Yuliya Kristeva

Bolqarıstanın Sliven şəhərində anadan olub. 1960-cı illərdən Fransada yaşayır. Fransız yazıçısı və tənqidçisi Filip Sollersin həyat yoldaşı, "Tel Quel" qrupunun liderlərindən biridir. Üç övladı var.

Poststrukturalizmin nümayəndəsidir. Roland Bartanın tələbəsi, M. M. Baxtinin ideyalarının təbliğatçısı və əsərlərinin tərcüməçisidir. Kristevanın tədqiqat maraqlarına semiotika, dilçilik, ədəbi tənqid və psixoanaliz daxildir.

"İnqilabi linqvopsixoanaliz", intertekstuallıq, geno- və feno-mətn orijinal nəzəriyyələrinin banisidir. "Semiotika" (1969), "Poetik dil inqilabı" (1974), "Poliloq" (1977) kimi əsərlərin və "Poetikanın məhvi" (1967) adlı fundamental məqalənin müəllifidir.

Bundan əlavə, Julia Kristeva feminist və publisist kimi fəal ictimai xadimdir. Kristevanın əsas mövzularından biri qadın fenomeninin müstəqil və ayrılmaz bir bütöv kimi öyrənilməsidir. O, qadın prinsipini sadəcə gender proqramlarının elementi olaraq deyil, həm də qeyri-artikulyar, gizli, xtonik və müqəddəs formalara yaxın olan müstəqil fenomen hesab edir. Kristeva qeyd edir ki, qadın fenomeninin transformasiyası müqəddəslik hissinin azalmasına, yəni 20-ci əsr mədəniyyətində qeyri-monetar elementin itirilməsi ilə nəticələnir.^[4]

Sosializm illərində vətəndaşların üsusi xidmət orqanlarında işləməsinə dair Bolqarıstan komissiyasının yaydığı məlumatlara görə, filosof Yuliya Kristeva bir zamanlar Bolqarıstan kəşfiyyatı ilə əməkdaşlıq etmişdir. Dərc edilmiş sənədlərə görə, Kristeva 1971–1973-cü illərdə Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin xarici kəşfiyyatla məşğul olan birinci baş idarəsinin agenti olub. O zaman Fransada yaşayırdı. Məxfi xidmət sənədlərində onun Səbinə adından istifadə etdiyi qeyd olunur.^[5] Kristeva özü bunu inkar edir.^[6][7]

Bir neçə romanın müəllifidir. Hal-hazırda onlardan yalnız biri rus dilinə tərcümə edilmişdir: "Bizansda ölüm". Bu romanda Kristeva, bir tərəfdən, Umberto Ekonun əsasını qoyduğu "semiotik" roman ənənələrinin davamçısı olan qeyri-adi yazıçı kimi görünür. Digər tərəfdən, o, hətta bədii yaradıcılığında da oxucularına düşündürücü mövqe nümayiş etdirməyə çalışır. Mədəniyyətşünas A. Bespalovun fikrincə, "Kristeva roman yazmasa da olardı, çünki onun elmi əsərləri ən çox ədəbiyyatı xatırladır və onun ədəbi fəaliyyətində isə tez-tez elmi traktatın xüsusiyyətlərini izləmək mümkündür".^[8]

Kristeva eyni zamanda Simone de Bovuar Mükafatı Komitəsinin təsisçisidir.^[9]

• Avropa və ABŞ-ın bir çox universitetlərinin fəxri doktoru, Britaniya Akademiyasının üzvü.
• VIZE 97 Mükafatı, Daqmar və Vaclav Havel Fondu (2008)

• Séméiôtiké: recherches pour une sémanalyse, Paris, Seuil, 1969 (trans. in Desire in Language: A Semiotic Approach to Literature and Art, New York, Columbia University Press, Blackwell, London, 1980)
• Le langage, cet inconnu: Une initiation à la linguistique, S. G. P. P., 1969; new ed., coll. Points, Seuil, 1981 (trans. in 1981 as Language. The Unknown: an Initiation into Linguistics, Columbia University Press, Harvester Wheatsheaf, London, 1989)
• La révolution du langage poétique: L'avant-garde à la fin du 19e siècle: Lautréamont et Mallarmé, Seuil, Paris, 1974 (abridged trans. containing only the first third of the original French edition, Revolution in Poetic Language, Columbia University Press, New York, 1984)
• Polylogue, Seuil, Paris, 1977 (trans. in Desire in Language: A Semiotic Approach to Literature and Art, New York, Columbia University Press, Blackwell, London, 1980)
• Histoires d’amour, Denoël, Paris, 1983 (trans. Tales of Love, Columbia University Press, New York, 1987)
• Le temps sensible. Proust et l’expérience littéraire, Gallimard, Paris, 1994 (trans. Time and Sense: Proust and the experience of literature, Columbia University Press, New York, 1996)
• Dostoïevski, Buchet-Chastel, Paris, 2020

• Pouvoirs de l’horreur. Essai sur l’abjection (trans. Powers of Horror: An Essay on Abjection, Columbia University Press, New York, 1982)
• Au commencement était l’amour. Psychanalyse et foi, Hachette, Paris, 1985 (trans. In the Beginning Was Love. Psychoanalysis and Faith, Columbia University Press, New York, 1987)
• Soleil Noir. Dépression et mélancolie, Gallimard, Paris, 1987 (trans. The Black Sun: Depression and Melancholia, Columbia University Press, New York, 1989)
• Etrangers à nous-mêmes, Fayard, Paris, 1988 (Strangers to Ourselves, Columbia University Press, New York, 1991)
• Lettre ouverte à Harlem Désir, Rivages, Paris, 1990, (trans. Nations without Nationalism. Columbia University Press, New York, 1993
• Les Nouvelles maladies de l’âme, Fayard, Paris, 1993 (trans. New Maladies of the Soul. Columbia University Press, New York, 1995)
• Sens et non sens de la révolte, Fayard, Paris, 1996 (trans. The Sense of Revolt, Columbia University Press, 2000)
• La Révolte intime, Fayard, 1997 (trans. Intimate Revolt, Columbia University Press, 2002)
• Le Génie féminin: la vie, la folie, les mots, Fayard, Paris, 1999–2002 (trans. Female Genius: Life, Madness, Words, Columbia University Press, New York, 2001–2004):
  • 1. Hannah Arendt ou l’action comme naissance et comme étrangeté, vol. 1, Fayard, Paris, 1999
  • 2. Melanie Klein ou le matricide comme douleur et comme créativité: la folie, vol. 2, Fayard, Paris, 2000
  • 3. Colette ou la chair du monde, vol. 3, Fayard, Paris, 2002
• Vision capitales, Réunion des musées nationaux, 1998 (trans. The Severed Head: capital visions, Columbia University Press, New York, 2012)

• Des Chinoises, édition des Femmes, Paris, 1974 (About Chinese Women, Marion Boyars, London, 1977
• Du mariage considéré comme un des Beaux-Arts, Fayard, Paris, 2015 (Marriage as a Fine Art (with Philippe Sollers) Columbia University Press, New York 2016
• Je me voyage. Mémoires. Entretien avec Samuel Dock, Fayard, Paris, 2016 (A Journey Across Borders and Through Identities. Conversations with Samuel Dock, in The Philosophy of Julia Kristeva, ed. Sara Beardsworth, The Library of Living Philosophers, vo. 36, Open Cort, Chicago, 2020)

• The Kristeva Reader, ed. Toril Moi, Columbia University Press, New York, 1986
• The Portable Kristeva, ed. Kelly Oliver, Columbia University Press, New York, 1997
• Crisis of the European Subject, Other Press, New York, 2000
• La Haine et le pardon, ed. with a foreword by Pierre-Louis Fort, Fayard, Paris, 2005 (trans. Hatred and forgiveness, Columbia University Press, New York, 2010)
• Pulsions du temps, foreword, edition and notes by David Uhrig, Fayard, Paris, 2013 (trans. Passions of Our Time, ed. with a foreword by Lawrence D. Kritzman, Columbia University Press, New York, 2019)

• Les Samouraïs, Fayard, Paris, 1990 (trans. The Samurai: A Novel, Columbia University Press, New York, 1992)
• Le Vieil homme et les loups, Fayard, Paris, 1991(trans. The Old Man and the Wolves, Columbia University Press, New York, 1994)
• Possessions, Fayard, Paris, 1996 (trans. Possessions: A Novel, Columbia University Press, New York, 1998)
• Meurtre à Byzance, Fayard, Paris, 2004 (trans. Murder in Byzantium, Columbia University Press, New York, 2006)
• Thérèse mon amour : récit. Sainte Thérèse d’Avila, Fayard, 2008 (trans. Teresa, my love. An Imagined Life of the Saint of Avila, Columbia University Press, New York, 2015)
• L’Horloge enchantée, Fayard, Paris, 2015 (trans. The Enchanted Clock, Columbia University Press, 2017)

1. ↑ ^{1 2} Oliver K. Julia Kristeva // Encyclopædia Britannica (ing.).
2. ↑ ^{1 2} Julia Kristeva // Internet Philosophy Ontology project (ing.).
3. ↑ ^{1 2 3 4} Riding A. Correcting Her Idea of Politically Correct (ing.). // The New York Times / J. Kahn Manhattan: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 2001. ed. size: 443000 ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
4. ↑ Васильева Е. Феномен женского и фигура сакрального / Теория моды: тело, одежда, культура, № 42, зима 2016–2017. с. 160–189.
5. ↑ Философа Юлию Кристеву подозревают в сотрудничестве с КГБ Болгарии. "Горький".
6. ↑ Философ Юлия Кристева отрицает, что работала на КГБ. kp.ua.
7. ↑ "It's Just Not My Life — Julia Kristeva Responds — BLARB". BLARB
8. ↑ Беспалов А. Divina: Жизнь и творчество Ю. Кристевой. — Екатеринбург, 2009, s. 312
9. ↑ Simone de Beauvoir Prize 2009 goes to the One Million Signatures Campaign in Iran 2009-02-01 tarixində Wayback Machine-də Arxivləşdirilib. Change for Equality