Müharibə oyunu (hekayə, 1959)

Hekayənin süjetinə görə, Qanimed sakinləri Yer planeti ilə müharibəyə başlamağı nəzərdən keçirmişdilər. Bu səbəbdən Yer planetindən olan oyuncaq təhlükəsizliyi müfəttişləri Qanimeddən idxal edilmək üçün təqdim olunan üç yeni oyuncağı araşdırmışdılar. On iki əsgərin bir sitadeli "müdafiə edən qüvvələrə" qarşı hücumunu təsvir edən əsgər oyunu, virtual reallıq kostyumu və "Sindrom" adlı, "Monopoliya"ya bənzər masaüstü oyun.

Müfəttişlərin araşdırması nəticəsində məlum olmuşdur ki, əsgər oyunundakı sitadel əsgərləri bir-bir udmaqda, lakin bunu hansı məqsədlə etdiyini gizli saxlamaqdadır. Onlar ehtimal etmişdilər ki, bu oyuncağın daxilində kritik kütləyə çatmaqda olan gizli atom qurğusu ola bilər. Virtual reallıq kostyumu o qədər real təsir bağışlamışdır ki, onu sınaqdan keçirən müfəttiş gerçəkliyə qayıtmaqda çətinlik çəkmişdir. Nəticədə belə qənaətə gəlinmişdir ki, kostyumdan uzun müddət istifadə edən uşaq gerçəklik hissini tam itirə bilər. Onlar sonuncu əsgərin də yox olmasını gözlədikləri müddətdə mina zərərsizləşdirmə üzrə mütəxəssislə birlikdə masa oyununu oynamışdılar. Nəhayət müəyyən edilmişdir ki, sitadel, əslində, uşaqlarda özünəinam yaratmaq üçün nəzərdə tutulmuş terapevtik mexanizmdir. Bununla belə, ehtiyat məqsədilə idxala yalnız masa oyununa icazə verilməsi qərara alınmışdır.

Uşaq mağazasının bir əməkdaşı "Sindrom" oyununun bir nüsxəsini ailəsinə aparmışdır. Oyun zamanı ən çox əmlakı toplayan həmin şəxs uşaqlarından məğlub olduğunu öyrənmişdir, çünki təlimata əsasən, oyunun məqsədi mümkün qədər çox səhmdən və vəsaitdən imtina etməkdən ibarətdir. Hekayə "Monopoliya" ilə tanış olmayan uşaqların "əllərində olanları təbii şəkildə əldən çıxarmağın mahiyyətini mənimsəməsi" ilə yekunlaşır.