən Yuris Podnieksin operatorları olan Andris Slapinş və Qvide Zvayqzne (yaralarında erkən fevralda həlak olmuş), milisin baş məntəqə inspektoru Sergey Konanenko və məktəbli Edi Riekstinş, 1-i, milisin leytenantı Vladimir Qomonoviç isə Daxili İşlər Nazirliyinin binasının dördüncü və beşinci mərtəbələrin arasında yuxarıdan gələn gülləynən öldürülüb.

Yanvarın 25-də ayın 20-də ölənlərin yasından sonra, müdafiəçilər barrikadaları tərk ediblər.