Kuci-in (yap. 九字印) və ya çzyu-çzıyin (çin. 九字印), həmçinin Doqquz əl möhrü — doqquz hecadan ibarət mudralar və onlara uyğun mantralar sistemi. Bu mantralar kuci (yap. 九字) adlanır və sözün hərfi mənasında “doqquz işarə” deməkdir. Kucidə istifadə olunan hecalar xüsusilə Yaponiyanın ezoterik mikkyo ənənəsində çoxsaylı formalar almışdır.
Tədqiqatçılara görə, kuci buddist yox, taoistmənşəlidir.[1] Kuci barədə nə şinqon, nə də tenday məktəbinin Yaponiyaya gətirilmiş buddist mənbələrində heç bir qeyd yoxdur. Bu təlim əsasən sekulyar praktika hesab olunur və ortodoks buddizmdə nadir hallarda rast gəlinir. Bununla belə, Yaponiyanın dağ asketizmi ənənəsi şuqendo və şinqon buddizmi ilə şintoizm inancının sintezi ryobu şintoda geniş şəkildə tətbiq olunur.
Kuci anlayışı ilk dəfə "Baopu-çzı" (抱朴子) adlı Çin taoist mətnində təxminən 280–340-ci illərdə yaşamış Qe Hun tərəfindən təqdim edilmişdir. Əsərin XVII fəsli — denşe (登涉; hərf. "Dağlara qalxmaq və çaylardan keçmək") lyu-çzya (六甲; hərf. "Altı sərkərdə") adlı qədim taoist tanrılara dua formasında kucinin tətbiqini təsvir edir. Taoist magiyada çzıyalar güclü səma mühafizəçiləri sayılır və Çjen-u imperatorunun səma ildırım məhkəməsinin ilahələri arasında yer alırlar.[2]
- ↑ Kornicki, Peter; McMullen, I. James. Religion in Japan: Arrows to Heaven and Earth. Cambridge University Press. 1996. səh. 2. ISBN 978-0-521-55028-4.
- ↑ Suleski, Ronald. The Troublesome Ghosts: Part 2 (ingilis). Brill. 2018. ISBN 978-90-04-36103-4.