Kömək
Bu səhifəni kitabınıza əlavə edin
Kitabı göstər (0 səhifə)
Səhifə təklif edinBu məqalənin sonunda mənbə siyahısı var, lakin mətndaxili mənbələr heç və ya kifayət qədər istifadə edilmədiyi üçün bəzi məlumatların mənbəsi bilinmir. |
Sink oksid ZnO (sinkit) - ağ rəngli qeyri-üzvi maddədir. Suda həll olunmur, 1800 °C-ə qədər qızdırdıqda və sublimasiya zamanı saralır.
| Sink oksid | |
|---|---|
 | |
 | |
| Ümumi | |
| Kimyəvi formulu | ZnO |
| Fiziki xassələri | |
| Molyar kütlə | 81,408 q/mol |
| Sıxlıq | 5,61 q/sm³ |
| Termik xüsusiyyətlər | |
| Ərimə nöqtəsi | 3.587 ± 1 ℉[1] |
| Əmələgəlmə entalpiyası | 350,8 kC/mol |
| Buxarın təzyiqi | 0 ± 1 mm Hg[1] |
| Optik xüsusiyyətlər | |
| Sındırma əmsalı | 2,015 |
| Təsnifatı | |
| CAS-da qeyd. nöm. | 1314-13-2 |
| PubChem | 14806 |
| EINECS-də qeyd. nöm. | 215-222-5 |
| SMILES | |
| InChI | |
| RTECS | ZH4810000 |
| ChEBI | ZH4810000 |
| ChemSpider | 14122 |
| Məlumatlar normal şərait (25 °C, 100 kPa) üçün verilmişdir. | |
Altıbucaqlı, iysiz kristalik strukturu olan tozdur.
Sink hidroksidin parçalanması zamanı alınır:
Zn (OH)2→ ZnO + H2O (t=100-250°C).
Sinkin oksigenlə qarşılıqlı təsirindən alınır:
2Zn + О2 → 2ZnО
Həmçinin sink duzlarının parçalanması zamanı alınır.
Sink oksid amfoter oksidlərə aiddir. Turşularla reaksiya zamanı sink duzları alınır:
ZnO+2HCl→ZnCl2+H2O
Qələvilərlə reaksiya zamanı kaliun sinkat və su alınır:
- ZnO+2KOH→K2ZnO2+H2O
- ZnO + CoO → CoZnO2
Bor oksid və silisium dioksid ilə reaksiya zamanı şüşəyə oxşar boratlar və silikatlar alınır:
- 2ZnO + SiO2 → Zn2SiO4,
- ZnO + B2O3 → Zn(BO2)2.
ZnO tibdə istifadə olunur.Sink oksidinin müasir tibbdə və kosmetologiyada geniş yayılması çoxfunksiyalılığı, geniş spektrli fəaliyyət və mükəmməl müalicəvi xüsusiyyətləri ilə əlaqədardır. Sink oksid tərkibli preparatlar yaxşı sakitləşdirici və müalicəvi xüsusiyyətlərə malikdir. Toksikliyi ZnO buxarı orqanizmə düşdükdə gözlərə və tənəffüs yollarına pis təsir edir, qıcıqlanma yarada bilər. Həmçinin buxarın udulması çox olsa yüksək hərarət yarada bilər.
- Перельман В. И. Краткий справочник химика. — М.-Л.: Химия, 1964.
- Реми Г. «Курс неорганической химии» М, 1963