Rəcaizadə Mahmud Əkrəm (osman. رجاﺋﻰ زاده محمود اكرم) (1 mart 1847[1], İstanbul – 31 yanvar 1914[1], İstanbul) — Osmanlı şairi, nasiri və dramaturqu.
| Rəcaizadə Mahmud Əkrəm | |
|---|---|
| türk. Recaizade Mahmut Ekrem | |
| | |
| Doğum tarixi | 1 mart 1847[1] |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 31 yanvar 1914[1] (66 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Fəaliyyəti | ədəbi tənqidçi, yazıçı, tərcüməçi, müəllim |
| Əsərlərinin dili | Osmanlı türkcəsi[2] |
Türkiyə ədəbiyyatında "Tənzimat" dövrünün ən məşhur şair, nasir və dramaturqlarından olan Rəcaizadə Mahmud Əkrəm eyni zamanda "Sərvəti-funun"çuların sələflərindəndir. Böyük müasiri Namiq Kamalın yaradıcıhğına nə qədər mübarizlik, döyüşkənlik ruhu hakimdirsə, Mahmud Əkrəm bir o qədər həzin lirik şairdir. Övladlarının, xüsusilə sevimli oğlu Nicatın vaxtsız ölümü şairi sarsıtmış, onun yaradıcılığında kədər, bədbinlik motivləri daha da artmışdır.[3]
- ↑ 1 2 3 4 Recaizade Mahmud Ekrem // Encyclopædia Britannica (ing.).
- ↑ https://islamansiklopedisi.org.tr/recaizade-mahmud-ekrem.
- ↑ Anar. Min beş yüz ilin oğuz şeri. Antologiya, I kitab (az.). Bakı: "Azərbaycan". 1999. Archived from the original on 18 iyul 2022. İstifadə tarixi: 8 iyul 2017.
Bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni edərək Vikipediyanı zənginləşdirə bilərsiniz. |