Silentiari, (cəmdə: silentiarii) Ellenləşdirilmiş halı silentiarios (Yunanca: σιλεντιάριος) və İngilisləşdirilmiş halı silentiary (sükut/səssizlik), Bizans imperator sarayında əyanlar sinfinə verilən Latınca tituldu və Böyük Konstantinopol sarayında nizam və sükuta (Latınca: silentium) cavabdehiydi. Orta Bizans dövründə (8-11-ci əsrlər) bu ünvan fəxri saray tituluna çevrildi.
326 və ya 328-ci il tarixli imperiya fərmanı titulun ən erkən təsdiqini təmin edir.[1] Silentiarii (yəni silentarilər) məktəbi praepositus sacri cubiculi tərəfindən idarə olunurdu və onun üzvləri magister officiorumun yurisdiksiyasına daxil idi.[2] Onların saraydakı funksiyası imperator auditoriyası zamanı nizam-intizamı qorumaq və imperatorun şəxsi şurasının iclasını konsistorium (“ silentium nuntiare ” adlanan akt) çağırmaq idi.[2]
- İmperator I Anastasi Dikor (hökmdarlıq 491-518-ci illər) taxta çıxmazdan əvvəl silentiarii(yəni silentiarilərin) dekuriosu idi.
- İmperator I Yustinian (hökmdarlıq 527-565) sarayında 6-cı əsr şairi Silentiari Pavel .
- Lazika kralı II Qubazes (hökmdarlıq 541-554), anadangəlmə yarı romalı idi, taxta çıxana qədər silentiari kimi xidmət edirdi.
- 751-ci ildə Silentiari İoann, Papa II Stiven ilə Lombard kralı Aistulf tərəfindən ələ keçirilən bəzi ərazilərin azad edilməsi üçün danışıqlar aparmağa cəhd etdi.
- ↑ Kazhdan, 1991.
- ↑ 1 2 Bury, 1911.