Baca-baca oyunu ilaxır çərşənbədə və Novruz bayramı axşamlarında icra olunan oyunlardan biridir. Xüsusilə subay gənclər tərəfindən icra olunan "qurşaqatdı", "papaqatdı", "qurşaqsalladı", "torbaatdı" mərasim oyunları ilə məzmunca eynidir. Qədim vaxtlarda evlər indiki kimi, şiferli, kirəmitli olmamışdır. Evlərin üstü hamar və damın ortasından baca olmuşdur. Gənclər şal, yaylıq, tənzifdən hazırlanmış örpək sallayıb Novruz payı alardılar. Oyun ustad şair Məhəmməd Hüseyn Şəhriyarın (1905-1988) sözlərində dəqiq əks etdirilmişdir.

Baca-baca oyunu Azərbaycanın bir sıra bölgəsində "Nünnünü", "Nünnü getmə" də adlanır. Hüseynqulu Sarabski yazır: "Nünnünü gedən adam ip ucuna kiçik bir torba bağlar, onu mətbəx bacasından (əgər mətbəxdə adam olarsa) və ya sadəcə evin damından, bacasından evə sallar, özünü tanıtdırmamaq məqsədilə şəhadət barmağını burnuna vurmaqla nünnünü səsi çıxarıb ev yiyəsini xəbərdar edərdi. Belə nünnünü gəzənlər qətiyyən boş qaytarılmazdı. Onların torbasına hökmən bir şey salmaq lazım idi".

Baca-baca oyunu ilaxır çərşənbə və Novruz bayramı axşamlarında qaranlıq düşəndən sonra bayram payı almaq üçün qapıları (keçmişdə isə bacaları) döyür, gizlincə şalı (torba, papaq və s.) içəri atarlar. Ev sahibi qapıdan (bacadan) içəri atılan (sallanan) şalın (torba və ya papağın) ucuna (içərisinə) şəkərbura, kətə, şorqoğal, qırmızı yumurta, ləbləbi, qovurğa, qoz, fındıq, kişmiş, iydə, badam, püstə, qaysı qurusu, qax və s. çərəzlər bağlayır. Bəzən niyyətləri hasil olan nənələr, analar, gəlinlər şala corab, ətirli sabun, əl dəsmalı və ya başqa qiymətli nəsnə qoyurlar. Xalq ədəbiyyatında uşaqların bacadan şal-torba sallamalarını əks etdirən deyimlərdən biri belədir:

• Novruz bayramı ensklopediyası. Bakı-2008 (Şərq-Qərb). səh.40.

• Novruz bayramı