Ümumi olaraq, onlar insanlara qarşı mehribandırlar, lakin təxribat törədə də bilərlər. Alraunlar pişiklərə, qurdlara və kiçik uşaqlara çevrilərək formasını dəyişdirə bilirlər. Onlar daha qəddar xasiyyətə malik olan, mədənlərdə və aditlərdə yaşayan bənzəyirlər. Müasir alraunlar demonoloqlar tərəfindən mandraqoralardan insan məskənlərinə köçürülmüşdür. Onların xüsusiyyətləri oxşardır. İnsanlar evlərindən zibil çıxarıb süd içməsələr, alraunlar orada məskunlaşırlar. Odur ki, insanların alraunlardan qurtulması faktiki olaraq mümkün deyil. Onların evləri yansa belə, alraunlar onların ardınca yeni bir yerə gedirlər. Ümumiyyətlə, alraunlar animatistik dünyagörüşünü simvolizə edirdi. Buradakı antropomorfik simvolizm alraunların humanoid mandraqoranın kökləri ilə eyniləşdirilməsində əks olunur. Kökü yerdən qoparanda alraunların yüksək iniltisi eşidilir. Bu iniltiyi eşidən hər kəs ölümə məhkumdur, buna görə də alraunların qisasına tuş gəlməmək üçün kökü yerindən çıxarmaq məqsədilə itlərdən istifadə edirlər. Beləliklə, ölən insan yox, it olurdu. Alraun heykəlləri talisman kimi hazırlanmışdır.

• Королёв К. // Энциклопедия сверхъестественных существ. Эксмо. 2006. 228—229/720. ISBN 5-699-10432-1.
• Орлов И. Альрауны // Символы, знаки, эмблемы: Энциклопедия. Локид. 2003. 11/495. ISBN 5-320-00435-4.

• Альраун  // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб.. 1890–1907.