Miso şorbası (yap. 味噌) — Yapon şorbası. Düyü, arpa, dəniz duzu, mərcinin birləşməsindən əmələ gələn şorba. Əslində şorbadan duz dadı gəlir ancaq bəzi məmulatlar qatıldığı üçün şorba dadını dəyişib[1]. Yemək miso ilə hazırlanmışdır. Miso şorbası şirində ola bilər. Həmçinin dieta üçündə əlverişlidir[2].
Miso şorbasının yaranmasının səbəbi uzun sürən müharibələrdir.
|
Əvvəllər Şoqunun dövründə müharibələr aylarca, bəzən illərcə keçərdi. Səbəb isə samurayları və kəndliləri aclığa məruz etmək və onları özlərindən asılı vəziyyətə salmaq idi. Uzun aclıqdan sonra kəndlilər bir atın mayalanmış mərciləri yeməsini gördü. Bu onlarda bir fikir yaratdı və həmin gündən sonra Miso şorbası yarandı. Bundan sonra insanlar aclıq həyat sürmürlər. | 
|
Yaponiya tarixində Edo dövrünü incələyən alimin iddiasına görə misonun kökü Çinə qədər gedib çıxır. O dövrdə miso, hişio və kuki olaraq adlandırılırdı.
Əhalinin əksəriyyəti şorbanı hər gün yeyir. Çoxlu aşpazlar insanlara tövsiyə edirlər ki, misonu bir neçə dəqiqədən artıq pişirməsinlər. Belə olduqda qida dəyəri azalır. Yaponlar yeməyə digər məmulatları yemək soyuduqdan sonra əlavə edirlər. Miso Yapon mətbəxində əhəmiyyətli yer tutub. Hətta, müxtəlif növ bişirilmiş Miso yeməkləridə vardır[3].
Miso şorbasının bir neçə inqridenti vardır:
- muqi (麦)
- tsubu (粒)
- aka (赤)
- hatço (八丁)
- şiro (白)
- qenmay (玄米)
- avase (合わせ)
- moromi (醪)
- nanban (南蛮)
- inaka (田舎)
- taima (大麻)
- sobamugi (蕎麦)
- hadakamuqi (裸麦)
- meri (蘇鉄)
- qokoku (五穀)
- ↑ "Miso Çorbası Tarifi". 2011-10-22 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-02-01.
- ↑ "DMOZ". 2006-06-13 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-02-01.
- ↑ "Miso Online". 2006-08-31 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-02-01.