Bao-day (vyet. Bảo Đại, 保大, qüdrətin keşikçisi) və ya Bao-day-de (vyet. Bảo-đại đế, 保大帝), əsl adı Nquyen Fuk və ya Fuk Vin Thyui (vyet. Nguyễn Phúc/Phước Vĩnh Thụy, 阮福永瑞) (22 oktyabr 1913[…], Hyue, Annam (Fransa protektoratı), Fransa Hind-Çini – 30 iyul 1997, 31 iyul 1997[…] və ya 1 avqust 1997, Paris) — 13-cü imperatoru, Vyetnamın sonuncu imperatoru, yaponiyapərəst kukla dövləti olan və Fransa tərəfdarı olan kukla Vyetnam Dövlətinin hökmdarı.
Bao-day | |
---|---|
vyet. Bảo Đại | |
imperator () | |
8 yanvar 1926 – 25 avqust 1945 | |
Əvvəlki | Khay-din |
14 iyun 1949 – 26 oktyabr 1955 | |
Sonrakı | Nqo Din Zyem |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum adı | Nguyễn Phúc Vĩnh Thụy |
Doğum tarixi | 22 oktyabr 1913[…] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 30 iyul 1997(83 yaşında), 31 iyul 1997[…](83 yaşında) və ya 1 avqust 1997(83 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Vəfat səbəbi | beyin xərçəngi[d] |
Dəfn yeri |
|
Təhsili |
|
Fəaliyyəti | dövlət xadimi |
Atası | Khay-din |
Dini | Konfutsiçilik, Mahayana |
Hərbi xidmət | |
Döyüşlər | |
|
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Həyatı
O, 1925-ci ildə atası Khay-dinin hakimiyyətindən sonra varis vəzifəsinə yüksəlmişdir. Bao-day Yaponiyanın artan təzyiqlərinə cavab olaraq 1885-ci il Fransa protektorat müqaviləsini rədd etmiş və 11 mart 1945-ci ildə həm , həm də əhatə edən Vyetnamın müstəqilliyini təntənəli şəkildə elan etmişdir. Bununla belə, Yaponiyanın məğlubiyyəti və sonradan Ho Şi Min tərəfindən Vyetnam Respublikasının elan edilməsi səbəbindən 20 sentyabrda hakimiyyətdən çəkilmiş, Honkonqa sığınmışdır. 1949-cu ildə fransızların dəstəyi ilə ona başçısı adı verilmişdir. O, əhəmiyyətli siyasi dəstək almamış və nəhayət Fransaya köçmüşdür. 1955-ci ildə Nqo Din Zyem tərəfindən təşkil edilən referendum ilə taxtdan daimi olaraq devrilmiş və onun hakimiyyəti qəti şəkildə sona çatmışdır.
İstinadlar
- ↑ Bao Dai // (ing.).
- ↑ Bao Dai // (alm.).
- ↑ Bao Dai // (ing.). 1996.
- ↑ (ing.). Library of Congress.
- ↑ .
- ↑ . 1768.
- (PDF). Azərbaycan Dövlət İqtisad Universiteti. 2023-07-09 tarixində (PDF). İstifadə tarixi: 2023-07-15.
- Philip Shenon. . The New York Times. 2 August 1997. səh. 1 10. 5 April 2022 tarixində . İstifadə tarixi: 5 April 2022.
- Q24049877. (PDF). Три четверти века: Д. В. Деопику – друзья и ученики. Monuments of historical thought (rus). 2007. 114–217. ISBN 978-5-88451-225-2. Wikidata Q24049876.
- Династия Нгуен. Хронология стран Восточной и Центральной Азии (rus). 2010. 472–476. ISBN 978-5-02-036350-2. Wikidata Q24050128.
- . 2023-07-15 tarixində . İstifadə tarixi: 2023-07-15.
Əlavə ədəbiyyat
- Anh, Nguyên Thê. "The Vietnamese Monarchy under French Colonial Rule 1884–1945." Modern Asian Studies 19.1 (1985): 147–162 2023-04-09 at the Wayback Machine.
- Chapuis, Oscar. The Last Emperors of Vietnam: From Tu Duc to Bao Dai (Greenwood, 2000).
- Chapman, Jessica M. "Staging democracy: South Vietnam's 1955 referendum to depose Bao Dai." Diplomatic History 30.4 (2006): 671–703. 2022-01-21 at the Wayback Machine
- Hammer, Ellen J. "The Bao Dai Experiment." Pacific Affairs 23.1 (1950): 46–58. 2023-08-16 at the Wayback Machine
- Hess, Gary R. "The first American commitment in Indochina: The acceptance of the 'Bao Dai solution', 1950." Diplomatic History 2.4 (1978): 331–350. 2023-04-09 at the Wayback Machine
- Lockhart. Bruce McFarland. The End of the Vietnamese Monarchy. Lac Viet Series. 15. New Haven, CT: Yale Center for International and Area Studies. 1993. ISBN 9780938692508.
- Szalontai, Balázs. "The 'Sole Legal Government of Vietnam': The Bao Dai Factor and Soviet Attitudes toward Vietnam, 1947–1950." Journal of Cold War Studies (2018) 20#3 pp 3–56.
- Bảo Đại's memoirs have been published in French and in Vietnamese; the Vietnamese version appears considerably longer.
- Bảo Đại. Le dragon d'Annam (fransız). Paris: Plon. 1980. ISBN 9782259005210.
- Bảo Đại. Con rong Viet Nam: hoi ky chanh tri 1913–1987 (vyetnam). Los Alamitos, CA: Nguyen Phuoc Toc (distributed by Xuan Thu Publishing). 1990. OCLC .
- Кобелев Е. В. 2023-07-15 at the Wayback Machine // Проблемы Дальнего Востока. 2012. № 2. С. 154—166; № 3. С. 134—145.