Sukhavati (sanskr. सुखावती, SukhāvatīIAST, tib.: བདེ་བ་ཅན་, Vayli: Dewachen, çin. ənən. 極樂, pinyin: Jílè, yap. 極楽, Gokuraku; hərf. "Bəxtiyar məkan"), Qərb cənnəti (çin. ənən. 西天, pinyin: Xītiān və ya Sakit səadət aləmi (çin. ənən. 安樂, pinyin: Ānlè, yap. 安楽, Anraku) — Mahayana buddizmində Amitabha Buddanın Təmiz torpaq.
Sukhavati aləmi Amitabhanın bodhisattvalar əhatəsində təsvir olunduğu bir mənəvi məkan kimi qəbul edilir Bu aləm "Sukhvativyuha sutraları"nda geniş şəkildə təsvir olunmuşdur. "Amitayurdhyana sutrası"nın mətnində Təmiz torpağa çatmaq yolları izah edilir. Bunlara gün batımını həm açıq, həm də bağlı gözlərlə aydın şəkildə təsəvvür etmək, su və buzun, torpağın, qiymətli ağacların, Bəxtiyar məkanın, lotus taxtının, üç nüqəddəsin — Amitabhanın, bodhisattva Avalokiteşvaranın və Mahasthamapraptanın — meditativ müşahidə edilməsi daxildir.[1]
Amitabha Buddanın cənnətinə ölüm sonrası nail olmaq, Təmiz torpaq buddizminin ali məqsədi sayılır. Tibet buddizmində, xüsusilə Kaqyu ənənəsinə mənsub məktəblərdə ölən şəxsin şüurunu Amitabhanın Təmiz torpağına köçürməyə yönəlmiş müxtəlif xüsusi praktikalardan istifadə olunur. Bu cür üsullardan biri — Nyinqma məktəbinə aid Lonqçen Nyinqtiq ənənəsindən qaynaqlanan və lama Ole Nidal tərəfindən Qərbdə geniş yayılmış təlim bu praktikanın ən tanınmış nümunələrindəndir. Amitabhanın Qərb cənnətinin bədii təsviri, xüsusilə Heyan dövründə Yaponiya bağlarının mənzərə tərtibatına güclü təsir göstərmişdir.[1]