Semyon Çuykov

Moskvada Ali Bədii-Tekniki Emalatxanalarda-Ali Bədii-Tekniki İnstitutda oxumuşdur (1924-1930). Moskvada Rəssamlıq Akademiyasında (1930-1932) və V.İ.Surikov ad. Rəsamlıq İnstitunda (1947-1948) dərs demişdir. Uzun illər Qırğızıstanda yaşayıb-yaratmışdır.^[3]

"Bizim Qırğızıstanda" (1946-1967), "Bizim qardaşlar" (1952-1967) və s. silsilə əsərləri, "Səhər" (1947), "Yolda", "Himalay dağları" Bombeydə axşam sahil küçəsində" (hamısı 1954), "Qara madonna" (1962), "Dirilik suyu" (1966), "Onlar yaşamaq istəyirlər" (1967), "Əbədiyyətə qovuşma" (1973), "Arzular" (1975), "Heykəl ilə avtoportret" (1979) və s. ən yaxşı tablolarındandır. 1933-cü ildən onun bütün yaradıcılıq həyatı Qırğızıstanla bağlıdır. O, incəsənət muzeyi yaratdı, onun ilk fondlarında Moskva və Leninqrad muzeyləri məşhur rus və sovet rəssamlarının onlarla əsərini bağışlayırdı: K.Korovin, N.Rerix, V.Tropinin, Vereşşaqinin və s. 1935-ci ildə respublikada rəssamlıq studiyası açıldı, onun əsasında 1939-cu ildə bu gün S. A. Çuykovun adını daşıyan rəssamlıq məktəbi açıldı.^[4] Rəssamın ilk fərdi sərgisi 1938-ci ildə Moskvada keçirilib. Rəssam yaradıcılığını davam etdirdi və 1939-cu ildə Moskvadakı Yazıçılar Evində onun əsərlərinin İkinci Fərdi Sərgisi keçirildi. 1950-60-cı illərdə çox səyahət etdi: Hindistan, İtaliya, Fransa, Yunanıstan, Bolqarıstan. Bu ölkələrdən o, müxtəlif eskizlər və qələm eskizləri şəklində zəngin material gətirirdi. Qırğızıstan, Hindistan xalqına və təbiətinə həsr olunmuş janr rəsmləri və mənzərələri (“Hindistanın adi xalqı haqqında”, 1957-1960-cı illər). 1947-1948-ci illərdə Moskva İncəsənət İnstitutunda dərs demişdir. V. I. Surikov. Qırğızıstan SSR Rəssamlar İttifaqı Təşkilat Komitəsinin sədri (1933), Qırğızıstan SSR Rəssamlar İttifaqının sədri (1934-1937, 1941-1943). SSRİ Rəssamlıq Akademiyasının fəal üzvü (1958). SSRİ Rəssamlar İttifaqının üzvləri. 1966-cı ildə o, İ.V.Stalinin reabilitasiyası əleyhinə 25 mədəniyyət və elm xadiminin Sov.İKP MK-nın baş katibi L.İ.Brejnevə məktubunu imzalayıb.^[5].