Vincenzo Pasquale Angelo Petrocelli (6 iyul 1823[1] – 2 fevral 1896[2], Neapol) — İki Siciliya krallığından olan italyan rəssam. O, əsasən tarixi mövzulu tabloları ilə tanınır, lakin portretlər və gündəlik həyat səhnələrini də çəkmişdir.
| Vincenzo Petrocelli | |
|---|---|
| it. Vincenzo Petrocelli | |
 | |
| Doğum tarixi | 6 iyul 1823[1] |
| Vəfat tarixi | 2 fevral 1896[2] (72 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Fəaliyyəti | rəssam |
| Janr | janr rəssamlığı |
| Mükafatları |
 |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Son illərdə Vincenzo Petrocelli-nin yaradıcılığı, xüsusilə XIX əsr Napoli tarixi rəssamlıq və orientalist rəssamlığı ilə bağlı tədqiqatlar kontekstində, tədricən yenidən qiymətləndirilməyə başlanmışdır. Rəssam İtaliyanın birliyindən sonrakı dövrdə fəaliyyət göstərmiş cənub italyan akademik məktəbinə həsr olunmuş müxtəlif ixtisaslaşdırılmış nəşrlərə daxil edilmişdir,[3] və bəzi əsərləri bələdiyyə muzeyləri və özəl fondlarda təşkil olunmuş retrospektiv sərgilərdə nümayiş etdirilmişdir ki, bu da onun İtaliya incəsənətində yenidən tanınmasına kömək etmişdir.[4]
Rəssamın yenidən kəşfi həm də akademik rəssamlara, xüsusilə Restavrasiya ilə İtaliya birliyi arasında fəaliyyət göstərənlərə qarşı beynəlxalq kolleksiyaçılıq marağının artması ilə əlaqədardır. Ən çox maraq doğuran əsərlər — məsələn, 1848-ci ildə keçirilən Mostra Borbonica sərgisində və ya 1870-ci illərdəki Napoli Promotrisində təqdim olunan böyük yağlı tablolar — hərrac evləri və Avropa kolleksiyaçılarının diqqətini cəlb edir. İncəsənət bazarı üzrə mütəxəssislərin proqnozlarına əsasən və Domenico Morelli və Giuseppe Sciuti kimi oxşar rəssamların artan dəyərinə uyğun olaraq, Petrocelli-nin ən əhəmiyyətli əsərləri beş il ərzində tarixi və sənət ekspertizası və muzey mənşəyi olduğu təqdirdə çox yüksək hərrac qiymətlərinə çata bilər.[5]
Vincenzo Petrocelli 1823-cü il iyulun 6-da Çervaro şəhərində anadan olmuşdur. Həmin vaxt bu şəhər İki Siciliya Krallığının tərkibində idi (indiki Latsio regionu, İtaliya). O, Neapol şəhərində rəssamlıq təhsili almış və məşhur italyan rəssam Domeniko Morellinin şagirdi olmuşdur.
1850-ci illərdən etibarən rəssam kimi fəaliyyətə başlamışdır. O, əsasən tarixi səhnələri təsvir edən əsərlərlə məşhurlaşmışdır. Onun yaradıcılığına həmçinin portret janrı və janr səhnələri də daxildir (bax: Angelo de Gubernatis, Dizionario degli artisti italiani viventi, 1889).
Petrocelli Neapol Gözəl Sənətlər Akademiyasının və bir sıra xarici akademiyaların fəxri professoru seçilmişdir. Onun sənətini dəstəkləyən əsas şəxslərdən biri İki Siciliya kralı II Ferdinand olmuşdur və kral ona 1855-ci ildə rəsmi dəstək vermişdir (bax: Napoli Dövlət Arxivi, Real Casa Fondu, Qeyd №48).
Onun oğulları Akille Petrocelli və Arturo Petrocelli də rəssam olmuş və atasının yolunu davam etdirmişlər.
- Casa Savoia-nın Kral Kolleksiyası.
- Ermitaj Muzeyi, Sankt-Peterburq, Rusiya[6].
- Caserta Sarayı Muzeyi[7].
- Kapodimonte Milli Muzeyi[8].
- ↑ 1 2 Vincenzo Pasquale Angelo Petrocelli // Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (alm.). / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. ISSN 2750-6088 doi:10.1515/AKL
- ↑ 1 2 RKDartists (nid.).
- ↑ Luisa Martorelli, Pittura napoletana dell’Ottocento. La riscoperta di una scuola, Electa, Napoli, 2019.
- ↑ Francesco De Nicola, L'Ottocento napoletano tra storia e leggenda, «Rivista di Studi Meridionali», № 2, 2021, s. 112–135.
- ↑ Giovanni Pratesi, Il ritorno dei pittori accademici nel collezionismo internazionale, «Antiquariato», № 613, dekabr 2023, s. 42–49.
- ↑ Vincenzo Petrocelli, Ermitaj Muzeyi. Gənc hersoq N.B. Yusupovanın portreti, 1851, İtaliya, 64,5х47,5 sm., 1946-cı ildə Ermitaja daxil olub; SSRİ Xalqlarının Etnoqrafiyası Muzeyindən köçürülüb
- ↑ Vincenzo Petrocelli, Caserta Sarayı Muzeyi. Rosato Qalasındakı Bice, 1860, İtaliya, 89х102 sm.
- ↑ Vincenzo Petrocelli, Kapodimonte Milli Muzeyi. Dua edən möminlər, 1849, Milli Kataloq Kodu 1500325020
- Domenico Maggiore, Arte e artisti dell'Ottocento napolitano e scuola di Posillipo: biografie di pittori, incisori, scultori e architetti. Supplemento alla storia dell'arte italiana, Maggiore, 1955
- Giuseppe Luigi Marini, Il Valore dei dipinti italiani dell'Ottocento e del primo Novecento: l'analisi critica, storica ed economica, Allemandi, 2001, ISBN 88-422-1051-X
- Roberto Rinaldi, Pittori a Napoli nell'Ottocento, Libri & libri, 2001
- A. Berisio, Napoli nobilissima, Volumi 9-10, 1900
- Martina Hansmann, Max Seidel, Pittura italiana nell’Ottocento, Marsilio, 2005
- Enrico Giannelli, Artisti napoletani viventi: pittori, scultori ed architetti : opere da loro esposte, vendute e premii ottenuti in esposizioni nazionali ed internazionali, Melfi & Joele, 1916
- Fernando Mazzocca, La Galleria d’Arte Moderna e la Villa Reale di Milano, Silvana, 2007
- Angelo De Gubernatis, Ugo Matini, Dizionario degli artisti italiani viventi, pittori, scultori e architetti, Tipi dei successori Le Monnier, 1889