Yaoya Oşiçi (八百屋お七?, 1667, Tokio[d] – 24 aprel 1683;azərb. Səbzəvatçı Oşiçi) – səbzəvatçı Tarobeyin qızı.Edo dövrünün əvvəllərində ərazisində yaşayırdı. Qəsdən yandırma cinayətinə görə payaya bağlanaraq yandırılmışdır. Hekayəsi bir çox tamaşasına mövzu olmuşdur. Doğum ili kimi bəzən 1666-cı il göstərilir.
Yaoya Oşiçi | |
---|---|
yap. 八百屋お七 | |
Doğum tarixi | 1667 |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 24 aprel 1683 |
Vəfat səbəbi | yanaraq ölmə[d] |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Hekayə
1682-ci ildə Böyük Tenna yanğını zamanı o, Sosen-ində bir məbəddə xidmətçi kimi işləyən İkuta Şonosukeyə aşiq olur. Lakin oğlanı bir daha görə bilmir. Bir ildən sonra əgər yanğın baş verərsə, oğlanı yenə görəcəyi ümidi ilə qəsdən yanğın törətməyə cəhd edir. Lakin polis tərəfindən yaxalanır və cinayətinə görə payada yandırılır.
Onun məhkəməsi zamanı hakimin ona yazığı gəlir və 16 yaşında olduğunu bilməsinə baxmayaraq ona "Sən 15 yaşındasan, elə deyilmi?" sualını verir. Həmin dövrdə 16 yaşından aşağı oğlan və qızlar ölüm cəzası ala bilməzdilər və yaşın dəqiq müəyyənləşdirilməsi çox çətin idi. Onu xilas etməyə çalışdığını anlamayan qız 16 yaşında olduğunu bildirir. Hakim yenidən eyni sualı verir, lakin qız yenə eyni cavabı verir. Hakimin ona ölüm cəzası verməkdən başqa seçimi qalmır.
İrs
Tokionun Oşiçiyə həsr olunmuş memorial var. Yaponiya istifadə olunmuş təqvimə görə bir il 5 element və 12 heyvandan biri ilə simvolizə olunur. Oşiçinin anadan olduğu 1666-cı il alov atı () ilidir və hər altmış ildən bir təkrarlanır. Yaponiyada yanğın atı ilində doğulacaq qızların pis şəxsiyyətə malik olacaqları haqqında inanc olduğuna görə bu illərdə Yaponiyada doğumda azalmaq müşahidə olunur (sonuncu dəfə 1966-cı ildə).
Hadisədən 3 il sonra bu hadisəni "Koşoku Qonin Onna" adlı kitabında təsvir etmişdir. Yaoya Oşiçinin ölümündən 20 il sonra drammaturq Ki no Kayon bu hadisəyə əsaslanan ənənəvi kukla tamaşası yaratmışdır. 1773-cü ildə Suqa Sensuke, Matsuda Vakiçi və Vakatake Fuemi onun tamaşasını "Date musume koi no higanoko" adı ilə yeniləmişdirlər. Bu iki versiyada Oşici qəsdən yanğın törətməyə cəhd etmir, əvəzində isə sevdiyinin həyatını xilas etmək üçün qarlı gecədə alov qülləsinə zəngi çalmaq üçün dırmaşır, çünki o dövrdə gecə küçəyə çıxmaq qadağan idi. Yanlış yanğın xəbərdarlığı verməyə görə Oşiçiyə ölüm cəzası verilir. Real həyatdakı Oşiçidən fərqli olaraq tamaşalardakı Oşiçi saf, sadəlövh qız kimi təsvir olunmur. Tamenaqa Tarobey və Tsuruya Nanboku da hekayə əsasında tamaşalar yazmışdırlar.
İstinadlar
- ↑ (yapon). 27 September 2018 tarixində . İstifadə tarixi: 5 June 2007.
- Kyōzō, Takei. (PDF). 193–197. 27 September 2007 tarixində (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 June 2007.
- ↑ (PDF). Japanese Learning Center. January 2006. 2. 2016-03-03 tarixində (PDF). İstifadə tarixi: 2007-06-05.
- . İstifadə tarixi: 5 June 2007.
- Sekidobashi Sakura. . 8 November 2003. 13 September 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 June 2007.
- . 2016-08-26 tarixində . İstifadə tarixi: 2019-07-23.
- Arson, an attractive monk and our vertigo clinic. Irino, Kawase, Miki. Lancet 2007; 370:2126
- . 2007-12-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2007-12-28.
Xarici keçidlər
- Vikianbarda Yaoya Oşiçi ilə əlaqəli mediafayllar var.