Peripatetik aksiom "əvvəlcə duyğuda olmayan heç nə, zehində yoxdur, (Lat: Nihil est in intellectu quod non sit prius in sensu)" şəklində ifadə edilir. Akvinalı Fomanın De veritate əsərində keçir (q. 2 a. 3 arg. 19).[1] Foma bu prinsipi Aristotelin qurduğu Yunan fəlsəfəsinin Peripatetik məktəbindən götürüb. Akvinalı Foma Tanrının varlığını duyğu göstəricilərinə əsaslanaraq sübut edilə biləcəyini iddia edirdi.[2] O, xüsusi empirik göstəricilərdən universal mənaları abstraktlaşdırma qabiliyyəti olaraq şərh etdiyi Aristotelçi "aktiv zehin" ("intellectus agens")[3] anlayışının variyasiyasını istifadə etmişdir.[4]
- ↑ Aquinas, Thomas. Quaestiones disputatae de veritate. 2016-03-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-03-29.
- ↑ Leftow, Brian (ed., 2006), Aquinas: Summa Theologiae, Questions on God, pp. vii et seq.
- ↑ Macmillan Encyclopedia of Philosophy (1969), "Thomas Aquinas", subsection on "Theory of Knowledge", vol. 8, pp. 106–107.
- ↑ Z. Kuksewicz, "The Potential and the Agent Intellect," in: N. Kretzmann, e.a., The Cambridge History of Later Medieval Philosophy (Cambridge: Cambridge University Press, 1982), pp. 595–601