Kömək
Bu səhifəni kitabınıza əlavə edin
Kitabı göstər (0 səhifə)
Səhifə təklif edinDryophytes gratiosus — Ağacqurbağaları fəsiləsinə aid qurbağa növü.
| Dryophytes gratiosus | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Elmi təsnifat | ||||||||||
|
XƏTA: parent və rang parametrlərini doldurmaq lazımdır. ???: Dryophytes gratiosus |
||||||||||
| Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
| ||||||||||
Bu növə Delaverdən cənubi Floridaya və şərqi Luizianaya qədər, adətən sahil bölgələrində rast gəlinir. Həmçinin Merilend, Kentukki və Tennessidə bəzi təcrid olunmuş koloniyalar mövcuddur.[2] 1957-ci ildə Nyu-Cersidə müvəqqəti bir populyasiya aşkar edilmişdir.[3]
Dryophytes gratiosus ABŞ-də ən böyük yerli ağac qurbağasıdır və adını sərt və partlayıcı səsindən almışdır. Baş-bədən uzunluğu 5 ilə 7 sm arasında dəyişir. Rəngi dəyişkəndir lakin xarakterik tünd, yumru ləkələri ilə asanlıqla tanınır. Fərdlər parlaq yaşıl, boz, sarımtıl və ya qəhvəyi rəngdə ola bilər, kiçik boz və yaşıl-sarı ləkələrə malikdir. Ayaq barmaqlarında iri, yumru pərdələr var, erkəklərin isə böyük səs kisəsi var. Dryophytes gratiosusun dərisi digər Amerikan qurbağalarından fərqlidir. Dərisi nə qabarıq və siçanabənzər, nə də hamardır, dərisi qalın və dəriyə bənzəyir. Dərisi həmçinin işıqlandırma, günün vaxtı, temperatur və ya ətraf mühitdən asılı olaraq rəng dəyişdirə bilər. Rəng dəyişiklikləri tez baş verə bilər və ləkələr zamanla yoxa çıxıb yenidən görünə bilər. Dryophytes gratiosusun gözləri qəhvəyi, qızılı və qara rəngdədir.[4]
Dryophytes gratiosus kəskin və hürən səsi ilə tanınır. Həmçinin tək hecalı təkrarlanan cütləşmə səsi də çıxara bilər. Hürən ağac qurbağasının səsi kilsə zənginə bənzəyir və "tonk" və "doonk" kimi təsvir edilmişdir. Digər eyni və ya oxşar növ qurbağalarla xor şəklində səs çıxara bilir. Bundan əlavə, cütləşmə zamanı dişi D. gratiosus daha cəlbedici səs çıxaran erkəyi seçməyə meyllidir, lakin bu səs 5 metrdən çox məsafədə olarsa, bu seçim dəyişə bilər. Erkəklərin cütləşmə uğuru xor iştirakı ilə müsbət əlaqədardır, lakin enerji xərcləri səbəbilə erkəklərin xor şəklində səs çıxarma müddəti məhdudlaşır. Onlar tədricən daha zəif vəziyyətə düşürlər və ya enerji ehtiyaclarını bərpa etmək üçün gölməçəni tərk edirlər. Dryophytes gratiosus qumda, xüsusilə temperatur yüksək olduqda qazır. Həmçinin gündüzlər daha az fəal olduğu zaman ağacların yuxarı hissələrində vaxt keçirir.[5]
Yetkin Dryophytes gratiosus adətən ağaclar və ya kollar arasında yaşayır. Həmçinin yırtıcılardan qorunmaq üçün palçığa və ya ağac kötüklərinə dərin qazıla bilər. Dryophytes gratiosuslar çoxalmaq üçün açıq meşə örtüyü olan dayaz, yarım-daimi su hövzələrinə və ya otlarla örtülü gölməçələrə ehtiyac duyur.[6]
Dryophytes gratiosuslar axşam vaxtı ağacların zirvəsindən enərək yaxınlıqdakı gölməçəyə doğru hərəkət edirlər. Bu hərəkət çoxalma ehtiyacı ilə əlaqədardır və dişilər də tezliklə gölməçəyə yönəlirlər. Cütləşmə baş verdikdən sonra Dryophytes gratiosuslar meşəyə qayıdaraq ağaclarda məskunlaşır. Dryophytes gratiosus uyğun cüt tapmaq üçün uzaq məsafələrə səyahət edə bilər, lakin əsasən eyni ərazidə qalır və yalnız cütləşmə mövsümündə hərəkət edir.[7][8]
- ↑ Integrated Taxonomic Information System (ing.). 1996.
- ↑ Duellman, William E.; Marion, Angela B.; Hedges, S. Blair. "Phylogenetics, classification, and biogeography of the treefrogs (Amphibia: Anura: Arboranae)". Zootaxa. 4104 (1). 19 aprel 2016: 1–109. doi:10.11646/zootaxa.4104.1.1. PMID 27394762.
- ↑ Black, Irving H.; Gosner, Kenneth L. "The Barking Tree Frog, Hyla gratiosa in New Jersey". Herpetologica. 13 (4). 1958: 254–255. JSTOR 3890511.
- ↑ Badger, David P. Frogs. Voyageur Press. 1995. ISBN 978-0-89658-314-6. OCLC 32131986.
- ↑ "Barking Tree Frog: Stats & Facts". Animal Planet (ingilis). 15 may 2012. İstifadə tarixi: 11 mart 2019.
- ↑ Neill, Wilfred T. "The Varied Calls of the Barking Treefrog, Hyla gratiosa Leconte". Copeia. 1958 (1). 21 fevral 1958: 44–46. doi:10.2307/1439539. JSTOR 1439539.
- ↑ Murphy, Christopher G. "Simultaneous mate-sampling by female barking treefrogs (Hyla gratiosa)". Behavioral Ecology. 23 (6). 2012: 1162–1169. doi:10.1093/beheco/ars093.
- ↑ Murphy, Christopher G. "Determinants of Chorus Tenure in Barking Treefrogs (Hyla gratiosa)". Behavioral Ecology and Sociobiology. 34 (4). 1994: 285–294. Bibcode:1994BEcoS..34..285M. doi:10.1007/BF00183479. JSTOR 4600944.
- D. Hillenius ea Spectrum Dieren Encyclopedie Deel 1, Uitgeverij Het Spectrum, 1971, Pagina 231, 232 ISBN 9027420971
- Banks, R. C., R. W. McDiarmid, A. L. Gardner, W. C. Starnes. 2004, Checklist of Vertebrates of the United States, the U. S. Territories and Canada, draft (2004)