Antuan de Monkretyen hesab edirdi ki, "insanların xoşbəxtliyi sərvətdədir, sərvət isə əməkdədir", bolluq yalnız yerli məhsulların istehlakı, onun istehsalçılarının işi olduğundan və mənfəətin ölkə daxilində qaldığı halda qanunidir. Əcnəbiləri Fransadan sərvəti çıxaran nasosla müqayisə edir və onların qovulmasını, sənayenin inkişafını və onun məhsulunun təkmilləşdirilməsini təklif edir və iqtisadi həyata dövlətin müdaxilə etməsinin, vergilərin alınmasının və ticarət mənfəətinin tərəfdarı olmuşdur. Monkretyen xarici ticarəti genişləndrməyə kömək etməyi təklif etməmiş və əsərlərində monotarizmin izləri qalsa da o, merkantilizmin əksinə olaraq təbii sərvətə (Taxıla, duza, çaxıra və. s) birinci dərəcəli əhəmiyyət verir. O, hesab edirdi ki, dövləti qızılın və gümüşün miqdarı yox, "həyat və geyim üçün lazım olan predmetlərin olması varlı edir.

• Siyasi iqtisadın traktatı.