Yuxarı Harz bir vaxtlar Almaniyanın ən əhəmiyyətli mədən bölgələrindən biri idi. Mədənlərinin əsas məhsulları gümüş, mis, qurğuşun, dəmir və 19 -cu əsrdən etibarən sink idi. Əsas gəlir mənbəyi gümüş idi. 16-cı əsrdən 19-cu əsrin ortalarına qədər bütün Alman gümüş istehsalının təxminən 40-50%-i Yuxarı Harzdan gəlirdi. Bu vergilər Hannover və Brunswick-Wolfenbütteldəki kral evlərinin gəlirlərinə əhəmiyyətli qatqı təmin etdi və Müqəddəs Roma İmperiyası daxilində güc və təsirlərini gücləndirməyə kömək etdi.

Gəlirliliyi investisiya və səy baxımından yüksək bir öhdəliyi əsaslandırdı. Beləliklə, Yuxarı Harz mədən sənayesi insan mühərriki, su sütunlu mühərrik (Wassersäulenmaschine) və tel kabeli kimi mühüm irəliləyişlər də daxil olmaqla xeyli sayda yenilik və ixtiralar etmişdir.

Toplam Harzda səth çirkab sularının yığılması, geri çəkilməsi və saxlanması üçün 143 yüklənmiş su anbarı, 500 kilometr xəndək və 30 kilometr tunel tikilmişdir. Bundan əlavə, reqaliyanın tərkibinə təxminən 100 kilometr drenaj yol daxildir. Ancaq bütün bu obyektlər eyni vaxtda fəaliyyət göstərməmişdir. Harzwasserwerke, bu gün 65 bəndli gölməçəni, 70 kilometrlik xəndəyi və 20 kilometrlik tuneli idarə edir. Bir neçə kiçik gölməçə hələ də Aşağı Saksoniya Əyalət Meşə İdarəsinə aiddir və ya hətta şəxsi əllərdədir.

Ümumilikdə, Yuxarı Harzda yerüstü suların toplanması, geri çəkilməsi və saxlanması üçün 143 bəndli gölməçə, 500 kilometrlik xəndək və 30 kilometrlik tunel inşa edilmişdir. Bundan əlavə, Regale -in tərkibinə təxminən 100 kilometr drenaj reklamı daxil edilmişdir. Lakin bu obyektlərin hamısı eyni vaxtda fəaliyyət göstərmirdi. Harzwasserwerke, bu gün 65 bəndli gölməçəni, 70 kilometrlik xəndəyi və 20 kilometrlik tuneli idarə edir. Bir neçə kiçik gölməçə hələ də Aşağı Saksoniya Əyalət Meşə İdarəsinə aiddir.

O dövrün texnologiyası hündürlüyü 15 metrdən çox olan bənd tikməyə imkan vermirdi. Bu, bir neçə böyük deyil, bir çox kiçik gölməçələrin qurulması lazım olduğunu nəzərdə tuturdu. Gölməçələri pilləkənvari yerləşdirməklə, suyun mümkün qədər çox su təkərlərini hərəkətə gətirmək üçün yüksək hündürlükdə saxlanılması mümkün olardı. Dörddən altı nohura qədər olan göllərin bir neçəsi pilləvari tikilmişdir.

Su təkərlərinin əksəriyyəti nasosları idarə etmək üçün istifadə edilmişdir. Bəzən onların istehsal etdikləri enerjini mədənin özünə bir neçə yüz metr üzüb gedirdi.