Leyla Yunus (21 dekabr 1955, Bakı) — hüquq müdafiəçisi, Sülh və Demokratiya İnstitutunun rəhbəri, Milli Şuranın üzvü.
| Leyla Yunus | |
|---|---|
.png) | |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 21 dekabr 1955 (69 yaş) |
| Doğum yeri | |
| Partiya |
|
| Təhsili | |
| Fəaliyyəti | insan hüquqları fəalı, siyasətçi, tarixçi |
| Həyat yoldaşı | |
|
|
|
| Təltifləri |
 |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Leyla Yunus 21 dekabr[1] 1956-cı ildə Bakıda doğulub.[2]
Bakı Dövlət Universitetinin tarix fakültəsini bitirib, antik ədəbiyyatı üzrə ixtisaslaşıb[2].
1980-ci illərin sonunda Azərbaycanda başlayan demokratik hərəkatının fəal iştirakçısı olub. Azərbaycan Xalq Cəbhəsi Partiyası və Azərbaycan Sosial Demokrat Partiyasının yaradıcılarından biri sayılır.[2]
1992–1993-cü illərdə Dağlıq Qarabağda hərbi əməliyyatlar gedərkən, Leyla Yunus Müdafiə Nazirliyində informasiya və təhlil mərkəzinə rəhbərlik edib.[2]
Azərbaycanın ilk hüquq müdafiəçilərindən olan Leyla Yunus 1994-cü ildən bütün fəaliyyətini əsasən bu sahəyə yönəldərək siyasi məhbus problemi ilə məşğuldur.[2] 2001-ci ildə Yunus Qadın Böhran Mərkəzi yaratdı və bu mərkəz 18000 qadına hüquqi yardım etmişdi.[3]
Evlidir, həyat yoldaşı Arif Yunus tarixçidir.[2]
Dinara Yunusova adında bir qızları var.
Leyla Yunus 2014-cü ildə Azərbaycan həbsxanalarında olan 134 müxalifətçinin siyahısını Strasburqdakı Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsinə təqdim etmişdi.[3] Elə həmin ildə aprelin 28-də Leyla və Arif Yunus hava limanında saxlanılıb və evlərində axtarış aparılmışdır.[4]
2014-cü il mayın 12-də Fransa və Azərbaycan prezidentlərinin Bakıda keçirdiyi mətbuat konfransında prezidentlərə həbsdə olan jurnalist Rauf Mirqədirov və hüquq müdafiəçisi Leyla Yunusun təqibləri ilə bağlı sual verilib və Azərbaycan prezidenti İlham Əliyev cavabında bildirib ki, Azərbaycanda insan haqlarının vəziyyəti müsbətdir və heç kəs siyasi baxışlarına görə təqib olunmur.[5][6] Öz növbəsində Fransua Olland qeyd edib ki, Fransa Leyla Yunus ilə bağlı məsələni həmişə daxili işlərə qarışmaq istədiyinə görə deyil, özü müəyyən dəyərlərin və prinsiplərin daşıyıcısı olduğuna görə qaldırır. Bundan sonra Fransa prezidenti Leyla Yunus və digər vətəndaş fəalları ilə görüşüb.[7] Olland vətəndaş cəmiyyətini yorulmadan müdafiə etdiyinə görə Leyla Yunusa Fəxri Legion ordeni təqdim edib.[8] Amnesty International Leyla və Arif Yunusları vicdan məhbusu kimi tanıyıb.[9]
2014-cü il iyulun 30-da Leyla Yunus və onun həyat yoldaşı Arif Yunus həbs edilib və onlar dövlətə xəyanətdə, Ermənistan xüsusi xidmət orqanlarına casusluqda, dələduzluqda, vergidən yayınmada və sənədləri saxtalaşdırmaqda ittiham olunublar.[10] Human Rights Watch təşkilatı həbsin Azərbaycanda müxalifətə, hüquq müdafiəçilərinə və jurnalistlərə qarşı təqib dalğasının kulminasiya nöqtəsi olduğunu bildirib.[3] Həbs avropalı siyasətçilərin və hüquq müdafiəçilərinin kəskin tənqidinə səbəb oldu.
İttiham tərəfinin fikrincə, Leyla Yunus Sülh və Demokratiya İnstitutunun təsisçisi olmaqla, xarici qrantlar alıb və guya o, casusluq fəaliyyəti üçün cəlb etməyə çalışdığı şəxslərin maddi vəziyyətini yaxşılaşdırmaq üçün Ermənistan xüsusi xidmət orqanlarının xeyrinə çalışıb.[11]
Leyla Yunusun vəkillərinin dediyinə görə, o, həbsxanada istintaq təcridxanasının əməkdaşları tərəfindən döyülüb, bundan sonra vəkillərə bir neçə gün Yunusla görüşə icazə verilməyib.[12]
6 oktyabr 2014-cü ildə Norveç Helsinki Komitəsi Leyla Yunusu xüsusi qeyd etməklə bütün azərbaycanlı siyasi məhbuslara Andrey Saxarov mükafatını verdi.[13]
2015-ci il avqustun 13-də Azərbaycan məhkəməsi Leyla və Arif Yunusları dələduzluq, vergidən yayınma, qanunsuz sahibkarlıq və sənədləri saxtalaşdırmada ittiham edərək 8 il yarım və 7 il müddətinə azadlıqdan məhrum edib.[14] İnsan haqları qrupları və Qərb hökumətləri məhkəməni siyasi motivli olaraq tənqid edib və ittihamları birbaşa onların vətəndaş azadlıqlarının müdafiəsi ilə əlaqələndiriblər. AŞPA prezidenti Enn Brasseur hökmdən şoka düşdüyünü və qəzəbləndiyini bildirib və Yunus işini Azərbaycanda ciddi və sistemli insan hüquqları problemlərinin daha bir sübutu kimi qiymətləndirib. Human Rights Watch-un Rusiya bölməsinin rəhbəri Tatyana Lokşina məhkəmə prosesini insan haqları fəaliyyətinə görə cəza kimi qiymətləndirib.[15]
Avropa Şurasının baş katibi Turbyorn Yaqland bildirib ki, Azərbaycanın məhkəmə sistemindəki sistem çatışmazlıqları və hüquq müdafiəçiləri və jurnalistlərin təqibinin artdığını nəzərə alaraq, hökmə Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsi baxa bilər. Avropa Şurasının İnsan Hüquqları üzrə Komissarı Nils Muiznieks də hökmü pisləyib.[16]
Avropa İttifaqının xarici işlər naziri Federika Moqerini bildirib ki, Avropa İttifaqı Azərbaycan hakimiyyətini Leyla Yunus və Arif Yunusları azad etməyə və onlara qarşı işlərə şəffaf və ədalətli prosesdə baxmağa çağırıb.[17]
ABŞ Dövlət Departamenti bəyanatında Bakını onları dərhal azad etməyə çağırıb.[18]
Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin sözçüsü Hikmət Hacıyev məhkəmə prosesini ədalətli və açıq adlandırıb. Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyi hökmün tənqidini əsassız, qərəzli və absurd, ikili standartlar siyasəti kimi qiymətləndirib.[19]
2015-ci il dekabrın 9-da Bakı Məhkəməsi şikayətə baxaraq Leyla Yunusun cəzasını şərti olaraq dəyişdirib və o, məhkəmə zalında azadlığa buraxılıb. İclasda Yunusun vəkilləri məhkəmədən müvəkkillərinə tam bəraət verilməsini istəyiblər, lakin şikayətə baxdıqdan sonra məhkəmə Leyla Yunusun tam bəraət alması üçün heç bir əsasın olmadığı qənaətinə gəlib.[20]
19 aprel 2016-cı ildə hüquq müdafiəçiləri Leyla və Arif Yunus Azərbaycanı tərk edərək Hollandiyaya mühacirət etdilər.[21] Lakin Leyla Yunus və onun həyat yoldaşı Arif Yunusla bağlı cinayət işi bağlanmayıb. 2017-ci il mayın 17-də Bakı Apellyasiya Məhkəməsi Mirpaşa Hüseynovun sədrliyi ilə Yunus ər-arvadının məhkəmə zalına məcburi gətirilməsi barədə qərar qəbul edib.[22]
2022-ci ilin oktyabrında Bakı Apellyasiya Məhkəməsi hüquq müdafiəçiləri Leyla və Arif Yunusların işi üzrə icraatın dayandırılması barədə qərar qəbul edib. Lakin bu qərar onları cinayət təqibindən azad etmir. Bundan başqa, onların qızının mənzilinə qoyulan həbs də götürülməyib.[23]
İnsan hüquqları və demokratik azadlıqlar sahəsində fəaliyyətinə görə bir sıra beynəlxalq mükafatlara layiq görülüb:
- ↑ "ЮНУСОВА Лейла". 2017-12-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2014-11-23.
- ↑ 1 2 3 4 5 6 "Leyla Yunus kimdir?". Azadlıq Radiosu (az.). azadliq.org. 29.04.2013. 2016-03-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2014-08-03.
- ↑ 1 2 3 "Власти Азербайджана не намерены освобождать Лейлу Юнус – DW – 24.10.2014". dw.com (rus). İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Светлана Ганнушкина о преследовании гражданских активистов в Азербайджане | Права человека в России". web.archive.org. 2015-06-30. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Bakıda Azərbaycan və Fransa prezidentlərinin görüşü". web.archive.org. 2015-09-23. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Состоялась пресс-конференция президентов Азербайджана и Франции » Официальный сайт президента Азербайджанской Республики". president.az (rus). İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Франсуа Олланд на Южном Кавказе: цель - не досадить кому-то, а быть полезным партнером". RFI (rus). 2014-05-12. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Frans və Azərbaycan prezidentlərinin görüşü". web.archive.org. 2015-09-23. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Суд Баку приговорил правозащитницу Лейлу Юнус к 8,5 годам заключения". RFI (rus). 2015-08-13. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Лаура Багдасарян выступила в поддержку Лейлы Юнус". 1news.az (rus). İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "В Азербайджане офицер СИЗО избил правозащитницу Юнус, заявили ее адвокаты". Кавказский Узел. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "CРОЧНО: В СИЗО избита Лейла Юнус (ОБНОВЛЕНО)". Minval.az (rus). 0001-11-30. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Andrei Sakharov freedom award to political prisoners in Azerbaijan - Den norske Helsingforskomité". web.archive.org. 2016-03-05. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Правозащитницу Лейлу Юнус приговорили в Баку к 8,5 годам". BBC News Русская служба (rus). 2015-08-13. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Власти Азербайджана заключили в тюрьму правозащитников - супругов Арифа и Лейлу Юнус". www.inopressa.ru. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "В Азербайджане правозащитницу, выступавшую за диалог с Арменией, приговорили к восьми с половиной годам лишения свободы". NEWSru.com (rus). 2015-08-13. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "ЕС требует немедленно освободить семью азербайджанских правозащитников". www.rosbalt.ru (rus). İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "США обеспокоены приговором Лейле и Арифу Юнус". Радио Азаттык (rus). İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Безосновательные нападки из-за приговора по делу четы Юнус не смогут повлиять на политику независимого Азербайджана – МИД АР". 1news.az (rus). İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Лейла Юнус освобождена в зале суда – ДОПОЛНЕНО". 1news.az (rus). İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Правозащитники Лейла и Ариф Юнус покинули Азербайджан". BBC News Русская служба (rus). 2016-04-19. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "APA - Суд принял решение о принудительном приводе на заседание Лейлы и Арифа Юнус". web.archive.org. 2017-05-17. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Суд окончательно не прекратил уголовное преследование супругов Юнус". turan.az (rus). 2025-02-26. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Leyla Yunusa Fransanın Fəxri Legion Kavaleri ordeni təqdim edilib". Voice of America (az.). 2013-05-23. İstifadə tarixi: 2025-02-26.
- ↑ "Andrei Sakharov freedom award to political prisoners in Azerbaijan - Den norske Helsingforskomité". web.archive.org. 2016-03-05. İstifadə tarixi: 2025-02-26.