Dirk M. Guldi - Alman kimyaçı və akademik.Tədqiqatları əsasən molekullarda və nanometr ölçülü materiallarda foton və yük idarəçiliyi üzərində cəmlənir. Bu sahədəki işləri ilə tanınan Guldi, günəş enerjisinin çevrilməsi və saxlanması sahəsində mühüm töhfələr vermişdir.[1][2][3][4]
| Dirk M. Guldi | |
|---|---|
| Doğum tarixi | 1963 |
| Fəaliyyəti | tədqiqatçı |
- 1986-cı ildə Köln Universitetində Kimya üzrə bakalavr dərəcəsini, 1988-ci ildə isə eyni universitetdə magistr dərəcəsini qazanmışdır.
- 1990-cı ildə Köln Universiteti və Ben-Qüryon Negev Universitetində doktorluq dissertasiyasını müdafiə etmişdir.
- 1999-cu ildə isə Leipzig Universitetində habilitasiyasını tamamlamışdır. Karyerası boyunca, ABŞ-da Milli Standartlar və Texnologiya İnstitutunda (1990-1991), Hahn-Meitner İnstitutunda (1992-1995) və Notre Dame Universitetində (1995-2004) müxtəlif vəzifələrdə çalışmışdır.
- 2004-cü ildən etibarən Erlangen-Nürnberq Friedrich-Alexander Universitetində professor vəzifəsindədir.[5]
- 2003 – JSPS Mükafatı, Yaponiya Elm və Texnologiyanın İnkişafı Cəmiyyəti tərəfindən
- 2004 – JPP Mükafatı, Porfirinlər və Ftalosiyaninlər Cəmiyyəti tərəfindən
- 2013 – Üzv (Fellow), Britaniya Kimya Cəmiyyəti (Royal Society of Chemistry)
- 2014 – Üzv (Fellow), Elektrokimya Cəmiyyəti (The Electrochemical Society)
- 2015 – Richard E. Smalley Tədqiqat Mükafatı, Elektrokimya Cəmiyyəti tərəfindən
- 2018 – Ziegler–Natta Mükafatı, İtaliya Kimya Cəmiyyəti tərəfindən
- 2022 – Həyat Boyu Nailiyyət Mükafatı, Porfirinlər və Ftalosiyaninlər Cəmiyyəti tərəfindən [6]
- Fullerenlərin və Karbon Nanomateriallarının Kimyası və Fizikası (2000) ISBN 9781566772778
- Nano qəfəslərin və nanoboruların həyəcanverici dünyası (2002) ISBN 9781566773331
- Karbon nanoborular və əlaqəli strukturların sintezi, xarakteristikası, funksionallaşdırılması və tətbiqləri (2010) ISBN 9783527629947
- Guldi, DM, & Prato, M. (2000). C60 fulleren törəmələrinin həyəcanlı vəziyyət xüsusiyyətləri. Kimyəvi tədqiqatların hesabları, 33(10), 695–703.
- Georgakilas, V., Kordatos, K., Prato, M., Guldi, DM, Holzinger, M., & Hirsch, A. (2002). Karbon nanoborucuqlarının üzvi funksionallaşdırılması. Amerika Kimya Cəmiyyətinin jurnalı, 124(5), 760-761.
- Guldi, DM (2002). Fulleren-porfirin arxitekturaları; fotosintetik antenna və reaksiya mərkəzi modelləri. Chemical Society Reviews, 31(1), 22-36.
- Georgakilas, V., Gournis, D., Tzitzios, V., Pasquato, L., Guldi, DM, & Prato, M. (2007). Karbon nanoborucuqlarının metal və ya yarımkeçirici nanohissəciklərlə bəzədilməsi. Materials Chemistry jurnalı, 17(26), 2679–2694.
- Bottari, G., de la Torre, G., Guldi, DM, & Torres, T. (2010). Kovalent və qeyri-kovalent ftalosiyanin- karbon nanostruktur sistemləri: sintez, fotoinduksiya edilmiş elektron transferi və molekulyar fotovoltaiklərə tətbiq. Kimyəvi rəylər, 110(11), 6768–6816.
- ↑ "Dirk Guldi". Department of Chemistry and Pharmacy. January 26, 2016. June 18, 2025 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: July 10, 2025.
- ↑ "Dirk Guldi". scholar.google.com. 2024-11-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2025-07-10.
- ↑ "Carbon nanotubes and related structures : synthesis, characterization, functionalization, and applications". 2025-01-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2025-07-10.
- ↑ "Photochem". www.mdpi.com. 2024-04-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2025-07-10.
- ↑ "Physical Chemistry". www.dfg.de.
- ↑ "Society of Porphyrins & Phthalocyanines". www.icpp-spp.org.