Bioakustika (lat. βίος — həyat, ἀκουστικός — eşitmə) — heyvanların səs siqnalları ilə əlaqəsini öyrənən biologiya sahəsidir[1]. Bioakustikanın oblastı canlılar aləmində məlumatın ötürülməsində səsin bir vasitə kimi rolunun öyrənilməsində[2], təbiətdə mövcud olan canlılar arasında sağlam ünsiyyətin bütün mümkün üsullarının, onların səsin yaranma və qavrama mexanizmlərinin və eləcə də canlı bioakustik sistemlərdə ötürülən məlumatın kodlaşdırılması və dekodlaşdırılması prinsiplərinin öyrənilməsinə söykənir. Bioakustika-zooloqlar, mühəndis-akustiklər, fizioloqlar, psixoloqlar, dilçilər, riyaziyyatçılar, dizayn mühəndisləri, bioniklər və həmçinin digər sahələrin mütəxxəsislərini cəlb etməkdədir[2].
Bioakustikanın bir sahə kimi təsdiqi 1956-cı ildə ABŞ-ın Pensilvaniya ştatında keçirilən Bioakustika konqresində verilmişdir. 1974 və 1978-ci illərdə Leninqradda (indiki Sankt Peterburq) insan səsinin emosional və ifadəli xüsusiyyətləri bioakustikasına həsr edilmiş iki ilk ümümittifaq simpoziumu keçirildi[2]. SSRİ-də bioakustika üzrə nəhəng elmi mərkəzlər SSRİ Elmlər Akademiyası A.N.Seversov adına təkamül morfologiyası və heyvanların ekologiyası institunda, Moskvada SSRİ Elmlər Akademiyası N.İ.Andreyev adına Akustika institutunda, Leninqradda yerləşən SSSR Elmlər Akademiyası İ.M.Seçenov adına təkamül fiziologiyası və biokimyası institutu və İ.P.Pavlov adına fiziologiya institutunda, Moskva Dövlət Universitetində və Leninqrad Universitetinin SSRİ Elmlər Akademiyası Cənub Dənizləri Biologiya institutunun Qaradağ Bioloji stansiyasında yerləşirdi. Həmçinin yeni elmi mərkəzləri ABŞ, İngiltərə, Yaponiya, Fransa və Almaniyada da mövcuddur [2].
- R.Ə.Əliyeva, Q.T.Mustafayev, S.R.Hacıyeva. “Ekologiyanın əsasları” (Ali məktəblər üçün dərslik). Bakı, “Bakı Universiteti” nəşriyyatı, 2006, s. 478 – 528.