Məkkəli müşriklər Uhud döyüşündə qəti bir zəfər qazana bilməmişdi. Ayrıca Uhud müharibəsindən sonra Müsəlmanlar, Mədinənin şərqinə və şimalına bəzi yürüşlər edərək Məkkə karvanlarının Misir, Suriya və İraq yolunu bağlamışdılar.

Məkkəli müşriklər öz birliklərinin yanında, Ehabiş, Kinanə, Tihame, Qatafan, Fezare, Bəni Əsəd və Nəcd qəbilələrindən də pullu əsgərlər aldılar.

Məkkəli müşriklər hərəkətə keçdiyini xəbər alan müsəlmanlar, əvvəlcə döyüş üçün strategiya təyin etdi. Buna görə açıq döyüşülməyəcək, müdafiə döyüşü aparılacaqdı. Müdafiə etməyi asanlaşdırmaq məqsədiylə Salman Farsinin təklifiylə şəhərin (Mədinə) bəzi strateji yerlərinə xəndəklər qazılmasına qərar verildi. Ayrıca qadın və uşaqlar da zərər görməmələri üçün şəhərdəki bəzi binalara yerləşdirildilər.

Sal dağında qərargah quran müsəlmanlar, kiçik qruplara ayrılaraq xəndəyi qorumağa və xəndəyi aşma cəhdlərinə maneə törətməyə çalışdılar. Bir iki cəhd xaricində Müşriklərin xəndəyi aşmağı cəhdi yox idi. Döyüş qarşılıqlı ox vurğuları ilə keçdi.

Yemək ehtiyatlarının bitməsi və mühasirənin təsirsiz qalması səbəbiylə Müşriklər, Bəni Kureyze Yəhudilərini döyüşə qatılmaları üçün razı saldılar. Buna görə, Məhəmmədə hücum sözü verən Bəni Kureyzelilar, Müsəlmanları arxadan vuracaqlardı. Ancaq vəziyyətdən xəbər tutann Məhəmməd, bəzi kiçik birlikləri bu istiqamətə sövq etdi. Bunu eşidən Bəni Kureyzelilar əhəmiyyətli bir cəhd göstərə bilmədilər. Yalnız bəzi Yəhudilərin, ailələrin olduqları qüllələrə müvəffəqiyyətsiz hücum cəhdləri oldu. Bunların birində Məhəmmədin bibisi , qülləyə dırmaşan bir Yəhudinin başını kəsərək digər Yəhudilərin önünə atdı.

Müşriklərin mühasirəsi 1 aya qədər sürdü. Soyuqların artması, hətta çıxan bir fırtınanın çadırlarını dağıtması səbəbiylə Müşriklər, mühasirəni qaldırdılar. Beləcə Xəndək müharibəsi Müşriklər üçün bir məğlubiyyət olaraq tarixə keçdi.