Kontralto (it. contralto) —geniş diapazonlu sinə registrinə malik ən aşağı qadın oxuyan səsdir. İş diapazonu: re-fa — fa2-la2. Tələffüz sinə rezonansı bütün orta registrə yayılır. Lauri-Volpinin yazdığı kimi, kontralto kişi səslərinə yaxınlaşır. Bu fakt kontraltonun demək olar ki, bütün kiçik oktavanı asanlıqla səsləndirmək qabiliyyətini göstərir. Kontralto və mezzo-kontraltonu (iki səsin registrinə malik müğənni) mezzo-sopranodan fərqləndirən bütün kiçik oktavanı səsləndirmək bacarığıdır. Kontraltonun "əsas" notları aşağıdır, yuxarı registr "qısa"dır və maraq doğurmur, lakin istisnalar ola bilər.[1] Məsələn, Eva Podleş, Elizaveta Antonova, Ketlin Ferrier və bəzi digər kontraltoların səsləri tam səslənən yuxarı registrlərə malikdir. Operada bəstəkarlar əsasən kontralto üçün yeniyetmə oğlanların və gənclərin hissələrini yazırdılar.[2][3][4][5]
- A. P. Borodin: Konçakovna ("Şahzadə İqor")
- M. İ. Qlinka: Vanya (İvan Susanin, aka "Çar üçün həyat), Ratmir (Ruslan və Lyudmila)
- P. I. Çaykovski: Olqa (Yevgeni Onegin), Qrafinya və Polina (Maça kraliçası)
- (Angelina, "Zoluşka") G. Rossini
- ↑ Соловьёв Н. Ф. Голос, в вокальной музыке // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890–1907
- ↑ Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969–1978.
- ↑ статья Контральто на belcanto.ru. Дата обращения: 4 мая 2013. Архивировано 22 марта 2016 года.
- ↑ статья Контральто на Музыкальной энциклопедии. Дата обращения: 4 мая 2013. Архивировано 5 марта 2016 года.
- ↑ Контральто в Музыкальной энциклопедии (недоступная ссылка)