Atarqatis, Atarateh (klass. süry. Atar'atheh/Tar'atheh), Derketo (yun. Δερκετὼ),Dea Siriya (lat. Dea Syria) və ya Deyasura (lat. Deasura) — antik dövrdə, Şimali Suriyada yaşayanların əsas ilahəsi. O, bərəkət və sevgi ilahəsi olmaqla yanaşı, həm də şəhərinin və xalqının baalatı (sahibə) idi, onları müdafiə edirdi. Onun əsas şəhəri Heliopol idi.
| Atarqatis | |
|---|---|
| klass. süry. Atar'atheh/Tar'atheh | |
 Atarqatisin büstü. III əsr. | |
| Mifologiya | |
| Yunanca adı | yun. Δερκετὼ |
| Latınca adı | lat. Dea Syria/Deasura |
| Cinsi | qadın[d] |
| Fəaliyyəti | bərəkət və sevgi |
| Əri | |
| Əlaqəli personajlar |
|
| Dini mərkəz | Heliopol |
| Heyvan | göyərçin və balıq |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Onun əri . Göyərçin və balıqlar Atarqatis üçün müqəddəsdir.
III əsrə aid süryanidilli mənbəyə görə, "Suriya və Urhaydakı kişilər Tarata şərəfinə özünü axtalayardı, ancaq dindar olandaq sonra əmr verdi ki, özünü axtalayanların əli kəsilsin və o gündən bəri Urhayda heç kəs özünü axtalamır".
Atarqatis bəzən su pərisi kimi təsvir olunur, çünki o, bəzən balıq bədənli Aşkelon ilahəsi ilə eyniləşdirilir. Buna baxmayaraq, Atarqatisə Aşkelon şəhərində pərəstiş edilməsi haqqında heç bir dəlil yoxdur.
Ədəbiyyat
İstinadlar
- Strabo, Geography, Book 16, 4.27 Arxivləşdirilib 2022-07-08 at the Wayback Machine; Piny, Natural History 5.81.
- Lucian, , which is the conventional Latin title of his q.yun. Περὶ τῆς Συρίης Θεοῦ; cf Chisholm, 1911.
- . britannica.com (ingilis). Encyclopædia Britannica. 13 avqust 2013. May 6, 2015 tarixində . İstifadə tarixi: 7 iyul 2020.
- M. Rostovtseff, "Hadad and Atargatis at Palmyra", American Journal of Archaeology 37 (January 1933), pp 58-63, examining Palmyrene stamped .
- (ingilis). Britannica.com. 6 oktyabr 2013. February 22, 2014 tarixində . İstifadə tarixi: 7 iyul 2020.
- (ingilis). Thaliatook.com. May 7, 2009 tarixində . İstifadə tarixi: 7 iyul 2020.
- Walter Bauer; Robert A. Kraft; Gerhard Krodel. . Sigler Press. 1996. səh. 5. ISBN 978-0-9623642-7-3. 2020-08-02 tarixində . İstifadə tarixi: 7 iyul 2020.
- Drijvers Dea Syria LIMC. The modern repertory of literary allusions to her is Paul Louis van Berg, Corpus Cultus Deae Syriae (C.C.D.S.): les sources littéraires, Part I: Répertoire des sources grecques et latines; Part II: Études critiques des sources mythologiques grecques et latines (Leiden:Brill) 1973.
Ədəbiyyat
- Moshe Weinfeld, "Semiramis: her name and her origin." In: Mordechai Cogan/Israel Eph’al (ed.), Ah, Assyria...:Studies in Assyrian history and ancient Near Eastern historiography presented to Hayim Tadmor (series Scripta Hierosolymitana 33), (Jerusalem 1991), 99-103.
Xarici keçidlər
- 2021-03-31 at the Wayback Machine
- (English translation & commentary)