Asakiri Mənsurəyi Məhəmmədiyyə (Türkcə: Məhəmmədin qalib əsgərləri), Yeniçəri ocağının Vaqiəyi-Xeyriyyə ilə aradan qaldırılmasından sonra, Osmanlı sultanı II Mahmud tərəfindən yaradılmış olan yeni ordunun adıdır. 16 iyun 1826 - 1920-ci illərdə fəaliyyət göstərmişdi. De-fakto 1912-ci ildən fəaliyyətinə son verilmişdir. Mudros sülh müqaviləsindən sonra isə fəaliyyəti tamamilə ləğv edilmişdir. Qərargahı İstanbul və Selanikdə olmuşdur. Bu ordudan Rusiya-Osmanlı müharibəsi (1877-1878), Krım müharibəsi, Osmanlı-Yunan müharibəsi (1897) zamanı istifadə edilmişdir.

Dindar insanların reaksiyasını azaltmaq üçün Məhəmmədiyyə adın əlavə edildi. Keçmiş yeniçəri ağalarından olan Ağa Hüseyn Paşa birinci olaraq “sərəsgər” adı ilə Asakiri Mənsurəyi Məhəmmədiyyənin rəhbərliyinə gətirildi.

Asakiri Mənsurəyi Məhəmmədiyyə “tərtibat” adlandırılan səkkiz qoşundan ibarət idi. Hər tərtibatın başında “mayor” adlandırılan bir komandir var idi. Bu mayorlar “baş mayora” tabe idi. Hər tərtib 16 sıra (saf) idi. Hər saf bir kapitanın əmri altında idi. Hər kapitanın iki “mülazim” köməkçisi var idi. Hər tərtibatda bir artilleriya var idi.

Artilleriyaya “artilleriya başçısı” adlı bir zabit rəhbərlik edirdi. toplara əmr verdi. 16 cərgədən (saf) ibarət olan tərtibatlar səkkiz sağ və səkkiz sol olaraq ikiyə ayrılmışdı. Bunlara “sağ qolağaları” və “sol qolağaları təyin edilmişdi. İki il sonra bu təşkilat yenidən quruldu və tərtibatlara “alay” komandirlərinə miralay deyildi. “Saf” termini “bölük” olaraq dəyişdirildi. Hər alay mayorun komandanlığı altında üç batalyondan ibarət idi.

Sol və sağ qolağası adını alan iki zabit, bir katib, bir sancaqdar, hər bölüyə “kapitan” və “mülazim”dən başqa “baş çavuş” və “dəstə komandiri” əlavə edilmişdi. Hər alayda “miralay” köməkçisi olan kaymakam var idi. İki alay bir “mirliva” və üç alay bir “ferik”in komandirliyi altında idi. Miralaydan yuxarı zabitlərə “paşa” deyilirdi. Asakiri Mənsurəyi Məhəmmədiyyənin ən böyük komandiri “müşir” idi.