Bu mahnı gözəl Anadolu qızı ilə yaşadığı ölümsüz eşqdən yaranmışdır. Abdurrahim Karakoç 1960-cı ildə yazdığı şeirlə həmin sevgini əbədiləşdirmişdir. Lakin sevdiyi qızın əsl adını gizlətmiş, onu Mihriban adlandırmışdır. Çünki həmin qız adı kimi özü də mehriban, gülərüzlü, şəfqətli biri idi.

Abdurrahim Karakoçun həmin qızla tanışlığı kəndlərində keçirilmiş toyda olmuşdur. Belə ki, kəndlərində olan toya qonşu rayonlardan qonaqlar gəlmişdir ki, gənc Abdurrahim də kənddə yeni bir qızla qarşılaşır; hansı ki, həmin qız toyuna gələn qonaqlardan biri idi. Qızın kənddə qonaq olduğu müddət uzandıqca, aralarındakı eşq-məhəbbət daha da böyüyür. Lakin bir gün Abdurrahim Mihriban adını qoyduğu sevgilisini görməyə gedərkən, məlum olar ki, qonaqlar kənddən çıxıb gediblər.

Bundan sonra Abdurrahim üçün həyat mənasızlaşmağa başlayır. O, özünə qapanaraq, əzab çəkir. Onun psixoloji halının pisləşdiyini görən ailəsi - ata və anası qızı tapmaqdan ötrü Maraş şəhərinə yollanır. Axtarışlar uzun çəkir. Amma onlar sonda qızın ailəsini tapmağa nail olurlar. Ancaq qızın ailəsi əvvəlcə bəhanə edirlər ki, "Qızımız hələ kiçikdir"; daha sonra isə Karakoç ailəsinin israrlarını görüb əsl həqiqəti - qızın nişanlı olduğunu deyirlər.

Ailəsi kəndə geri dönəndən sonra Abdurrahim onların üzündəki ifadədən hər şeyi anlayar və həqiqəti eşidir. Çalışır ki, sevgisini qəlbində basdırsın; amma bacarmır. Yeddi il sonra içindəki eşqin hələ də alovlandığını görür. Buna səbəb isə yaxın dostlarından birinin yolda Mihribanla qarşılaşdığını ona deməsi olur. Dostuna heç nə bəlli etməsə də, o, gedəndən sonra Abdurrahim lampa işığında "Mihriban" şeirini yazır. Şeirdə dərin mənalı cümlələr var. Belə ki, şeirə başlayanda lampadakı alov titrəməyə başladı və beləcə "Lambada titreyen alev üşüyor" ifadəsi yazılmışdır.

Yazdığı şeir illər sonra notları ilə musiqi formasına düşür. O, həmin bəstə ilə Türkiyənin gerçəklərini, sevginin necə saf, təmiz olduğunu ortaya çıxarırdı. Bu şeir türkü olandan sonra hər yerə yayılır. Nəticədə özü haqqında yazılan mahnı təbii ki, Mihribanın da qulaqlarına gəlib çatır. Abdurrahimə bir məktub yazır və "Unutmaq asan deyil" deyir. Bundan sonra Abdurrahim ona həsr etdiyi və "Unutmak kolay mı?" sözləri ilə başlayan "Unutursun, Mihribanım" adlı ikinci şeirini yazır.

Mihribandan başqa heç kimi sevməyən Abdurrahim Karakoç hekayə ilə bağlı verdiyi bir müsahibədə Mihribanı bir daha görmək istəmədiyini, həm də sevdiyi qızın saçlarının şeirində yazdığı kimi heç də sarı olmadığını demişdir:

"Sonuncu dəfə olsa, belə görmək istəməzdim. O, məni xəyalındakı formada yaşatsın, mən də onu. O eşq məsum, gözəl bir eşq idi. İcazə verək, elə də qalsın. Nə adı Mihriban idi, nə də saçları sarı..."

"Mihriban" türküsünü sonra Mahsun Kırmızıgül, Cem Adrian və başqa sənətçilər tərəfindən oxunub.

Mahnı 2017-ci ildə Show TV-də efirə getmiş "Çukur" serialının 5-ci hissəsində də səsləndirilmişdir.

• Mahsun Kırmızıgülün
• Cem Adrianın