Biyan

Biyan
Biyan
Elmi təsnifat
	Domen: Eukariotlar Klad: Diaphoretickes Ranqsız: Arxeplastidlər Aləm: Bitkilər Klad: Streptofitlər Klad: Ali bitkilər Klad: Çoxsporlu bitkilər Klad: Borulu bitkilər Klad: Toxumlu bitkilər Klad: Çiçəkli bitkilər Klad: Evdikotlar Klad: Bazal evdikotlar Klad: Superrozidlər Klad: Rozidlər Klad: Fabidlər Dəstə: Paxlaçiçəklilər Fəsilə: Paxlakimilər Yarımfəsilə: Faboideae Klad: Hologalegina Klad: Inverted repeat-lacking clade Cins: Biyan
Beynəlxalq elmi adı
	Glycyrrhiza L., 1753[…];
ITIS	26717
NCBI	46347
EOL	28287

Biyan (lat. Glycyrrhiza) — bitkilər aləminin paxlaçiçəklilər dəstəsinin paxlakimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.

Biyan qiymətli texniki bitkilərdən biridir. Biyan latın dilində "qlisseraza" adlanır,"şirin kök" mənasını verir. Biyan bitkisinin dünyada 18 növü yayılmışdır. Azərbaycanda onun 8 növünə təsadüf olunur. Şirinbiyan Azərbaycan çöllərində heç bir qulluq, qayğı görmədən külli miqdarda yetişir. Bu bitki Azərbaycanın Kür-Araz, Samur-Dəvəçi ovalıqlarında, Xəzərsahili düzənliklərdə, Muğanda, Qobustanda, Abşeronda, Alazan-Əyriçay vadisində, Kürdəmirdə, Ucarda,Qazaxda, Bərdədə, Böyük Qafqazın şimal-şərqində, Kiçik Qafqazın mərkəzi və cənub hissələrində, Naxçıvanın düzənliklərində yayılmışdır.

Sinonimləri

Heterotipik sinonimləri

Clidanthera R.Br.
Liquiritia Medik.
Meristotropis Fisch. & C.A.Mey.

Növləri

Glycyrrhiza acanthocarpa (Lindl.) J.M.Black
Glycyrrhiza aspera Pall.
Glycyrrhiza astragalina Gillies ex Hook. & Arn.
Glycyrrhiza bucharica Regel
Glycyrrhiza echinata L.
Glycyrrhiza foetida Desf.
Şirinbiyan (Glycyrrhiza glabra L.)
Glycyrrhiza gontscharovii Maslenn.
Glycyrrhiza inflata Batalin
Glycyrrhiza lepidota Pursh
Glycyrrhiza pallidiflora Maxim.
Glycyrrhiza squamulosa Franch.
Glycyrrhiza triphylla Fisch. & C.A.Mey.
Ural biyanı (Glycyrrhiza uralensis Fisch. ex DC.)
Glycyrrhiza yunnanensis S.H.Cheng & L.K.Tai ex P.C.Li
Glycyrrhiza zaissanica Serg.

İstinadlar

↑ Linney K. Genera plantarum eorumque characteres naturales, secundum numerum figuram, situm, & proportionem omnium fructificationis partium. 5 Stokholm: 1754. S. 330. doi:10.5962/BHL.TITLE.746
↑ Linnæi C. Species Plantarum (lat.): Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas. 1753. C. 2. S. 741.

Həmçinin bax

[_cd8591bb085d5d6d-1] Linney K. Genera plantarum eorumque characteres naturales, secundum numerum figuram, situm, & proportionem omnium fructificationis partium. 5 Stokholm: 1754. S. 330. doi:10.5962/BHL.TITLE.746

[_b2c55daa5a97ef5b-2] Linnæi C. Species Plantarum (lat.): Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas. 1753. C. 2. S. 741.

[1]

[2]