Nus (yun. Νους; mənası – fikir, ağıl, idrak) — antik fəlsəfənin əsas kateqoriyalarından biri. Anaksaqorun fəlsəfəsində dünya ruhu kimi qələmə verilmişdir. Platona və Aristotelə görə nus insanı heyvan aləmindən ayıran "əqli ruh"dur. Aristoteldə nus həmçinin tanrını, yaxud ilahi yaradıcını təmsil edir.[1]
- ↑ Нөкәрләр // Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. VII ҹилд: Мисир—Прадо. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1983. С. 304.
- Alexander of Aphrodisias . Supplement to On the Soul. Trans. by R.W. Sharples. London: Duckworth, 2004
- Burnyeat, M. “Is an Aristotelian Philosophy of Mind Still Credible? (A Draft).” In Essays on Aristotle’s de Anima . Ed. C. MarthaNussbaum and Amelie OksenbergRorty . Clarendon Press, 1992. 15–26
- Burnyeat, M. “De Anima II 5.” Phronesis 47.1 (2002)
- Burnyeat, M. 2008. Aristotle’s Divine Intellect . Milwaukee : Marquette University Press
- Caston, V. “Aristotle’s Two Intellects: A Modest Proposal.” Phronesis 44 (1999)
- Kosman, A. “What Does the Maker Mind Make?” In Essays on Aristotle’s De Anima . Ed. Nussbaum and Rorty. Oxford University Press, 1992. 343–58.
- Kislev, S.F. "A Self-Forming Vessel: Aristotle, Plasticity, and the Developing Nature of the Intellect", Journal of the British Society of Phenomenology 51.3, 259-274 (2020)
- Lowe, M.F. “Aristotle on Kinds of Thinking.” Phronesis 28.1 (1983)
- Definition of nous on Perseus Project website.
- Aristotle's Psychology from the Stanford Encyclopedia of Philosophy
- What is the Human Nous? by John Romanides