Dini assimilyasiya

Dini assimilyasiya — çoxluğu təşkil edən və ya dominant mədəniyyətin dini təcrübə və inanclarının azlığı təşkil edən və ya tabe vəziyyətində olan mədəniyyət tərəfindən mənimsənilməsi. Bu, mədəni assimilyasiyanın mühüm formasıdır.

Dini assimilyasiya fərdlərin azlığı təşkil edən konfessiyasından dominant konfessiyaya dinidəyişdirməsini əhatə edir. Bu, həmçinin uşaqların dinini qəbul etmiş valideynləri tərəfindən dominant dinə indoktrinasiya olunmasını da əhatə edə bilər. Bununla belə, dini assimilyasiya dominant dini inanc sisteminin bir azlıq tərəfindən topdan qəbul edilməsini əhatə etməməlidir. Bu konsepsiya dominant mədəniyyətinkinə uyğun olaraq dini iştirak tezliyində dəyişiklikləri əhatə edəcək qədər genişdir. İmmiqrant qruplar arasında dini assimilyasiya dini inanc sistemlərində köklü dəyişikliklərdən daha çox bu cür kiçik dəyişiklikləri özündə birləşdirir.^[1]:

Dil və milliyyət kimi mədəni assimilyasiyanın digər aspektlərindən kəskin fərqli olaraq, dominant mədəniyyətlər ümumiyyətlə immiqrantların dominant dini qəbul etmələrini gözləmirlər.^[1]: Bəzi tədqiqatçılar, məsələn, Vill Herberq immiqrantların mədəniyyətin digər aspektlərində tam mədəni assimilyasiyadan sonra belə, adətən öz dini mənsubiyyətlərini qoruyub saxlayacaqlarına dair əbədi dini plüralizm tezisini irəli sürmüşdülər.^{[2]: :}Buna baxmayaraq, bəzi dominant mədəniyyətlər dini assimilyasiya üçün bəzi tədqiqatçılara görə, dini təqib formasına çata biləcək ifrat dərəcədə təzyiq göstərə bilərlər. Bu təzyiqlər mədəni assimilyasiyanın digər, daha cəlbedici formalarını, məsələn, sekulyar sosial klub fəaliyyətlərinə üzvlük kimi azlıqların dini ayinlərində iştiraka ciddi şəkildə müdaxilə edəcək qədər vaxt aparan və ictimai yerlərdə azlıqların dini inanclarının ifadəsini çəkindirməklə həyata keçirilə bilər.^[3]