Məhəmməd Moin (fars. محمد معین; 30 aprel 1918, Rəşt – 4 iyul 1971[1], Tehran) — İran dilçisi, ədəbiyyatşünası.
| Məhəmməd Moin | |
|---|---|
| fars. محمّد معین | |
 | |
| Doğum tarixi | 30 aprel 1918 |
| Doğum yeri |
|
| Vəfat tarixi | 4 iyul 1971[1] (53 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Dəfn yeri | |
| Elm sahəsi | İranşünaslıq |
| Elmi dərəcəsi | |
| İş yeri | |
| Təhsili | |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Məhəmməd Moin 12 iyun 1914-cü ildə İranın Rəşt şəhərində anadan olmuşdur. O, qədim və orta əsrlər İran dilləri və mifologiyası üzrə mütəxəssis olmuşdur. Moin Tehran Universitetinin professoru kimi çalışmışdır. O, üçcildlik "Müasir fars dili qrammatikası" (1953), dördcildlik "Fars dilinin izahlı lüğəti" (1963–1968), "Nəsirəddin Tusi və fars ədəbi dili" və s. əsərlərin müəllifidir. Moin Məhəmmədhüseyn ibn Xələf Təbrizinin "Bürhane-qate" lüğətinin geniş müqəddimə ilə nəşr etdirmişdir (c. 1–4, 1951–1957). O, klassik və müasir fars ədəbiyyatına, Nizami, Hafiz, Əmir Xosrov Dəhləvi və başqalarının yaradıcılığına dair tədqiqatları var. Moin 4 iyul 1971-ci il tarixində Tehran şəhərində vəfat etmişdir.[2]
- ↑ 1 2 National Library of Israel Names and Subjects Authority File (ivr.).
- ↑ Моин Мәһәммәд // Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. VII ҹилд: Мисир—Прадо. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1983. С. 23.
Vikianbarda Məhəmməd Moin ilə əlaqəli mediafayllar var.