Parkinson qanunu — zamanın idarə olunması modellərindən biri. İlk dəfə 1955-ci ildə N. Parkinson tərəfindən "The Economist" qəzetində çap olunmuş essedə bəhs edilmiş[1] bu qanununa görə, hər bir iş onun tamamlanmasına ayrılan bütün vaxtı əhatə edəcək şəkildə genişlənir.[2] Bu qanunda göstərilir ki, gərəksiz əlavə vaxtın verilməsi işin səmərəliyini azaldır. Bu mənada işə müvafiq son tarix müəyyən etmək çox önəmlidir.[3]
- Yaşlı bir qadının bütün gününü qardaşı qızına açıqca göndərməklə keçirməsi mümkündür. O, 1 saat açıqcanın, 1 saat eynəyinin, yarım saat isə ünvanın tapılmasına, 1,5 saat yazının məzmununa, 20 dəqiqə poçta gedəndə çətiri götürüb-götürməməyə qərar verməə xərcləmə bilər. Ancaq çox məşğul biri bütün bunlara çox qısa vaxt xərcləyib bitirə bilər.[4]
- ↑ "What is Parkinson's Law and why is it sabotaging your productivity?". https://www.atlassian.com/ (İngilis). 2022-11-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12.12.2022.
- ↑ "Parkinson Qanunu". https://edumap.az/ (az.). 2022-10-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12.12.2022.
- ↑ "Zaman idarəetməsinin 6 qızıl qaydası". https://banco.az/az (az.). 2022-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12.22.2022.
- ↑ "Parkinson's Law: Get More Done by Giving Yourself Less Time to Do Things". https://effectiviology.com/ (ingilis). 2022-12-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19.12.2022.