Natalia Ginzburq (14 iyul 1916[1][2][…], Palermo, Palermo əyaləti[d], İtaliya krallığı[4] – 7 oktyabr 1991[2][3][…], Roma, İtaliya[5]) — öz yaradıcılığında ailə münasibətləri, faşizm və İkinci dünya müharibəsi dövründə və bundan sonrakı dövrdə siyasi haidsələri və fəlsəfəni tədqiq edən italyan yazarı. O, roman, qısa hekayə və esseler yazmış və Strega Mükafatı və Bagutta Mükafatıma layiq görülmüşdür. Onun əsərlərinin əksəriyyəti igilis dilinə tərcümə olunaraq Böyük Britaniya və Amerika Birləşmiş Ştatlarında çap olunmuşdur.
| Natalia Ginzburq | |
|---|---|
| it. Natalia Ginzburg | |
 | |
| Doğum adı | Natalia Levi |
| Təxəllüsü | Alessandra Tornimparte[4] |
| Doğum tarixi | 14 iyul 1916[1][2][…] |
| Doğum yeri |
|
| Vəfat tarixi | 7 oktyabr 1991[2][3][…] (75 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Dəfn yeri | |
| Həyat yoldaşları |
|
| Təhsili |
|
| Fəaliyyəti | yazıçı, siyasətçi, dramaturq, şair, tərcüməçi |
| Əsərlərinin dili | italyan dili[4] |
| Janrlar | roman, teatr |
| Üzvlüyü | |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
1916-cı ildə Sicilyada Palermo şəhərində dünyay gəlib, gəncliyinin böyük bir hissəsini ailəsi ilə birgə Turində keçirib. Histoloq olan atası Giuseppe Levi Yahudi əsilli italyan ailəsində doğulub, anası Lidia Tanzi isə katolik idi. Onun valideynləri Natalianı, bacısı Paolanı və üç qardaşını ateist kimi tərbiyə edib böyütmüşlər. onların evi mədəni həyat mərkəzi idi, valideynləri intellectual, fəal və industrial şəxsləri evlərinə qonaq edərdilər. Ginzburq ilk hekayəsini 17 yaşı olanda yazıb. Evlilik və ailəsi 1938-ci ildə Natalia Leon Giznburqla ailə qurur və onların bu nikahdan üç övladı dünyaya gəlir. Karlo, Andrea və Alessandra. Natalia Gizinburq demək olar ki, İkinci dünya müharibəsinin zərərlərindən nisbətən kənarda olub. Belə ki, həyat yoldaşının anti-faşist fəaliyyətlərinə görə sürgün edirlər və Natalia 1991–1943-cü illəri uşaqları ilə birgə yoxsul bir kənddə yaşayır. Faşizmə qarşı çıxdıqları üçün həyat yoldaşı ilə birgə gizli Romaya gedirlər və anti-faşist istiqamətli qəzetdə redaktor kimi çalışırlar. Daha sonra həyat yoldaşı həbs olunur və 1944-cü ildə vəfat edir. 1950-ci ildə Natalia ingilis ədəbiyyatı üzrə alim olan Gabriel Baldini ilə evlənir və Romada yaşayır.
- La strada che va in città (1942)
- È stato così (1947; Quru ürək 1949)
- Tutti i nostri ieri (1952; Axmaqlar üçün işıq 1956 and All our yesterdays)
- Valentino (1957)
- Sagittario (1957)
- Le voci della sera (1961; Axşamçağında səslər 1963)
- Le piccole virtù (1962);Kiçik lütfkarlıqlar 1985)
- Lessico famigliare (1963; Ailə məsəlləri 1967)
- Mai devi domandarmi (1970; Sən heç vaxt məndən soruşmamalısan 1973)
- Caro Michele (1973)
- Vita immaginaria (1974)
- La famiglia Manzoni (1983)
- La città e la casa (1984; Şəhər və ev 1987)
Natalia Gizinburq İtaliya Kommunist Partiyasının üzvü olmuş və 1983-cü ildə İtaliya Parlamentinə müstəqil üzv kimi seçilib.
- ↑ 1 2 Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
- ↑ 1 2 3 4 Natalia Ginzburg // Encyclopædia Britannica (ing.).
- ↑ 1 2 Natalia Ginzburg // FemBio database (alm.).
- ↑ 1 2 3 4 Frattarolo R. Tornimparte Alessandra (Natalia Ginzburg) // Dizionario degli scrittori italiani contemporanei pseudonimi: 1900-1975 (it.): con un repertorio delle bibliografie nazionali di opere anonime e pseudonime. Ravenna: Angelo Longo Editore, 1975. P. 262.
- ↑ 1 2 Scarpa D. LEVI, Natalia // Dizionario Biografico degli Italiani (it.). 2005. Vol. 64.
- ↑ Find a Grave (ing.). 1996.