İqlim dəyişikliyi təsirlərinin azaldılması və ya iqlim dəyişikliyi mitiqasiyası (ing. climate change mitigation) — iqlim dəyişikliyi və onun yaratdığı təsirləri azaltmaq üçün görülən tədbirlər. Bura, əsasən, insanların emissiya etdiyi istixana qazlarının azaldılması daxildir.

Təbii yanacaqlar hal-hazırda mövcud istixana qazlarının 80%-ni əmələ gətirir. Əsas çətinlik kömür, neft və qaz istifadəsini aradan qaldırmaq və onu təmiz enerji ilə əvəzləməkdir. Qiymətlərin kütləvi şəkildə düşməsi səbəbindən, külək enerjisi və günəş neft, qazn kömürlə rəqabət apara bilsələr də, bunlar enerji ehtiyatları və inkişaf etmiş elektrik şəbəkəsi tələb edir. Daha az emissiyalı enerji əlçatan olduqda transport və isitmə bu elektrik mənbələrinə doğru yönələ bilər.

İqlim dəyişikliyi mitiqasiyası, həmçinin və , o cümlədən karbon uducuların artırılması ilə əldə edilə bilər. Metan emissiyası mal-qarada azalma və ya daha ümumi şəkildə desək, ət istehlakının azalması ilə reallaşdırıla bilər.

Siyasi və iqtisadi reaksiyalara , emissiya qiymətləndirmə modelləri, ləğvi, az karbonlu enerji inteqrasiyası üçün sadələşdirilmiş requlyasiyalar və təbii yanacaq maliyyəsindən investisiyanın çəkilməsi daxilldir.

Demək olar ki, bütün ölkələr (UNFCCC) qoşulmuşdur. UNFCCC-nin əsas hədəfi insanın iqlim sisteminə təhlükəli müdaxiləsinin qarşısını almaq üçün istixana qazlarının atmosferik konsentrasiyasını stabilləşdirməkdi.

2010-cu ildə UNFCCC-nin tərəfləri qlobal istiləşmənin 2 °C (3.6 °F)-nin altında limitlənməsi barədə razılığa gəldilər. 2015-ci il ilə bu təsdiqləndi.

İqlim Dəyişikliyi üzrə Hökumətlərarası Panel qlobal istiləşmənin bu səviyyənin altında saxlanılmasının faydalarını vurğuladı. Heç bir və ya məhdud məhdudlaşdırma olmayan emissiya yolları enerji, torpaq, şəhər və nəqliyyat və binalar və sənaye sistemləri daxil olmaqla infrastrukturda sürətli və geniş bir keçid tələb edir. Müvəqqəti bir temperatur aşındıqdan sonra istiləşmənin 2100-cü ilə qədər 1,5 °C-yə qədər məhdudlaşdırılmasını hədəfləyən yollar qeyri-müəyyən və açıq risklərə səbəb olan karbon dioksidin çıxarılması (KDÇ) tədbirlərinin genişmiqyaslı yerləşdirilməsinə əsaslanır.

Qlobal istixana qazı emissiyalarının mövcud trayektoriyası qlobal iqtisadi baxımdan faydalı olmasına və Çin və Hindistan kimi bir çox, ən yaxşı İQ emitentlərinə baxmayaraq, qlobal istiləşmənin 1,5 və ya 2 °C-nin altına qoyulması ilə uyğun gəlmir.