Akrostix (q.yun. ἀκρο-στῐχίς, ἀκρο-στῐχίδος, ἀκρο-στιχίδα; ἄκρος – kənar + στίχος – sətir, poetik xətt) və ya müvəşşəh[1] (ərəb. موشح – qurşaqlanmış) — hər misranın baş hərflərini yuxarıdan aşağıya oxuduqda söz və ya ifadə əmələ gətirən şeir. Akrostix eşitmə deyil, vizual təəssüratlara aiddir. Akrostik forma xüsusilə Böyük İsgəndərin hakimiyyəti dövrü və Bizans imperiyasında yaşayan yunandilli müəlliflər, həmçinin İntibah dövrü şairləri arasında sevilirdi.[2]
- ↑ Давдаг // Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. III ҹилд: Гајыбов—Елдаров. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1979. С. 296.
- ↑ Акростих // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] (3-е изд.). М.: Советская энциклопедия. гл. ред.: А. М. Прохоров. 1969–1978.
Ədəbiyyat haqqında olan bu məqalə bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. |