1833-cü ildə Birinci Osmanlı-Misir müharibəsindən sonra Misir valisi Məhəmməd Əli Suriyanı öz hakimiyyəti altına aldı. Əldə etdikləri və sonrakı illərdəki uğursuzluqlardan narazılıq onun iddialarını daha da gücləndirdi. 1838-ci ilin mayında o, müstəqillik istədiyini açıq şəkildə bildirdi. 1839-cu ildə Osmanlı ordusu Misir üzərinə hərəkət etdi.

24 iyun 1839-cu ildə Kavalalı Mehmed Əli Paşanın oğlu Kavalalı İbrahim Paşa Qaziantepin cənub-şərqindəki həlledici Nizip döyüşündə Osmanlı orsusuna qalib gəldi. Bu döyüşdə Almaniya sərkərdəsi və hərbi nəzəriyyəçi, qraf Helmut Karl Bernhard fon Moltke Osmanlı ordusunun müşayiət edirdi. Bir həftə keçməmiş Sultan II Mahmud vəfat edir və onun oğlu I Əbdülməcid yeni sultan olur. Bu məqamdan istifadə edən Kaptan-ı dərya Səid Paşa Osmanlı donanması ilə birgə Məhəmməd Əlinin tərəfinə keçir. Səid Paşa sultan donanması ilə birlikdə İsgəndəriyyəyə yola düşür.

Çoxsaylı fikir ayrılıqlarını aradan qaldıran Böyük Britaniya, Rusiya, Fransa, Avstriya və Prussiya vahid cəbhə kimi çıxış edərək baş vəzirə üsyankar və iddilı Kavalalı Mehmed Əli Paşa ilə müqavilələr bağlamağa tələsməmək barədə xəbərdarlıq etdilər. Hətta Yaxın Şərqdə təsir dairəsini genişləndirmək üçünMehmed Əli Paşanın uğuruna ümid edən Fransa ilə müharibə ehtimalı da yaranmışdı. Bu haqda 1903-cü il tarixli 69 saylı İngilis Tarixi İcmalında Fransanın müdaxilə tarixini bildirməməsini müdafiə edən Palmerstonun məktubunda qeydlər var.

Avqustun 22-də İstanbul Avropa güclərinə Osmanlı imperiyası adından sülh danışıqları aparmaq səlahiyyəti verdi.

1840-cı ilin yayında Böyük Britaniya və Avstriyanın Suriyaya hərbi müdaxiləsi başladı. Eyni zamanda fəaliyyət göstərən türk korpusuna Alman Avqust Johmus komandanlıq edirdi. Livanın dağlıq ərazilərində Misirə qarşı üsyan başladı. Üsyan tezliklə Suriya və Fələstinin daxili bölgələrinə yayıldı. Misir qoşunları bir sıra məğlubiyyətlərə uğradılar. Sentyabrın 28-də ingilis admiralı Neyper Sidondakı Misir qarnizonunu təslim olmağa məcbur etdi. Oktyabrın 3-də misirlilər Beyrutu tərk etdilər. Oktyabrın 10-da Beyrut ərazisində Neyperin komandanlığı altında İngiltərə-Avstriya-Türkiyə desant qüvvələri misirliləri məğlub etdi. Noyabrın 3-də şiddətli bombardmanlardan sonra Neyperin desant qüvvələri Levant sahillərində misirlilərin son qalası olan Əkkanı işğal etdi.

27 noyabr 1840-cı ildə İsgəndəriyyədə Mehmed Əli Paşa və Neyper sülh imzaladılar ki, bu da əslində Misirin təslim olması idi. Misir hökmdarı Avropa dövlətlərinin tələbi ilə qoşunlarını Levant, Hicaz, Kilikiya, Kritdən çıxardı və ələ keçirilən donanmanı Sultana qaytardı. Beləliklə müharibə Osmanlı imperiyasının qələbəsi ilə bitdi.

Misirdə qanlı xaos ehtimalı və Kavalalı Mehmed Əli Paşanın hakimiyyətinin sürətlə süqutu müttəfiqlərin planına daxil deyildi. Admiral Stopford İsgəndəriyyədəki eskadrona komandanlıq və vəziyyətə nəzarət etmək üçün Neyperi ora göndərdi. Neyper sürətlə hərəkət edərək noyabrın 25-də eskadronunun bir hissəsi ilə şəhərə çatdı və onun blokadasını gücləndirdi. Sonra o, admirala və ya Britaniya hökumətinə müraciət etmədən şəxsən Mehmed Əli Paşa ilə sülh bağladı, ona və onun varislərinə Misirin suverenliyinə zəmanət verdi. Mehmet Əli Paşa da öz növbəsində bütün iddialarından imtina edərsə, İbrahim Paşanın Suriyada mühasirədə olan ordusunu İsgəndəriyyəyə təxliyə edəcəyinə söz verdi. Admiral Stopford və Britaniya səfiri bu sülhlə etirazlarını bildirdilər. Stopford bu xəbəri eşidəndə dərhal onu geri çağırdı və bir neçə Müttəfiq dövlət tərəfindən sülh etibarsız elan edildi. Neyperin Lord Palmerstonla uzun müddətli şəxsi dostluğuna baxmayaraq, bu tənzimləmə əvvəlcə Britaniya hökuməti tərəfindən qəbul edilmədi. Lakin sonradan sultan tərəfindən müzakirə edilən və təsdiq edilən rəsmi müqavilə danışıqlar üçün Neyperin müqaviləsindən istifadə etdi və ondan yalnız kiçik xırdalıqlarına görə fərqlənirdi.

Sultanın 13 fevral və 1 iyun 1841-ci il tarixli xüsusi fərmanları ilə Kavalalı Mehmed Əli Paşa Misir və Sudanı irsi mülkiyyətində saxladı. Misir ordusu 150-200 nəfərdən 18 min nəfərə endirildi, gəmiqayırma zavodları məhv edildi. Mehmed Əli Paşa zabitlərini general rütbələrinə yüksəltmək hüququndan məhrum edildi və Sultanın icazəsi olmadan gəmilər ala və inşa edə bilməzdi. Misir paşası Sultanın ali hakimiyyətini tanıdı və Osmanlı xəzinəsinə illik xərac verməyi öhdəsinə götürdü. Osmanlı imperiyasının bütün beynəlxalq müqavilələri, o cümlədən, Misir və Sudan bazarlarını Avropa ticarəti üçün açan 1838-ci il İngiltərə-Türkiyə ticarət konvensiyası da daxil olmaqla, onun mülkiyyətinə şamil edildi. Nəticədə, Mehmed Əli Paşa müqavilə şərtləri ilə qadağan edildiyindən hakimiyyətini dövlət xəzinəsi hesabına maliyyələşdirmək imkanını itirdi.

• Dixon, Jeffrey S; Sarkees, Meredith Reid. A Guide to Intra-state Wars An Examination of Civil, Regional, and Intercommunal Wars, 1816-2014. SAGE Publications. 2015. ISBN 9780872897755.
• Dupuy, R. Ernest; Dupuy, Trevor N. . New York: HarperCollins Publishers. 1993. ISBN 0-06-270056-1.
• Garnett, R. . XVIII. London: Longmans, Green and Co. 1903.
• Kohn, George Childs. (Revised). New York: Facts On File, Inc. 1999. ISBN 0-8160-3928-3.
• Aksan, Virginia. Ottoman Wars, 1700–1870: An Empire Besieged. Routledge. 2014.
• Anderson, M.S. . Edward Arnold. 1970.
• Napier, Charles John. . 1. Harrison and Co. 1842.
• Napier, Charles John. . 2. Harrison and Co. 1842.
• Кэролайн Финкель. История Османской империи. Видение Османа. — М.: АСТ, 2010. — ISBN 978-5-17-043651-4
• // ru:Большая Российская энциклопедия. Т. 9. — М.: Большая Российская энциклопедия, 2007. — ISBN 978-5-85270-339-2
• 2017-10-02 at the Wayback Machine // Дипломатический словарь. — М.: Госполитиздат, 1948.
• 2017-10-02 at the Wayback Machine // ru:Советская историческая энциклопедия. — М.: Советская энциклопедия, 1964.