Daqmar Barnov

Berlin-Vilmersdorfda anadan olan Barnovun ailəsi, İkinci Dünya müharibəsi zamanı Drezdenin bombalanmasından sonra qaçqın həyatı yaşamışdır.^[4] Ölümündən qısa müddət əvvəl yazdığı bir essedə o, illəri belə xatırlayırdı^[5]:

Bornovun ailəsi nəhayət, Baden-Vürtemberq əyalətinin Ulm şəhərində məskunlaşdı.^[4] O, ilk ali təhsilini Almaniyada başa vurdu və 1962-ci ildə Fulbrait təqaüdü qazanaraq Stenford Universitetində təhsil almaq imkanı əldə etdi. 1968-ci ildə Yeil Universitetindən doktorluq dərəcəsi aldı; dissertasiyası alman şairi Eduard Mörike haqqında idi. Bu araşdırma sonradan onun ilk kitabına çevrildi – "Heyranedici idrak: Eduard Mörike poeziyasında dil və reallıq" (1971).

1977-ci ildə Purdue Universitetində dosent olmuş, daha sonra ABŞ və Almaniyanın bir neçə universitetində dərs demişdir. Bu universitetlər arasında Braun Universiteti, Texas Universiteti (Ostin),^[6] Kaliforniya Universiteti (San-Dieqo), Haydelberq Universiteti və Pittsburq Universiteti də var idi.^[3] 1985-ci ildə Cənubi Kaliforniya Universiteti pedaqoji fəaliyyətə başladı ^[6] və 1988-ci ildə tam professor vəzifəsinə yüksəldi.^[4]

Barnovun araşdırmaları XX əsr Almaniyası ilə bağlı idi. O, xüsusilə İkinci Dünya müharibəsi vaxtı və ondan sonra adi almanların yaşadığı əzabları, eləcə də müharibə, Holokost və ABŞ-ın Yaxın Şərq müharibələrində iştirakı arasındakı əlaqəni tədqiq edirdi.^[3][6] O, Holokostun unikal və müəyyən mənada tarixdən kənar bir hadisə kimi qəbul edilməsinə qarşı çıxırdı.^[7][8] Almanistika üzrə alim Uilyam Raş, onun "Görünən yerlər", "Almaniya 1945" və "Boş havada müharibə" adlı üç kitabını "Arendt trilogiyası" adlandırmışdır, çünki bu əsərlər Hannah Arendtin polemikasını xatırladırdı.^[9] Boş havada müharibə" kitabını dəyərləndirən siyasi elmlər üzrə mütəxəssis Manfred Henninqsen, Barnovun "gizlədilməmiş qəzəbini" vurğulamışdı.^[10]

• Entzückte Anschauung Sprache und Realität in der Lyrik Eduard Mörikes. Munich: Fink, 1971.
• Thomas Mann Studien zu Fragen der Rezeption (with Hans R. Vaget). Bern and Munich: Lang, 1975.
• Elias Canetti. Stuttgart: Metzler, 1979.
• Die versuchte Realität oder von der Möglichkeit, glücklichere Welten zu denken: Utopischer Diskurs von Thomas Morus zur feministischen Science Fiction. Meitingen: Corian, 1985.
• Weimar Intellectuals and the Threat of Modernity. Bloomington: Indiana University Press, 1988.
• Visible Spaces: Hannah Arendt and the German-Jewish Experience. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1990.
• Critical Realism: History, Photography, and the Work of Siegfried Kracauer. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1994.
• Elias Canetti zur Einführung. Hamburg: Junius Verlag, 1996.
• Germany 1945: Views of War and Violence. Bloomington: Indiana University Press, 1997.
• Ansichten von Deutschland (1945): Krieg und Gewalt in der zeitgenössischen Photographie. Frankfurt am Main: Strömfeld/Nexus, 1997.
• Naipaul's Strangers. Bloomington: Indiana University Press, 2003.
• The War in the Empty Air: Victims, Perpetrators, and Postwar Germans. Bloomington: Indiana University Press, 2005.^{[9][10][11][12]}

• "A Time for Ruins", in Wilfried Wilms and William Rasch (ed.). German Postwar Films: Life and Love in the Ruins. Palgrave Macmillan, 2008.
• "The German War", in Marina MacKay (ed.). The Cambridge Companion to the Literature of World War II. Cambridge: Cambridge University Press, 2009, 98–110.

1. ↑ ^{1 2 3 4} Record #46806965 // VIAF (çd.). [Dublin, Ohio]: OCLC, 2003.
2. ↑ Barnouw, Jeffrey. "Curriculum Vitae". The University of Texas at Austin.
3. ↑ ^{1 2 3 4} Brown, Jane K. (Fall 2008). "In Memoriam: Dagmar Barnouw (1936–2008)". The German Quarterly, 81(4), vii–viii. DOI:10.1111/j.1756-1183.2008.00027.x JSTOR 27676233
4. ↑ ^{1 2 3 4} Johnson, Pamela (1 May 2008). "In Memoriam: Dagmar Barnouw, 72" Arxiv surəti 15 noyabr 2019 tarixindən Wayback Machine saytında. USC Dornsife.
5. ↑ Barnouw, Dagmar (2008). "Almost Memories / Almost True Stories". German Quarterly.
6. ↑ ^{1 2 3} Barnouw, Dagmar (2009). "The Fog of 'Evil': The Political Use of World War II in the Ongoing War on Terror". Socialism and Democracy. 23(1), 3–23. DOI:10.1080/08854300802635882
7. ↑ Barnouw, Dagmar. History, memory, fiction after the Second World War // Bartram, Graham (redaktor). The Cambridge Companion to the Modern German Novel. Cambridge: Cambridge University Press. 2004. 168–170 (167–186). ISBN 9-780521-483926.
8. ↑ Stewart, Jocelyn Y. (24 May 2008). "Professor wrote on post-WWII guilt, suffering". Los Angeles Times.
9. ↑ ^{1 2} Rasch, William (February 2007). "Reviewed Work: The War in the Empty Air: Victims, Perpetrators, and Postwar Germans by Dagmar Barnouw". German Studies Review. 30(1), 221–223. JSTOR 27668266
10. ↑ ^{1 2} Henningsen, Manfred (Spring 2008). "Reviewed Work: The War in the Empty Air: Victims, Perpetrators, and Postwar Germans by Dagmar Barnouw". Shofar. 26(3), 171–174. JSTOR 42944760
11. ↑ Biess, Frank (March 2006). "Biess on Barnouw, 'The War in the Empty Air: Victims, Perpetrators, and Postwar Germans'" Arxiv surəti 30 noyabr 2024 tarixindən Wayback Machine saytında. H-Net.
12. ↑ Greene, Larry A. (October 2007). "Reviewed Work: The War in the Empty Air: Victims, Perpetrators, and Postwar Germans by Dagmar Barnouw". German Studies Review. 30(3), 665–666. JSTOR 27668401